برای نقاشی هایم، از طبیعت الهام می گیرم

هانیه خراسانی، عضو مرکز شماره 3 کانون در شهر کرمانشاه است . او مدت 4 سال است که به کانون آمده است و با شرکت در کلاس های نقاشی این مرکز، توانسته در مسابقه نقاشی بین المللی «کائو» کشور ژاپن ، با موضوع محیط زیست، مقام به دست بیاورد.

گفتگوی با هاینه خراسانی، در صبح  یک روز اردیبهشتی و در مرکز شماره 3 کانون پرورش فکری  کرمانشاه، یعنی همان مرکزی که هانیه خانم در آن عضو است، انجام شد.

هانیه خراسانی را برای ما معرفی کن ؟

-به نام خدا . هانیه خراسانی 11 ساله از دبستان بشارت در استان زیبای کرمانشاه در خانواده ای 5 نفره که یک خواهر و یک برادر دارم.

 

چطور با کانون آشنا شدی؟

-از طریق یکی از دوستانم که مرا به این جای پر از مهر و محبت آورد.

 

موضوع نقاشی های خودت را چگونه انتخاب می کنی؟

-بیشتر وقت ها از طبیعت و محیط زیست الهام می گیرم.چون خودم طبیعت را دوست دارم.

 

در رابطه با این مسابقه ای که در آن برگزیده شدی برای ما بگو؟

-من کلا نقاشی های محیط زیست را خیلی دوست دارم و با ایده ای که از نشریه دیواری گرفتم استفاده کردم و در این مسابقه شرکت کردم و برنده شدم. این مسابقه مربوط به کشور ژاپن بود و من از طریق مربیان کانون در جریان مسابقه قرار گرفتم.

 

اهل کتاب خواندن هستی؟بیشتر چه کتاب هایی را می خوانی؟

-بله من چون خیلی به تاریخ علاقه دارم کتاب های دینی و احکام و تاریخ و علمی را دوست دارم و در کانون هر کتابی که در این باره به من معرفی می شود می خوانم و لذت می برم.

 

دوست داری بیشتر از چه موضوعات نقاشی بکشی؟

موضوعاتی همچون جنگل که بسیار زیبا و دوست داشتی است یا از حیواناتی که در آنجا زندگی می کنند نقاشی بکشم.

 

خانواده و دوستانتان از این خبر خوشحال شدند؟ عکس العمل آن ها چه بود؟

-بله بسیار خوشحال شدند . مادرم فوراً من را در آغوش گرفت و من را بوسید و من خودم هم خیلی هیجان زده شدم و وقتی به مدرسه رفتم و این خبر را به معلم و دوستانم دادم آن ها هم بسیار خوشحال شدند و همه به من تبریک گفتند.

 

چقدر طول کشید تا نقاشی ات را بکشی؟

-من هر هفته یک یا دو جلسه به کانون مرکز شماره 3 استان کرمانشاه برای شرکت در فعالیت ها می رفتم و هفته ی اول آن خانم پور جهان مربی هنری مرکز ، هر چند اینجا باید عنوان کنم ایده ی نقاشی ام را از خانم پرواره مربی فرهنگی مهربان و دوست داشتنی ام گرفتم که یک نشریه با موضوع اسراف و صرفه جویی بود.

 

درآینده می خواهی چه کاره شوی؟آیا نقاشی را هم ادامه می دهی؟

-با امید خدا و تلاش و کوشش خودم و دلگرمی مربیان عزیزم می خواهم پزشک شوم تا بتوانم دردی از دردهای جامعه و هم وطنانم درمان کنم ان شا الله.

 

در کانون پرورش فکری چه فعالیت هایی  انجام می دهی؟ 

-در کانون با فعالیت هایی از قبیل معرفی کتاب، شعرخوانی، خوشنویسی، نقاشیع نشریه دیواری و ... آشنا می شویم که همه ی این فعالیت ها به نوعی در درس های ما دخیل هستند. مثلاً نشریه ی دیواری که فعالیتی جذاب است و من ایده ی نقاشی ام را همان طور که قبلاً هم گفتم از نشریه ای که با خانم پرواره 3 سال پیش با موضوع صرفه جویی درست کردم گرفتم و موفقیتم را مدیون ایشان هستم . شاید اگر این نشریه نبود این نقاشی را نمی کشیدم.

 

کانون پرورش فکری را چه جور جایی می بینی؟

-کانون مکانی پرمهر و محبت و دارای مربیانی مهربان و دلسوز و دوست داشتنی است که مادرانه خلاقیت بچه ها را در هر زمینه ای شکوفا می کنند و فعالیت های آن خسته کننده نیست.

 

در پایان، برای ما از احساست ، وقتی که خبر برگزیده شدنت را شنیدی، بگو؟

-خیلی خوشحالم لحظه ای که خانم پرواره به من زنگ زد که برنده شدم و به من تبریک گفت از خوشحالی نمی دانستم چه بگویم چون همیشه دوست داشتم نتیجه ی تلاشم را ببینم تا بیشتر تشویق شوم. من اکنون اشتیاقم به کانون و فعالیت های کانون از قبل بیشتر شده حتی می توانم بگویم برای آمدن به اینجا محدودیتم کمتر شده.

 

نظرت راجع به حفظ محیط زیست چیه؟

-همه ی ما باید در حفظ و سلامت محیط زیست کوشا باشیم و از هر گونه بی نظمی در محیط زیست جلوگیری کنیم و محیط زیست خود را دوست داشته باشیم.