به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون استان تهران؛ ۱۶ عضو دختر و پسر نونگاه و نوجوان مرکز فرهنگی هنری شماره ۱۴ کانون استان تهران با حضور در کارگاه «جان و جهان» به کشف رازهای تفاوت سیمرغ در منطقالطیر و شاهنامه پرداختند.
این کارگاه به صورت مستمر دو روز در هفته و در مرحله اول بر روی پانل مرکز معرفی و سپس با گفتگو و دعوت اعضا در روزهای مشخص شده برگزار شد. سپس دو شاعر بزرگ ایران زمین عطار نیشابوری و ابوالقاسم فردوسی معرفی شدند و در ادامه با همراهی اعضا درباره سیمرغ در شاهنامه و منطقالطیر صحبت کردیم؛ یک هفته درباره منطقالطیر عطار و داستانهای پرندگان و یک هفته درباره فردوسی کار شد و در آخر هر جلسه اعضا به ساخت کاردستی متناسب با موضوع کارگاه پرداختند.
در آخرین جلسه اعضا تلاش کردند تا تفاوتها و شباهتهای سیمرغ در دو اثر مطرح شده را بررسی کنند و پس ازجمعآوری مطالب آن را به صورت پژوهشی تالیف کنند. اعضای این کارگاه داستانهای زادن زال، تولد رستم، رستم و اسفندیار و هفتخان اسفندیار از شاهنامه و مراحل عرفان و پرندگان از منطق الطیر را خواندند و در موردشان به بحث و گفتگو نشستند.
هدف از برگزاری این برنامه شناخت و بزرگداشت فردوسی و عطار نیشابوری و یکی از شخصیتهای مشترک آثار این دوشاعر بزرگ ایران زمین بود.
سارا مستغنی مربی فرهنگی مرکز و مجری بخش ادبی کارگاه انگیزه خود را از تشکیل کارگاه این گونه بیان کرد:
«با توجه به رشته تحصیلیام و علاقه زیادی به هردو شاعر بزرگ کشورمان ایران و بزرگداشت آنها داشتم و تقارن کارگاههای مرکز با تاریخ بیست و پنج فروردین روز عطار نیشابوری و پانزده اردیبهشت روز حکیم ابوالقاسم فردوسی بر آن شدم تا مبحث مشترکی بین آن دو پیدا کنم و به شخصیت مشترک سیمرغ رسیدم پس از مطالعه، داستانها استخراج و از اول تیرماه کارگاهی با عنوان «جان و جهان» برنامهریزی و برگزار شد.
در ادامه در جهت جذاب شدن فضای کارگاه برای اعضا رویا خاکپور مربی مسئول مرکز کاردستیهای: مقبره عطار نیشابوری با گل سفال، ماکت طوس با چوب بستنی و مقوا، کوه قاف با خمیر کاغذ، پرنده سیمرغ به روش کاغذ و تا، تصویرسازی برای شهر فرنگ از داستان های شاهنامه را آموزش داد.
همچنین اعضای کارگاه با کتابهای منتخب مانند: «شاهنامه فردوسی» به نثر، «رستم و اسفندیار» نوشتهی مرجان فولادوند، «زال و سیمرغ» نوشتهی مصطفی رحماندوست، کتابهای «منطقالطیر عطار» برای نوجوانان به قلم آقای محمد کاظم مزینانی، «قصههای شیرین منطق الطیر» از عبدالمجید نجفی و شاهنامه فردوسی آثار پژوهشی خود را به صورت گروهی و با راهنمایی مربی های مرکز تکمیل کردند.