به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان اصفهان، مرکز فرهنگی هنری گلپایگان هم زمان با ولادت حضرت زینب سلام الله علیها ویژه برنامه ای را با حضور اعضای کودک و نوجوان مرکز برگزار کرد.

مسوول مرکز گلپایگان با اشاره به نقش و جایگاه عقیله بنی هاشم در ترویج فرهنگ شیعه گفت: حضرت زینب سلام الله علیها در ماندگاری پیام قیام حضرت سیدالشهدا نقشی بسیار مهم و اساسی ایفا کرد و با سخنان خود در دربار یزید ظالم پیام های قیام برادر بزرگوار خود را در تاریخ ماندگار کرد.

مربی مسوول کانون هم چنین اظهار کرد: هنگامی که زینب (س) متولد شد، مادرش حضرت زهرا (س) او را نزد پدرش امیرالمؤمنین (ع) آورده و گفت:این نوزاد را نامگذاری کنید. حضرت فرمود: من از رسول خدا جلو نمی افتم.در این ایام حضرت رسول اکرم (ص) در مسافرت بود. پس از مراجعت از سفر، امیرالمؤمنین علی (ع) به آن حضرت عرض کرد:نامی را برای نوزاد انتخاب کنید.رسول خدا (ص) فرمود:من بر پروردگارم سبقت نمی گیرم .در این هنگام جبرئیل (ع) فرود آمده و سلام خداوند را به پیامبر(ص) ابلاغ کرده و گفت :نام این نوزاد را ((زینب )) بگذارید که خداوند مهربان این نام را برای او بر برگزیده است.

اجرای سرود، دکلمه و انجام مسابقه از دیگر برنامه هایی بود که توسط اعضای نوجوان مرکز برگزار شد.

گفتنی است زینب کبری (س) روز پنجم جمادی الاول سال 5 یا 6 هجرت در مدینه چشم به جهان گشود. خبر تولد نوزاد عزیز، به گوش رسول خدا (ص) رسید. رسول خدا (ص) برای دیدار او به منزل دخترش ‍ حضرت فاطمه زهرا (س) آمد و به دختر خود فاطمه (س) فرمود:"دخترم ، فاطمه جان ، نوزادت را برایم بیاور تا او را ببینم"

فاطمه (س) نوزاد کوچکش را به سینه فشرد، بر گونه های دوست داشتنی او بوسه زد، و آن گاه به پدر بزرگوارش داد. پیامبر (ص) فرزند دلبند زهرای عزیزش را در آغوش کشیده صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشک ریختن کرد. فاطمه (ص) ناگهان متوجه این صحنه شد و در حالی که شدیدا ناراحت بود از پدر پرسید: پدرم ، چرا گریه می کنی ؟!

رسول خدا (ص) فرمود: "گریه ام به این علت است که پس از مرگ من و تو، این دختر دوست داشتنی من سرنوشت غمباری خواهد داشت ، در نظرم مجسم گشت که او با چه مشکلاتی دردناکی رو به رو می شود و چه مصیبتهای بزرگی را به خاطر رضای خداوند با آغوش باز استقبال می کند"

در آن دقایقی که آرام اشک می ریخت و نواده عزیزش را می بوسید، گاهی نیز چهره از رخسار او برداشته به چهره معصومی که بعدها رسالتی بزرگ را عهده دار می گشت خیره خیره می نگریست و در همین جا بود که خطاب به دخترش فاطمه (س) فرمود: "ای پاره تن من و روشنی چشمانم ، فاطمه جان ، هر کسی که بر زینب و مصایب او بگرید ثواب گریستن کسی را به او می دهند که بر دو برادر او حسن و حسین گریه کند"