به گزارش اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان: دومین نشست تخصصی در دومین روز نمایشگاه کودک با حضور سه تن از مسوولان و فعالان حوزه کودک و سرگرمی، محمدحسین فرجو دبیر شورای نظارت بر اسباب‌بازی‌، جوانشیر بنیاب طراح اسباب‌بازی و آزاده‌بیات محقق و پژوهشگراین حوزه برگزار شد.
فرجو در آغاز این نشست گفت: واردات اسباب‌بازی به کشور تا سال 81 ممنوع بود و تمام اسباب‌بازی و عروسک‌های موجود در کشور به صورت قاچاق وارد می‌شد، از سال 81 که شورای نظارت واردات قانونی را آزاد اعلام کرد در شورا هیاتی ممیزی برای نظارت بر واردات اسباب‌بازی تشکیل شد.
فرجو در ادامه گفت: براساس آمار مردم ایران در انتهای فهرست خرید اسباب‌بازی برای کودکان خود قرار دارند و سرانه خرید اسباب‌بازی برای کودکان ایران 5 دلار است.
وی افزود: در صدر این جدول آمریکا با سرانه 350 دلار و سوییس و سوئد با سرانه 250 دلار در رتبه دوم قرار دارند. چین که خود یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان است با سرانه سالانه 6.5دلار جز کشورهای انتهایی محسوب می‌شود.
فرجو گفت: اسباب‌بازی‌های گران قیمت الزاما اسباب‌بازی خوبی محسوب نمی‌شوند.
وی از نداشتن روز ملی اسباب‌بازی در کشور انتقاد کرد و از مسوولان آموزشی و پرورشی خواست برای گسترش فرهنگ استفاده از اسباب‌بازی در جامعه، روزی را به‌نام روز اسباب‌بازی انتخاب کنند.
آزاده‌بیات محقق و پژوهش‌گر کودک و نوجوان نیز در این نشست گفت: بحث سرگرمی واسباب‌بازی، بحث فوق‌العاده خطیر و مهمی است. بازی در وجود بشر نهادینه شده و ارتباطی با سن افراد ندارد. بنابراین بازار بزرگی پیش روی تولیدکنندگان اسباب‌بازی وجود دارد که می‌توانند از آن به بهترین شکل بهره ببرند.
بیات گفت: مشکل در نگاه تولیدکنندگان به محصولات و عدم شناخت نسبت به مشتریان بالقوه خود است. تولیدکنندگان داخلی نباید فرصت طراحی وخلاقیت را از طراحان و دوست‌داران کودک و سرگرمی بگیرند.
مهندس جوانشیر بنیاب یکی از تولیدکنندگان اسباب‌بازی ایرانی دیگر مهمان این نشست نیز گفت: از سال 61 وارد این حوزه شدم ولی از همان زمان با کمبود صنعت‌کار ونیروی زبده، بازار ارایه و فروش و عدم استقبال خریدار داخلی روبرو شدم. مشتریان و کودکان ایرانی ذائقه‌شان توسط انیمیشن‌های خارجی تغذیه می‌شود و بنابراین از طرح‌های بومی ملی استقبال نمی‌کنند که همین امر باعث بی‌رونق شدن تولید داخلی شده است
وی افزود:عدم حمایت بانک‌ها و بخش دولتی از صنعت اسباب‌بازی و تولیدکنندگان ایرانی دلیل اصلی عدم سرمایه‌گذاری بخش خصوصی است.