به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، اولین مرکز فراگیر کانون با هدف ارایه‌ی خدمات فرهنگی‌هنری به کودکان دارای نیاز ویژه (نابینا، ناشنوا، دارای معلولیت‌های جسمی‌حرکتی) در کنار دیگر هم‌سالان، از 12 آذر سال 1380 در تهران آغاز و در ادامه به پنج مرکز در تهران و یک مرکز در اصفهان افزایش یافت، هرچند که در سال‌های اخیر این مراکز در استان‌ها توسعه یافت.

با آغاز به کار این مراکز، بچه‌های نابینا و کم‌بینا، ناشنوا، کم‌شنوا و کودکان و نوجوانانی که دارای معلولیت‌های جسمی حرکتی بودند، هم‌زمان با روز جهانی معلولان، ابتدا در تهران توانستند برای اولین‌بار صاحب مرکزی شوند که تمامی فعالیت‌های فرهنگی‌هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را همچون دیگر هم‌سالان خود تجربه کنند.
در این طرح، مراکز فراگیر کانون در تمامی زمینه‌ها به‌سازی، نوسازی و به امکانات لازم برای کودکان و نوجوانان دارای نیازهای ویژه تجهیز شدند.
دستگاه بهدید (بزرگ‌نما) جهت استفاده‌ی اعضای کم‌بینا، دستگاه برجسته‌نگار، دستگاه پخش لوح فشرده و هدفون جهت استفاده‌ی کتاب‌های گویا، دستگاه پرکینز (تایپ بریل)، کتاب‌های بریل در تمامی رده‌های دیویی، کتاب‌های لمسی تصویری برجسته در تمامی رده‌های دیویی، کتاب‌های گویا، سرگرمی‌های سازنده، سی‌دی‌های تصویری، کتاب‌های ساده و یا با حروف درشت، کتاب‌های مرجع مناسب برای مربیان مرکز، تلویزیون، دستگاه ویدئو پروژکشن، رایانه، نمابر، تلفن و دیگر ابزارهای اداری، از امکانات این مراکز هستند. در همین حال، در فضاسازی و معماری این مراکز نیز با توجه به نیازهای این بچه‌ها، تغییراتی ایجاد شده است.
اما بر اساس این گزارش، بعد از آغاز به کار اولین مرکز، در طول کم‌تر از یک‌دهه، چهار مرکز دیگر در شهر تهران به‌سازی شده و فعالیت خود را به عنوان مرکز فراگیر در دهه‌ی هشتاد پی گرفتند. هم‌زمان با دهه‌ی فجر در بهمن‌ سال 1392 بود که با گشایش مرکز فرهنگی‌هنری فراگیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در اصفهان، اولین استان بعد از پایتخت، دارای مرکز فراگیر شد.
این روال در سال 1393 شدت گرفت و استان‌های مختلف نیز مراکز فراگیر خود را یکی پس از دیگری راه‌اندازی کردند.
اینک در شهر اهواز بیست‌ویکمین مرکز فراگیر فعالیتش را از چندی قبل آغاز کرده و قرار است تا پایان سال تمامی استان‌های کشور صاحب مرکز فراگیر شوند.