به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان یزد، کارگاه آشنایی با نقل و نقالی توسط مرشد ابوالفضل ورمزیار از چهره‌های بین المللی نقالی و از افتخارات کشور عزیزمان ایران و با حضور عباسعلی دانافر مدیرکل کانون استان و جمعی از مربیان، قصه‌گویان انجمن قصه گویی سروش، کتابداران کتاب‌خانه‌های عمومی و معلمین آموزش و پرورش، در سالن آمفی تئاتر مجتمع فرهنگی هنری یزد برگزار شد.
مرشد ابوالفضل ورمزیار خطاب به حاضرین گفت: یک نقال، قبل از شروع نقل، باید پندیات بگوید و بعد از افتتاح و گشایش داستان، نقل خود را آغازکند.
وی ادامه داد: یک نقال خوب باید تلاش کند داستانی هدف‌مند را انتخاب کند و به دنبال ارائه‌ی داستانی جذاب باشد تا مخاطب را بانقل خود همراه سازد.
مرشد ورمزیار افزود: در نقالی تقلید، آفت است. البته از بزرگان آموختن، بسیار خوب است؛ به شرط آن‌که یک نقال براساس آموخته‌ها، با شیوه‌ی خاص خودش به نقل بپردازد و سعی کند نقلی ارائه نماید که مورد توجه قرار گیرد وآن‌چه، نقال را موفق می کند ، شناخت مخاطب و تجربه است
مرشد ورمزیار در ادامه با اشاره به تقلید یک نقال از دیگر نقالان گفت: تقلید، بسیارعامل بدی است و از سویی حفظ کردن مطالب و قصه و داستان نیز یک نقال را از موفقیت و ارائه‌ی یک کار ایده‌آل دورمی‌کند. لذا در امرنقالی باید توجه داشت که داستانی انتخاب شود، که نقال بتواند در فضاهای متفاوت برای مخاطبان باسلایق مختلف نقالی کند و بداند اجرای نقالی برای هرگروه و مخاطبی حکایت خاص خودش را دارد و باید در این راستا طوری تمرین نماید که به مرور زمان، تفاوت‌های اجرا ی خود را حس کند و آن‌ها را به عنوان یک تجربه در نقالی‌های بعدی به کار گیرد.
نقال پرتوان کشوری در ادامه‌ی صحبت‌هایش از زنده یاد ولی‌ا... ترابی نام برد و اظهار نمود: برای یاد گرفتن به محضر استادترابی که می رفتم، خیلی توجه نمی کرد و بارها با بی تفاوتی ایشان روبرو شدم تا این که فهمیدم استاد افرادی را تحویل می‌گیرد و آموزش می‌دهد که تشنه ی یادگیری باشند واز آن به بعد با سماجت و پیگیری‌های متعدد و اثبات عطش یادگیری به استاد، توانستم شاگردی کنم و امروز با بهره‌گیری از دانش و تجارب و نکات ارزند ای که استاد ترابی به بنده آموخت به روی صحنه می‌روم و نقالی می کنم. فقط این را عرض کنم که زنده یاد ولی ا...ترابی تکرار نشدنی است و باید قدرِ چنین اساتیدی تا زنده هستند، بدانیم
توضیح در مورد شاهنامه‌ی فردوسی، شاهنامه‌خوانی، نقلی از جمشید، چگونگی پیدایش علی‌نامه، مطالبی در مورد خاورنامه، چیستی‌‌وچرایی یک نقل، از دیگر مباحث مرشد ابوالفضل ورمزیار بود که مورد توجه شرکت کنندگان در کارگاه قرار گرفت.
نقالی شیرین اسماعیلی یکی از اعضای نوجوان دختر کانون ونقد و بررسی نقالی وی توسط مرشد از دیگر برنامه‌ها بود.
در پایان، از مرشد ابوالفضل ورمزیار با لوح تقدیر به امضای مدیرکل کانون استان و هدیه‌ای به رسم یادبود، تجلیل شد.
گفتنی است مرشد ابوالفضل ورمزیار،متولد سال 1346 در تهران، نمایشنامه‌نویس، کارگردان تئاتر صحنه‌ای با بیش از پانزده اثر نمایشی است.
وی طراح هنری و ابداع کننده‌ی نخستین ارابه‌ی نمایش‌های ایرانی است و می‌گوید بهترین تجربه‌ی نقالی‌اش از کشورهای دیگر دنیا، مربوط به نروژ و اتریش می‌شود.
علی نامه یکی از مهم‌ترین کارها و شاهکارهای مرشد ورمزیار است که خودش آن را نقطه‌ی عطف کارهایش محسوب می‌کند و آن را در کربلا، نجف و آلمان اجرا کرده است.
شاهنامه‌خوان برگزیده مراسم ثبت ملی نقالی (2010) در مشهد و همایش نقالان سراسر کشور (2011) تهران، دو عنصر مهم پایداری ایرانیان را توجه به ملیت و مذهب می‌داند و معتقد است که این دو بال‌های پرواز ما هستند.
ساز تخصصی «ورمزیار» دف بوده و می‌گوید که از بچه‌گی پدرش با موسیقی مخالف بوده، ولی مادرش مشوق او شده و بنابراین در منزل به طور پنهانی دف می‌نواخته است.
وی کمک حال همسرش در منزل نیزهست و می‌گوید که غذاهای خوشمزه‌ای می‌پزد و حتی لباس‌هایش را خودش می‌دوزد.
وی معتقد است که ما اساتید بزرگی در حوزه‌های هنری داریم، اما نباید از کسی تقلید کنیم و باید سبک خودمان را داشته باشیم، از آن‌ها هم یاد بگیریم.
وی به اجرای نقالی و شاهنامه‌خوانی در کشورهای اتریش، چک، آلمان، عراق، نروژ، فرانسه، قزاقستان و ... پرداخته و اجرای ابداعی نقالی به همراه ضرب زورخانه‌ای و اجرای نقالی به زبان‌های عربی، انگلیسی و فارسی داشته است.