به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، مربی جوان و مدیر مسوول مجله‌ی ققنوس تنها 27 بهار از عمر پربار خود را طی کرده بود که بیماری سخت به او مجالی نداد تا همچنان اعضای مراکز کانون را از دانش و توانایی‌های ادبی و هنری خود بهره‌مند کند.

در این میان علیرضا حاجیان‌زاده مدیرعامل کانون در پیام تسلیت خود خطاب به همکاران و خانواده‌ی این مربی کانون، آزمون‌های سخت را رسم روزگار دانسته که همه را می‌آزماید و اظهار داشته است که بیماری رنج‌بار و جان‌کاه آن عزیز، آخرین آزمایش دشواری بود که وی با صبر و متانت، آن را تحمل کرد.

بدون شک یاد و نام او و آثار روشن و درخشانی که از خود به یادگار نهاده، در آسمان ذهن و روح تک تک اعضا و مربیان کانون هم‌چون ستاره‌ای خواهد درخشید.

وی در پایان این پیام تاکید کرده است که بدون شک یاد و نام او و آثار روشن و درخشانی که از خود به یادگار نهاده، در آسمان ذهن و روح تک تک اعضا و مربیان کانون هم‌چون ستاره‌ای خواهد درخشید.

پارسا غریب‌خانی متولد 1365 در آباده سال‌ها عضو مرکز فرهنگی هنری کانون این شهر و مرکز آفرینش‌های ادبی کانون استان فارس بود.

او طی این سال‌ها به عنوان مربی نیز در کانون پرورش فکری تهران، رشت، شیراز و آباده خدمت کرد.

غریب‌خانی مدیر مسوولی مجله‌ی ققنوس (نشریه‌ی داخلی اعضای مرکز کانون آباده) را نیز بر عهده داشت، مجله‌ای که تیرماه 92 با او 9 ساله شد.

این مجله در میان مراکز کانون سراسر کشور توزیع می‌شود و مطالب جذاب و صفحه‌آرایی مناسب آن باعث شده است تا تعداد زیادی خواننده در میان اعضا و مربیان مراکز کانون  پیدا کند.

پارسا غریب‌خانی در این مجله علاوه بر نگارش یادداشت‌، به نقد کتاب‌های کانون می‌پرداخت و بچه‌ها را با شیوه‌های ساخت کاردستی‌های هنری نیز آشنا می‌کرد.

متن کامل پیام مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به شرح زیر است:

 

آخرین روزهای سرد زمستان را در حالی وداع می‌گوییم که دل‌های‌مان در غم زمستانی دیگر اندوهگین است. این بار مشیت الهی بر این قرار گرفت تا بهار سبز و فرحناکِ زندگی درختی پربار، به خزانی ماتم‌زده بنشیند.

بی‌شک خبر پرواز ناگهانی همکار خوب کانونی، زنده‌یاد «پارسا غریب‌خانی» که عمر کوتاه و ثمر‌بخش خود را در راه خدمت به کودکان این مرز و بوم گذراند، برای همه‌ی کانونی‌ها – به‌ویژه همکارانش در کانون استان فارس – اندوهناک و جان‌فرساست.

رسم روزگار چنین است که بارها و بارها همه را به چنین آزمون‌های سختی می‌آزماید. بیماری رنج‌بار و جان‌کاه آن عزیز، آخرین آزمایش دشواری بود که وی با صبر و متانت، آن را تحمل کرد.

این جانب، فقدان آن مربی دلسوز و مهربان را به همه‌ی همکاران و نیز خانواده‌ی آن عزیز، صمیمانه تسلیت می‌گویم.

بدون شک یاد و نام او و آثار روشن و درخشانی که از خود به یادگار نهاده، در آسمان ذهن و روح تک تک اعضا و مربیان کانون هم‌چون ستاره‌ای خواهد درخشید.

باشد که روح بلندش در بارگاه امن الهی و در جوار رحمت حق، جاودان بیاساید.