بررسی تفاوت ادبیات و زبان در انجمن ادبی سمنان

اعضا و مربیان انجمن ادبی آفرینش کانون پرورش فکری سمنان در هفتاد و دومین نشست به بررسی تفاوت ادبیات و زبان پرداختند.

به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان سمنان، هفتاد و دومین نشست ماهانه‌ی انجمن ادبی «آفرینش» با دعوت از محمدجواد زینلی، استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه، مربیان کارگاه نوشتن خلاق و ۳۴ عضو نوجوان مراکز فرهنگی‌هنری سمنان، مهدی‌شهر و شهمیرزاد در سالن کنفرانس مجتمع فرهنگی‌هنری کانون پرورش فکری سمنان برگزار شد.

بررسی زبان و نگاه نو در آثار شاعران پیشین

زینلی، ضمن ابراز خرسندی از حضور در جمع اعضای علاقمند انجمن ادبی آفرینش و قدردانی از کارشناسان و مربیان کانون پرورش فکری برای ایجاد این فرصت، به نقد و بررسی آثار اعضا و بیان نکات مهم و کلیدی در خلق اثر پرداخت و با اشاره به نمونه‌هایی از شعر و آثار شاعران و نویسندگان گذشته به‌عنوان شاهد مثال بر توجه اعضا به مطالعه آثار این حوزه به‌منظور تقویت اندیشه و خیال و کشف شاعرانه، تأکید کرد.

این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به تفاوت ادبیات و زبان در بیان غیر مستقیم مطلب، از اعضا خواست تا برای بیان مفاهیم خود در ضرورت انتخاب کلمات، قالب شعر و استفاده از عنصر خیال، بیشتر دقت کنند.

زینلی درباره تفاوت ادبیات و زبان اظهار داشت: زبان، پیش از هر چیز وسیله‌ی ایجاد ارتباط است و در زبان، گوینده برای مخاطب پیامی می‌فرستد و گیرنده‌ی پیام با توجه به زمینه‌ی ارتباط، تجارب و استنباط‌های خود آن‌را دریافت می‌کند؛ اما در ادبیات، شیوه‌ی ارتباط اهمیت ارتباط را امری ثانوی می‌کند و گوینده به مخاطب روزنی نشان می‌دهد و برای آفریده‌شدن نیاز به ابزار زبان دارد.

شعر شامل گزاره‌های اغنایی است؛ نه گزاره‌های علمی

زینلی با معرفی کتاب نفثه‌المصدور و اشاره به سبک شاعران و نویسندگانی مانند بیدل دهلوی، تفسیر این آثار را بسیار سخت، عنوان و اظهار کرد: در آثار بیدل، افکار عرفانی با مضامین پیچیده، استعارات و کنایات به‌هم آمیخته و خیال‌پردازی و ابداع مضامین تازه با دقت و موشکافی زیادی همراه شده‌ و به طرز عجیبی با عواطف اصیل بشری گره خورده است و بسیاری از حالاتی را که به‌راستی برای همه ما اتفاق می‌افتد، می‌توانیم در شعر بیدل سراغ بگیریم‌.  

وی در ادامه افزود: شعر شامل گزاره‌های اغنایی است؛ نه گزاره‌های علمی و ممکن است ارتباط حسی با مخاطب اثر برقرار شود یا نشود. نویسنده یا شاعر باید از اثر خود لذت ببرد و وقتی به این مرحله برسد در واقع می‌تواند عنوان شعر یا داستان را برای آن اثر برگزیند.

زینلی در پایان با بیان این‌که در دنیای آشفته امروزی، نوشتن نوعی رهایی است از اعضای نوجوان انجمن ادبی خواست تا احساس و عاطفه و خیال خود را بنویسند و با تکرار نوشتن‌ به خلق اثر ادبی دست یابند.

گفتنی است؛ در  این نشست، ۱۰ عضو به خوانش اثر در قالب شعر و داستان و بیان دیدگاه‌های خود پرداختند و در پایان، به نمایندگی از سوی سرپرست اداره‌کل کانون استان با تقدیم هدیه‌ای از زینلی برای حضور در انجمن و ارائه نکته‌های ادبی و تشویق اعضای انجمن به نگارش اثر، قدردانی شد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 4 =