به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، شهر سنندج روزهای 22 و 23 مرداد 1393 میزبان علیرضا حاجیان‌زاده مدیرعامل و چند تن از مسوولان کانون بود که برای بازدید از مراکز کانون و گفت‌وگو با مربیان و کارکنان و اعضای کانون استان کردستان به این شهر سفر کرده بودند.
در میان همه‌ی برنامه‌های رسمی و فشرده‌ی این سفر کاری، نشست با نوجوانان عضو سه مرکز شماره 3 سنندج، کامیاران و دهگلان کانون از شور و حرارت و تحرکی مثال‌زدنی برخوردار شد و مدیرعامل کانون در حالی که از بیان صریح و دقیق این مطالبات از سوی نوجوانان به وجد آمده بود به آنان گفت: سلام دخترها و پسرهای خوبم! من واقعا ذوق‌زده شدم ابتدای جلسه فکر می‌کردم شاید روی‌تان نشود که با من به صراحت حرف بزنید اما می‌بینم که میکروفن را از دست هم می‌گیرید و توانمند و پرتحرک، نظرات دقیق و کارشناسی شده خودتان را بیان می‌کنید. مطمئن باشید از این جلسه الگو می‌گیرم و در سفرهای آینده به استان‌های دیگر کشور هم چنین جلساتی را برگزار خواهیم کرد.
در همان ابتدای جلسه یک دختر کامیارانی به حاجیان‌زاده گفت: کانون باید با فعالیت‌های متنوع و سرگرم‌کننده، نیازهای ضروری و روانی ما را برطرف کند! ما به موسیقی، رایانه، فعالیت رباتیک و برگزاری جشنواره‌های ماهانه! با حضور روان‌شناسان نیازمندیم.
حمیدرضا پوررضایی کارشناس مسوول باسابقه‌ی کانون استان کردستان که با همراهی یک دختر و یک پسر نوجوان عضو کانون، اداره‌ی این جلسه را بر عهده داشت، با طرح موضوع‌هایی مرتبط با فعالیت‌های کانون، در ایجاد فضای صمیمی این نشست نقش مهمی برعهده داشت.
این نشست به گفته‌ی مجری آن، نمونه‌ای از یک بحث آزاد را به نمایش گذاشت فعالیتی که در میان فعالیت‌های 42‌گانه‌ی مراکز کانون با استقبال نوجوانان روبرو می‌شود.
پوررضایی در بخش‌های دیگری از این نشست از نوجوانان خواست که خواسته‌ها و نیازهای‌شان، حتی کمبودهایی که در مراکز با آن روبرو هستند و این که: چه کتاب‌هایی را بیشتر دوست دارند را با مدیرعامل کانون در میان بگذارند.
در این نشست به واقع بخشی از خواسته‌های نوجوانان ایرانی از زبان هم‌سالان کردستانی آنان با مدیرعامل کانون در میان گذاشته شد.
در این میان بحث‌های نوجوانان به حوزه‌ی فن‌آوری‌های نوین، کتاب‌های الکترونیکی و برنامه‌های مورد استفاده در گوشی‌های تلفن همراه هم کشیده شد و نوجوانان در این زمینه‌ها به اظهار نظر پرداختند.
معرفی کانون و توانایی‌های اعضای آن به دانش‌آموزان، نمایش فیلم‌های کانون، کمبود امکانات برای ساخت فیلم‌های انیمیشن، چاپ نوشته‌های ادبی آنان از سوی کانون، انتشار مجله ویژه اعضا و مربیان، تغییر در فضاسازی‌های درون و بیرون مراکز، ایجاد سالن‌های نمایش فیلم و تئاتر و تفکیک سالن‌های مطالعه و فعالیت کودکان از نوجوانان از جمله‌ی این خواسته‌ها بود.   
نوجوانان این سه مرکز کانون کردستان وقتی بحث به منابع موجود و کتاب‌های داخل مراکز رسید اظهار نظرهای جالب توجهی داشتند و ابتدا از کمبود دانش‌نامه‌های علمی، ورزشی و اسلامی و تنوع کم کتاب‌ها و نویسندگان این آثار در مراکز حرف زدند و بعد دیدگاه‌های متفاوت‌شان را در حوزه‌ی استفاده از کتاب‌های الکترونیک و کتاب‌خوانی اینترنتی بیان کردند.
