به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، در نوزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون، پدربزرگ و مادربزرگ‌ها نیز در بخش ملی قصه‌گویی می‌کنند. هدف این بخش ایجاد پیوندی میان قصه‌گوی نسل قدیم با نسل جدید است. از میان 446 اثر رسیده در این بخش در نهایت 10 اثر از پدربزرگ و مادربزرگ‌ها برای مرحله نخست و اجرا برگزیده شد.
جمیله جام‌ساز از استان خراسان رضوی از قصه‌گویانی است که در این بخش قصه‌ای با نام «طاووس» را که از نوشته‌های خودش است، برای گروه سنی کودک با زبان فارسی و به مدت 10 دقیقه اجرا می‌کند.
او بازنشسته آموزش و پرورش است و در حال حاضر بر اساس علاقه شخصی‌اش مربی کلاس‌های قصه‌گویی آموزش و پرورش با هدف قصه‌گویی و نمایش خلاق است.
جام‌ساز درباره دیگر فعالیت‌هایش برای کودکان توضیح داد: فعالیت اصلی من موسیقی و تئاتر است. سال‌ها مربی موسیقی و تئاتر آموزش و پرورش بودم. داور تئاتر و سرود هم هستم. با برخی از مربیان و مسوولان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دوست هستم. به همین دلیل به‌طور اتفاقی در یکی از رفت و آمدهایم به کانون با جشنواره قصه‌گویی آشنا شدم. قصه «طاووس» از قصه‌هایی بود که خودم نوشته و اجرا کرده بودم. آن‌را در قالب قصه هم اجرا کردم که به جشنواره راه یافت.
او افزود: هر چند بازنشسته شده‌ام اما بعد از تجربه قصه‌گویی حدود یک سال است به عنوان قصه‌گو به مدارس می‌روم و برای بچه‌ها قصه می‌گویم.
این قصه‌گو در حال حاضر یک نوه دو ساله دارد. می‌گوید: «از آن‌جا که خیلی کوچک است هنوز به سنی نرسیده که برایش قصه بگویم تا او هم گوش کند و برایش جذاب باشد. اما وقتی بچه‌هایم کوچک بودند خیلی برای آن‌ها قصه می‌گفتم. دوران جنگ بود، همسرم جبهه بود. من هم تنها بودم و باید خانه و بچه‌ها را حفظ می‌کردم. اغلب قصه‌ها خاطره‌های زندگی‌ام بودند که در قالب قصه برایشان می‌گفتم.»
جام‌ساز در باره تاثیر قصه‌گویی در پرورش شخصیت کودک و شکوفایی خلاقیت او گفت: قصه‌گویی در این زمینه تاثیر بسیاری دارد. گاهی بعد از قصه‌ای که برای بچه‌ها می‌گویم و نظر آن‌ها را می‌شنوم یا وقتی در باره پایان قصه‌ها صحبت می‌کنند، چیزهایی می‌گویند که شگفت‌زده‌ام می‌کند. احساس می‌کنم ما پیش این بچه‌ها، کم می‌آوریم.
وی ادامه داد: در کلاس‌هایم یک کلمه یا جمله می‌گویم و از بچه‌ها می‌خواهم قصه‌ای برای آن بسازند. همین مواقع است که بیشتر متوجه می‌شوم تا چه اندازه قصه استعداد و خلاقیت بچه‌ها را شکوفا می‌کند.
از او در باره منبع قصه‌هایی که برای بچه‌ها می‌گوید پرسیدم. جام‌ساز گفت: اغلب قصه‌هایی که می‌گویم از داستان‌های خودم هستند که باتوجه به شرایط و اتفاق‌های روز برای بچه‌ها این قصه‌ها را می‌سازم. مثلا داستانی در باره سطل آشغال ناراحت یا وقتی آن اتفاق برای پلاسکو می‌افتد درباره آتش نشان فداکار قصه‌ای می‌گویم.
یکی از اهدافی که قصه و قصه‌گویان دنبال می‌کنند جلب توجه کودکان به کتاب و کتاب خوانی است. این مربی درباره‌ی نقش قصه‌گویی در ایجاد علاقه کودکان به کتاب‌خوانی توضیح داد: بعد از هر بار قصه‌گویی از بچه‌ها می‌خواهم دفعه بعد خودشان کتابی بیاورند و از روی آن قصه بخوانند یا بر اساس آن قصه‌ای بنویسند. بچه‌ها خود به خود با شنیدن قصه به کتاب و کتاب‌خوانی هم علاقه‌مند می‌شوند. برای تشویق بیشتر آن‌ها در این زمینه برنامه‌هایی هم در نظر می‌گیرم. برای نمونه به بچه‌ها می‌گویم هر کس 10 کتاب داستانی بخواند و خلاصه آن را مثل قصه‌ای بگوید او را به اردو می‌برم.
او در پایان تاکید کرد: همه این کارها باعث تشویق بیشتر بچه‌ها می‌شود. اما این ما هستیم که به عنوان قصه‌گو باید روش‌های مختلف را به‌کار بگیریم تا انگیزه لازم را در کودکان ایجاد کنیم.
نوزدهمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از 27 بهمن 1395 تا 1 اسفند در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری برگزار می‌شود.
