به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان رضوی، این جلسه که با حضور ۱۲ عضو شاعر انجمن برگزار شد میزبان عباس ساعی، شاعر، پژوهشگر و منتقد مطرح مشهدی بود.
محبوبه بزم‌آرا با اعلام این خبر گفت: طبق روال سایر انجمن‌ها از آغاز هفته، اشعار اعضا در اختیار کارشناس میهمان و دیگر اعضای انجمن قرار گرفت و در پنجاه و پنجمین جلسه به نقد و بررسی گذاشته شد.
در این نشست که با شعرخوانی سید محمود محمدپور، احسان فرحبخش، مهدی حیدری، رضا شریعتی‌کیا، مانی محمودزاده و رسول اسعدی همراه بود، بیشترین گفت‌وگوها پیرامون زبان شعر و اهمیت آن صورت گرفت.
عباس ساعی کارشناس میهمان جلسه با طرح این سوال که «آیا زبان کهنه می‌شود و مشخصات زبان کهنه چیست؟» از اعضا خواست با مشارکت فعال به بحث و گفت‌وگو در این‌باره بپردازند.
پژوهشگر و منتقد ادبی در ادامه توضیح داد که زبان سه سطح آوایی، واژگانی و نحوی دارد که به تبع آن کهنگی نیز در این سه سطح می‌تواند اتفاق بیفتد. اما در نگاهی دیگر «آرکائیزم» یا کهن‌گرایی از مشخصات زیبایی شناختی شعر است. به این معنی که اگر شاعر یک واژه کهن را به شکل هوشمندانه در بافت طبیعی شعر بگنجاند نوعی اتفاق در پدیده زبان رخ می دهدکه منجر به دگرگونی در ریخت یکنواخت زبان و زیباتر کردن شعر می‌شود.
عباس ساعی در جریان نقد آثار اعضا به بیت «عطر وداع می وزد از هر سلام من/ خون می چکد ز پیکر پرزخم جام من» از اشعار «محمود پور محمود» اشاره کرد و تضاد وداع و سلام و ژرف‌نگری معنایی این بیت را ستود.
در شعر احسان فرحبخش، ردیف غیرمعمول «تو هم؟» مورد توجه اعضا قرار گرفت و کارشناس انجمن در توضیح وزن این شعر یادآور شد که وزن و موسیقی باید باعث اعتلای کلام شود و به نوعی کمک به رساندن بار عاطفی شعر (غم یا شادی) کند.
وی در توضیح شعر مهدی حیدری با توجه به موفق بودن وی در سرودن شعر کلاسیک توصیه کرد از مفاهیم تکراری پرهیز کرده و به تصویرها و تجربه‌های ملموس و عینی‌تر زندگی توجه کند و با خوانش این بیت از اشعار او که می‌گوید «کسی این گریه های تلخ را گردن نمی‌گیرد/ کسی فال مرا از چشم‌های من نمی‌گیرد»، بعد عاطفی و احساسی اشعار او را ستودنی دانست.
رضا شریعتی‌کیا عضو دیگر انجمن نیز غزلی شورانگیز خواند: «کنار برکه همه محو دشت نیلوفر/ کسی به فکر دل تنگ ماه و ماهی نیست» که مورد استقبال اعضای انجمن قرار گرفت.
در ادامه شعر مانی محمودزاده عضو مکاتبه‌ای مرکز آفرینش‌های ادبی مورد نقد قرار گرفت. موضوع شعر و نگاه خلاقانه به دود، تصویرسازی‌های بسیار جدید این شعر مورد توجه و بحث قرار گرفت.
رسول اسعدی آخرین عضو انجمن بود که شعری سپید خواند. عباس ساعی با اشاره به بند (از سکوت، فریاد کشیدن) به پارادوکس موجود در شعر اشاره کرد و آن را دلیل زیبایی اثر دانست. وی در ادامه به مولفه‌های شعر سپید از جمله ساختارشکنی و آشنایی‌زدایی اشاره کرد.
شعرخوانی عباس ساعی، محبوبه بزم‌آرا -کارشناس مسئول ادبی- و محمود خرقانی -مربی ادبی- پایان‌بخش شعرخوانی پنجاه و پنجمین انجمن ادبی آفتاب بود.