یک دختر دهگلانی که 7 سال از عضویتش در کتاب‌خانه‌ی کانون می‌گذشت در این زمینه گفت صفحه‌های برخی از کتاب‌ها خیلی زیاد است و گاهی به 600 یا 700 صفحه می‌رسد و برای ما، خواندن این کتاب‌ها سخت است اگر این‌ها را به صورت الکترونیکی در بیاورید کتاب‌های بیشتری در کتاب‌خانه خواهیم داشت و می‌توانیم به راحتی به خانه ببریم.
دختر سنندجی و پسر کامیارانی اما خیلی با این موضوع موافق نبودند و نظرشان این بود که هیچ چیز جای کتاب را نمی‌گیرد اما نرم‌افزارها را می‌توانیم در کنار کتاب‌ها ببینیم.
یک دختر دیگر دهگلانی نیز معتقد بود  جنبه‌های منفی این نرم‌افزارها بیشتر است چرا که مستضعفان نمی‌توانند کامپیوتر بخرند و این به آن‌ها لطمه می‌زند. دختر سنندجی هم می‌گفت که روی این نرم‌افزارها خش می‌افتد و بچه‌ها نمی‌توانند به خوبی از آن‌ها نگهداری کنند.
در عین حال یک عضو پسر ارشد عنوان کرد که گسترش فرهنگ کتاب‌خوانی مهم‌تر از این بحث است که کتاب، کاغذی یا الکترونیکی باشد.
موضوع گفت‌وگوهای این نشست در ادامه به سمت تجزیه و تحلیل کتاب‌ها و رمان‌های نوجوان کانون سوق پیدا کرد و برخی از نوجوانان عنوان کردند که تعداد آثاری که به مراکز ارسال می‌شود جواب‌گوی نیازهای آنان نیست و برخی دیگر هم از مدیرعامل کانون درخواست کردند که این آثار تنوع بیشتری داشته باشد و رمان‌های علمی و تخیلی، طنز، وحشتناک و رمان‌های خارجی هم‌چنین آثار بیشتری از دیگر ناشران ایرانی نیز به کتاب‌خانه‌های کانون ارسال شود.
برخی از این نوجوانان می‌گفتند که گروه سنی این آثار مناسب ما نیست بعضی از آثار برای بزرگ‌سالان نوشته شده و تعدادی دیگر مناسب کودکان است و بعضی نیز بسیار سیاه و سفید است و پیام مناسبی ندارد.
یکی از نوجوانان به صراحت با نام بردن از دو رمان کانون گفت: نویسنده‌های این دو رمان‌ می‌توانستند در نصف صفحه‌های فعلی، داستان را تمام کنند اما انگار می‌خواسته‌اند صفحه‌ی کتاب‌های‌شان قطورتر شود و به همین دلیل چندین بار یک جمله را استفاده کرده‌اند.
استفاده از ابزارهای علمی در کنار کتاب‌های جدید و روزآمد علمی، افزایش انتشار کتاب به زبان کردی، افزایش کتاب‌های کاردستی، صنایع دستی، تاریخ و جغرافیا و زندگی‌نامه‌ی نویسندگان و هنرمندان در مراکز کانون از دیگر خواسته‌های این نوجوانان کردستانی بود.
ارتباط تصاویر با متن کتاب و صحافی نامناسب برخی از این رمان‌ها از دیگر مسایلی بود که نوجوانان کردستانی در این نشست مطرح کردند و یک دختر نوجوان گفت که در روی جلد یکی از این رمان‌ها، تصویری وحشتناک از یک جزیره کشیده شده در حالی که داستان درباره‌ی یک جزیره‌ی بسیار زیباست و یک پسر نوجوان هم تاکید کرد که این ارتباط بین متن و تصویر در کتاب‌ها مناسب نیست و بهتر است که تصویرگران با مخاطبان‌شان در ارتباط باشند و بازتاب کار خودشان را ببینند.
در بخش دیگری از این نشست موضوع ساخت فیلم‌های جدید برای کودکان و نوجوانان به بحث گذاشته شد و تعدادی از حاضران عنوان کردند که فیلم‌هایی که در مراکز به نمایش گذاشته می‌شود، بسیار قدیمی است و با روحیه و روش زندگی نوجوانان امروز سازگار نیست.
