کد خبر: 259297
تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۶:۴۵
بازدید 2442
دستمال پشتی در کانون گرمسار

مربیان مرکز فرهنگی‌هنری کانون پرورش فکری گرمسار در کارگاه بازی و سرگرمی، اعضا را با بازی‌های بومی و محلی آشنا می‌کنند.

به‌گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان سمنان، مهدی هدایت‌فر مسئول مرکز فرهنگی‌هنری کانون گرمسار از آشنایی اعضای کودک و نوجوان با بازی‌های بومی و محلی خبر داد و گفت: بازی‌ها به‌طور عام دارای یک بار فرهنگی هستند و بازی‌های بومی، قبیله‌ای، محلی و سنتی ایرانی علاوه بر بار فرهنگی، از جذابیت و تنوع بالایی نیز برخوردار هستند.

وی همچنین اظهار داشت: ارزش بازی با انواع پازل‌ها، جورچین‌ها، دومینوها و از این دست بر هیچ‌کس پوشیده نیست و قدرت و توانایی بالایی که این بازی به کودک می‌بخشد بسیار مشهود و قابل لمس است.

هدایت‌فر هدف از اجرای بازی‌های بومی و محلی در کارگاه بازی و سرگرمی را تقویت سرعت عمل، دقت و کنجکاوی، تقویت حواس و تمرکز، لذت و هیجان عنوان کرد و درخصوص شیوه‌ی اجرای بازی بومی و محلی دستمال پشتی گفت: تنها وسیله مورد نیاز در این بازی یک دستمال است. هرچه تعداد بازیکنان در این بازی از چهار نفر بیشتر باشد بازی جذاب‌تر می‌شود. همه افراد به شکل دایره و رو به داخل روی زمین می‌‌نشینند. یکی از بچه‌‌ها به‌عنوان گرگ مشخص شده و در حالی‌‌که دستمال را در دست دارد دور دایره پشت افراد دیگر می‌چرخد. او بی‌سر و صدا و بدون اینکه کسی بفهمد، دستمالی را که در دست دارد، پشت سر یکی از کودکان می‌اندازد. آنها باید حواس‌شان را جمع کنند و او را زیر نظر داشته‌باشند تا اگر دستمال را پشت سرشان انداخت، بفهمند. نفری که گرگ دستمال را پشتش می‌اندازد، باید آن را بردارد و دنبال گرگ بدود، اگر او را بگیرد، برنده می‌شود و نفر اول در جای او می‌نشیند. در حال تعقیب و گریز گرگ، بچه‌ها با هلهله و هیجان دوست خود را تشویق می‌کنند که گرگ را بگیرد. حالابرنده جای گرگ را می‌گیرد و دور دایره می‌چرخد و دستمال را پشت یکی از بچه‌های دیگر می‌اندازد. اگر کودکی که دستمال پشتش انداخته‌شده، نفهمد و بازیکن یک دور بچرخد، بچه‌ها با هم می‌خوانند: «تخم‌مرغ گندیده/ یکی ز ما رنجیده» و آنکه نفهمیده دستمال را پشت سر او انداخته‌اند، باید در وسط دایره ‌بنشیند.

گفتنی است این بازی در گذشته یکی از سرگرمی‌های کودکان بود و جای اسباب‌‌بازی‌های متنوع امروزی را می‌گرفت؛ اما با هدف مشخصی انجام نمی‌شد.