به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، سوسن حیاتی قصه‌گوی بوشهری راه یافته به شانزدهمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی در آذربایجان شرقی با بیان این مطلب داوری کودکان و نوجوانان را در جشنواره‌ها دارای ارزش دانست و تاکید کرد که باید به گروه‌های داوری کودک و نوجوان بیشتر بها داده شود.
حیاتی با اظهار این که هر موجودی با تولد خود قصه‌اش را برای تمام دنیا تعریف می‌کند گفت: این قصه سینه به سینه می‌چرخد و با گسترش بشر روی کره خاکی به همه جا پرواز می‌کند در این برهه از زمان که لهجه‌ها، فرهنگ‌ها و آیین‌های بومی دست‌خوش تغییر و فراموشی هستند و زبان معیار دارد تمام کشور را دربر می‌گیرد، این قصه‌ها هستند که با بافت کهن و متعهد خود به یاری فرهنگ‌ها و سنت‌ها می‌آیند و جانی دوباره به آن‌ها می‌بخشد.
این قصه‌گوی بوشهری ادبیات فارسی را یکی از غنی‌ترین ادبیات جهان در بهره‌مندی از متون کهن و اصیل دانست و افزود: متون کهن به دلیل نوع روایت، دارا بودن عنصر بی‌زمانی و بی‌مکانی باعث می‌شود هر خواننده‌ای بتواند با آن هم‌ذات پنداری کرده با زندگی امروزی خود تعمیم دهد.
حیاتی افزود: هنگامی که قهرمانان و شخصیت‌ها را با پرداختی مناسب در قالب قصه‌هایی شیوا و خلاق برای کودک و نوجوان معرفی می‌کنیم، کودک آن را در ضمیر ناخودآگاه خود حک کرده سالیان سال فراموش نمی‌کند این رسالتی است که یک قصه‌گو با قصه‌اش انجام می‌دهد.
وی در مورد تفاوت قصه‌گویان غربی با قصه‌گویان شرق اظهار داشت: قصه‌گویان غربی به تحرک بدنی بیشتر اهمیت می‌دهند و همین باعث می‌شود قصه آن‌ها بیشتر وجهه جهانی داشته باشد زیرا مخاطب بدون آشنایی با زبان می‌تواند قصه را تا حدود زیادی بفهمد در حالی که قصه‌گوی شرقی به مضمون و عمق مفهوم، بیشتر اهمیت می‌دهد.
به اعتقاد این قصه‌گو، با وجود تعدد رسانه‌های الکترونیکی و دیجیتالی قصه هم‌چنان جایگاه خود را حفظ کرده است قصه‌گو بی هیچ عامل و واسطه‌ای قصه خود را به مخاطبانش عرضه می‌کند این عرصه فرصت مناسبی است که با پرداختی هنرمندانه تعامل فرهنگ‌ها شکل بگیرد.
این قصه‌گوی کانون پرورش فکری، کودک و نوجوان را مستعد یادگیری عنوان کرد و آموزش مستقیم را در پروسه یادگیری عقیم و ناقص خواند و گفت: آموزش مستقیم می تواند موجب دل‌زدگی کودک شود اما وقتی قصه‌گو قصه خود را روایت می‌کند مخاطب با حس هم‌ذات پنداری قوی پا به دنیای قصه می‌گذارد و تمام آموزه‌هایی که فکر می‌کنیم نیاز به آموزش مستقیم دارد را به صورت غیر مستقیم و در کنش شخصیت‌های قصه و رفتار آن‌ها فرا می‌گیرد.
قصه‌گوی بوشهری از قصه به عنوان پدید‌آورنده‌ی صلح و دوستی بین ملت‌ها و اقوام یاد کرد و خاطر نشان ساخت: من به عنوان یک قصه‌گو هنگامی که یک قصه کهن و یا نو را با گویش‌های مختلف می‌شنوم احساس نزدیکی با آن فرهنگ و سنت به من دست می‌دهد و می‌شود گفت صلح و دوستی بین اقوام ایرانی را از باورهای کهن و ریشه‌ای هم‌سان می‌توان یافت و با زبان قصه بیان کرد پس قصه‌ها می‌توانند زبان صلح و دوستی جهانی باشند.
سوسن حیاتی در پایان از این که با وجود تمام ظواهر دیجیتالی و عصر ماهواره و تکنولوژی به هنر سنتی قصه‌گویی توسط کانون پرورش فکری ارج نهاده می‌شود اظهار خوشحالی کرد و گفت: این جشنواره‌ها باعث می‌شود حلاوت قصه‌گویی به خانه‌ها کشیده شود تا نسل‌ها از شهرزاد قصه‌گو(مادران و مادربزرگ‌های قصه‌گو) بهره‌مند شوند.