این بحث موافقان و مخالفانی داشت و محسن فضلی معاون فرهنگی کانون هم در این بخش وارد گفت‌وگو شد و به نوجوانان گفت: ممکن است این فیلم‌ها قدیمی باشد اما فیلم خوب، خوب است معیار زمان برای خوب و بد بودن معیار مناسبی نیست فیلم‌هایی مانند عمو سبیلو و ساز دهنی و دونده را اگر ده‌ها بار هم ببینیم باز هم آن‌ها را دوست داریم.
یکی از نوجوانان در این زمینه گفت این دوست داشتن‌ها و نداشتن‌ها کاملا سلیقه‌ای است به نظر من باید از فیلم‌سازی نوجوانان علاقه‌مند حمایت شود و به فیلم‌های آینده فکر کنیم فیلم‌هایی که جامعه و نوجوان و مشکلات امروز را نشان می‌دهد.

مدیرعامل: مهارت‌های زندگی را در کانون بیاموزید
در پایان این نشست علیرضا حاجیان‌زاده مدیرعامل کانون که تمامی خواسته‌های نوجوانان را یادداشت می‌کرد دست خود را بالا گرفت و به بچه‌ها گفت: نوبت من شده است؟ و پس از آن به برخی درخواست‌های نوجوانان پاسخ گفت.
وی به نوجوانان یادآور شد که آن‌ها هیچ‌گاه از چرخه‌ی کانون خارج نمی‌شوند و با بالارفتن توانایی‌های هنری و ادبی، آنان به چهره‌هایی شاخص و توانمند در عرصه‌های مختلف تبدیل می‌شوند. 
حاجیان‌زاده در عین حال تاکید کرد که منظور از توانایی، فقط توانایی ادبی، هنری نیست و شرکت در فعالیت‌های گروهی و تمرین زندگی اجتماعی، مهارتی است که در زندگی آینده آنان به کار گرفته خواهد شد.
مدیرعامل از اعضای کانون خواست که به فعالیت‌های گروهی روی بیاورند چرا که از این راه تفاهم و رهبری جمع را فرامی‌گیرند و شخصیت آنان شکل می‌گیرد.
وی ادامه داد: انتظار ما از نوجوانان این است که در کنارمهارت‌آموزی، باشخصیت، مسوولیت‌پذیر، مهربان و دوست داشتنی باشند و همه بفهمند که این نوجوانان کانونی هستند.
حاجیان‌زاده به نوجوانان پیشنهاد کرد که کتاب‌ها را به صورت گروهی بخوانند و پس از نقد این آثار، جمع‌بندی خود را به صورت نامه و بسیار محترمانه برای آن نویسندگان ارسال کنند ما حاضریم این نقدهای شما را روی سایت‌ کانون منتشر کنیم.
مدیرعامل کانون درباره‌ی چاپ آثار نوجوانان نیز از آن‌ها خواست که برای انتشار آثارشان عجله نکنند و این نوشته‌ها را به مرکز آفرینش‌های ادبی کانون بسپارند تا در نشریه‌های داخلی و کتاب‌های ویژه‌ی آثار اعضا منتشر ‌شود.
وی در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد اصل کتاب‌خوانی برای ما بسیار مهم است و در کانون به عنوان یک فعالیت محوری شناخته می‌شود چرا که از این راه می‌خواهیم بچه‌ها متفکر بار بیایند.
حاجیان‌زاده به نوجوانان خاطر نشان کرد از راه مطالعه به مهارت‌های دیگری مانند مهارت شنیدن و مهارت سخن گفتن نیز دست پیدا می‌کنید و آن‌گاه در مجامع غیر کانونی دست‌هایتان را بالا می‌برید و با اعتماد به نفس سخن می‌گویید.
مدیرعامل کانون ادامه داد: ما نیاز داریم با خواسته‌ها و علاقه‌های شما بیش از پیش آشنا شویم و به همین دلیل در نظر دارم گروه مشاوران نوجوان را در کانون تشکیل دهم.
وی در پایان تاکید کرد که در برنامه‌ی سفرهای آینده‌اش به استان‌های دیگر کشور نیز نشست‌هایی با نوجوانان خواهد داشت.