کد خبر: 253370
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۵:۴۳
کارشناسان ادبی کانون میهمان خانه شاعران ایران

کارشناسان ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان میهمان خانه‌ی شاعران ایران شدند و برخی از آن‌ها به خوانش آثارشان در حضور شاعرانی صاحب‌نام پرداختند.

به گزارش اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، دوره آموزشی کارشناسان ادبی کانون و استان‌های مختلف کشور در تهران در حال برگزاری است و شامگاه هشتم اسفند این کارشناسان اهل قلم شعرهای خود را در معرض نقد و بررسی شاعران شاخص کشور قرار دادند.
مصطفی رحماندوست، بیوک ملکی، بابک نیک‌طلب، افسون امینی، فاطمه سالار‌وند، وحید نیک‌خواه‌آزاد و حسین تولایی از جمله شاعرانی بودند که با کارشناسان ادبی حوزه ستادی و استانی کانون در یک نشست صمیمی به گفت‌و‌گو پرداختند.
بیوک ملکی رییس هیات مدیره‌ی خانه‌ی شاعران ایران در این نشست در باره‌ی برنامه‌های دفتر شعر جوان و انجمن شعر کودک و نوجوان توضیحاتی ارایه کرد و پیوند بین آفرینش‌های ادبی کانون و خانه‌ی شاعران ایران را سرآغاز حرکتی سازنده  و جریانی نو دانست.
وی اظهار امیدواری کرد که این اتفاق، نوید دهنده‌ی خیر و برکت برای خانه‌ی شاعران و کانون باشد .
در ادامه، حسین تولایی شاعر با  قدردانی از تلاش و مساعدت حسین علیجانی مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی هنری کانون در شکل گیری این نشست، به همراه دیگر کارشناسان اهل قلم به شعرخوانی پرداخت.
آثار قرائت شده فرخنده شهریاری، حمیرا خدابنده، سمیه رسولی و مریم علایی کارشناسان ادبی کانون استان‌های چهارمحال و بختیاری، گیلان، بوشهر و اردبیل از سوی حاضران نقد و بررسی شد و در پایان مصطفی رحماندوست در جمع‌بندی مباحث ارایه شده به طرح نکاتی مانند پرهیز از کلی‌گویی به عنوان مهم‌ترین مانع حس برانگیزی در شعر کودک، شناخت ظرفیت زمانی و مکانی شعر کودک امروز، تاکید بر نقش آهنگ، آوا، خیال و تصویر و پیام (غیر مستقیم) به عنوان ارکان شعر خردسال پرداخت.
خانه‌ی شاعران ایران مرکزی است که روزگاری نه چندان دور محل حضور بزرگانی چون زنده‌یادان قیصر امین‌پور و سید حسن حسینی بوده و بیش از دو دهه است که سهم بزرگی در پرورش شاعران جوان و خوش ذوق از سراسر ایران و انتشار آثارشان دارد.

توسعه کمی و کیفی شعر نوجوان
در همین حال علیرضا کرمانی مدیرکل آموزش و پژوهش کانون روز 8 اسفند 1394 و در آغاز دوره آموزشی کارشناسان ادبی ستادی و استانی کانون، یکی از مسایل مهم برای برنامه‌ریزان حوزه‌ی نوجوان در کانون و البته یکی از دلایل اصلی طراحی این دوره‌ی آموزشی را پرداختن به مقوله‌ی شعر نوجوان و توسعه‌ی  کمی و کیفی آن دانست.
حسین علیجانی مدیرکل آفرینش‌های ادبی هنری کانون نیز ضمن ابراز خرسندی از فراهم شدن فرصت تعامل و آشنایی هرچه بیشتر با کارشناسان ادبی کانون، تاکید کرد: سیاست‌‌ها و برنامه‌های سال آینده این اداره بر محورهایی هم چون، تقویت نشست‌های منطقه‌ای، کیفیت بخشی و ارتقا فعالیت‌های ادبی، گسترش انجمن‌های ادبی با تاکید بر علاقه و استقبال استان‌ها، حفظ، اشاعه و معرفی بهینه‌ی آثار اعضا برنامه‌ریزی شده است.
بیوک ملکی شاعر کودک و نوجوان نیز به عنوان مدرس دوره، پس از پاسخ به پاره‌ای از سوال‌های همکاران درباره‌ی دغدغه‌ها و نیازهای محتوایی این بخش، به برخی از ویژگی‌های شعرنوجوان از جمله: عبور از سطح شعری و داشتن بار معنایی عمیق‌تر و به اصطلاح لایه‌ای بودن شعر، توجه به کلید واژه‌ها در تعابیر و رمز گشایی شعر نوجوان، تاکید بر عنصر روایت در شعر نوجوان و بهره‌گیری از همه‌ی ظرفیت‌های شعری، حضور خود نوجوان در شعر و روایت اشاره کرد.
وی همچنین نمونه‌ای از اشعار نیما و ... را باز خوانی کرد و عناصر یاد شده در آن شعرها مورد بررسی قرار داد.

ادبیات عامیانه، منبعی برای پژوهش‌های ادبی
«هر پدیده‌ای را باید در ظرف زمانی و مکانی خودش سنجید. به عبارت دیگر  تاریخ و جغرافیای هر پدیده‌ی ادبی در وجه پدیدار شناسی آن از اهمیت بالایی برخوردار است.»
مصطفی رحماندوست شاعر پرآوازه‌ی کودک و نوجوان در خصوص زمینه‌های پیدایش شعر کودک و نوجوان ضمن بیان این نکته بحث هویتی شعر کودک را مورد بررسی قرار داد و افزود: ما ریشه‌هایی داریم که می‌توانیم به آن بپردازیم و دوباره زنده‌اش کنیم. برخی از مفاهیم عمیق کودک شناسی بسیار پیشتر از نظریات اروپایی در روایات و مستندات تاریخی، مذهبی ما، هم‌چون پیامبر اکرم (ص) و رساله‌ی حقوقی‌ امام سجاد (ع) آمده است .
وی نگارش تجربه‌های شکست و پیروزی را به‌ویژه از سوی کارشناسان و مربیان ادبی - که از نزدیک با کودکان بیشترین تعامل را دارند - شاهراه خود باوری عنوان کرد.
این شاعر در ادامه به بیان دست‌آورد‌های تجربی خود در زمینه‌ی شعر و قصه پرداخت.
رحماندوست همچنین ادبیات فولکلوریک و عامیانه‌ی هر سرزمین را - به‌دلیل این‌که پشتوانه‌ی تاریخی و جغرافیایی گسترده‌ای دارد - بهترین منبع برای تحقیق، پژو هش، شعرسرایی، بازنویسی و ... بر شمرد.