به گزارش اداره‌کل روابط‌عمومی وامور بین‌الملل کانون، حسین علیجانی، مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی و هنری کانون گفت: «نمایش یک هنر جمعی است. از آن‌جا که در جشنواره‌های حرفه‌ای نیز بخش‌های متعددی مانند عکس، پوستر و ....وجود دارد بر این باور بودیم که فعالیت‌های گسترده‌ی مربیان بخش فرهنگی و هنری می‌تواند در کنار نمایش قرار بگیرد. ما به آشتی و پیوند حرفه‌ای این هنرها در کانون نیاز داشتیم؛ به همین سبب بخش عکس و پوستر را به جشنواره اضافه کردیم. در همین زمینه تصور می‌شود بتوان از سایر هنرهای تجسمی نیز در دوسالانه‌های بعد بهره برد.»
علیجانی با ذکر این نکته که 60 پوستر و 128 عکس از سراسر کشور به دبیرخانه‌ی این جشنواره رسید سخنان خود را این‌طور ادامه داد: «اگرچه کمیت مهم نیست و هنرمندان نیز بر این باورند. اما در این بازه آمار موجود نشان‌دهنده‌ی وجود زمینه‌های لازم در این حوزه است، گویا که صدای ما در عملی شدن اهداف بلند مدت‌مان شنیده شده است.»
او درباره‌ی کیفیت آثار ارسالی عنوان کرد: «تلقی همکاران ما از عکاسی نمایش نیاز به آموزش‌های حرفه‌ای‌تر دارد. ضعف آثار جایی مشهود بود که در عکس‌ها حرکت دیده نمی‌شد و بیننده قادر به تصور قبل و بعد از صحنه‌ی ثبت شده نبود.»
دبیر این جشنواره راه حل کیفیت‌بخشی به این آثار را آموزش دانست: «قصد داریم برای دوره‌ی بعد آموزش‌های از راه دور را آغاز کنیم تا به مفهوم عکاسی تئاتر نزدیک‌تر شویم.»
او با بیان لزوم دوری جستن تفکر اهالی فرهنگ و هنر از ساختار اداری، این شیوه از تفکر را خطرناک خواند: «ما یک ساختار اداری داریم که بر طبق آن یک مربی مربوط به بخش فرهنگی و یک مربی آموزش هنر را برعهده دارد. در حوزه تئاتر این مرز قابل درک نیست. این تفکر قالبی و خطرناک است که به فرهنگ به صورت اداری نگاه شود و برخی معتقد باشند چون در شرح وظایف‌شان موضوعی عنوان نشده بایستی از توانمندی‌های خود فاصله بگیرند. به همین دلیل تصمیم به راه‌اندازی خانه تئاتر کودک و نوجوان گرفته شد تا کسانی که می‌توانند از ساختار اداری فاصله گرفته و به دغدغه‌ی اصلی خود بپردازند با ما همراه شوند. به نظرم نام کسی که اثری هنری را خلق می کند هنرمند است نه مربی فرهنگی و نه مربی هنری. به نظر بی رحمی است زمانی که یک مربی دوست دارد در بخشی که در شرح وظایفش نیست فعالیت کند برای او از طرف همکاران یا مدیران دستورات اداری و سازمانی تعریف شود.»
علیجانی ادامه داد: «در هرحال چالش‌های مربی‌های فرهنگی و هنری و دستور کار آن‌ها یک چالش اداری است که قابل طرح در جشنواره‌ها و سایر فعالیت‌های کانون نیست.»
دبیر هفدهمین جشنواره‌ی سراسری نمایش عروسکی کانون نظر خود درباره‌ی این دوره از دوسالانه را این‌طور ارایه داد: «هر نمایشی یک اتفاق را به همراه دارد. من هم تلاش کردم تا این اتفاق بیفتد و مخاطب متوجه این اتفاق‌ها که گاهی در دکور، گاهی در دیالوگ و گاهی در شیوه بازی می‌افتد بشود. ما ساعت‌ها برای انتخاب آثار وقت گذاشتیم تا تعاریف اصلی کتاب‌خانه‌ای بودن دچار خدشه نشود.»
او درباره‌ی کیفیت این آثار گفت: «معتقدم ما تا اجرای حرفه‌ای فاصله داریم. بخشی از این معضل به آموزش برمی‌گردد. اما در سوی دیگر فکر می‌کنم ما در تعریف کار کتاب‌خانه‌ای دچار مشکلیم. کار ساده اما فاخر، فاخر اما ساده تعریف درست‌تر نمایش کتاب‌خانه‌ای است. خلق اثر با مواد ساده یک ثروت برای بچه‌های کانون است اما شیوه‌ی ارایه‌ی آن است که یک کار را استاندارد می‌کند. سعی شده است آثار انتخابی دربرگیرنده‌ی این ویژگی‌ها باشند.»
لازم به ذکر است که آیین اختتامیه‌ی این جشنواره فردا 8 مهر در شهر ساری برگزار می‌شود.
