خودش می‌گوید بیشتر، قصه‌های محلی و فولکلور را برای قصه‌گویی انتخاب می‌کند و به این حوزه و بازنویسی قصه‌های قدیمی علاقه‌مند است. از شروع به کارش در کانون که 16 سال از آن می‌گذرد قصه گفتن را آغاز کرده است.
ایل‌بیگی پور معتقد است که اگر بخواهیم قصه در ذهن کودکان ماندگار شود، باید به شیوه‌های متفاوت، قصه بگوییم؛ من به عنوان یک قصه‌گو این مهم را وظیفه خود می‌دانم و همیشه در مرحله اولیه یعنی انتخاب قصه به آن توجه می‌کنم.
این قصه‌گو می‌گوید: اگر بخواهیم نیازهای کودکان را در جامعه امروز در نظر بگیریم خواه نا خواه باید به فن‌آوری نوین هم توجه داشت چرا که کودکان امروز بخش عظیمی از وقت خود را با فن آوری‌های نوین درگیر هستند و من فکر می‌کنم باید تا جایی که می‌توانیم به‌درستی از فن‌آوری‌های نوین استفاده کنیم تاگسترش و تأثیر قصه‌گویی را در جامعه امروز بیشتر شاهد باشیم.
او قصه‌گویی سنتی را دوست دارد؛ قصه‌گوی خلاق از نظر او باید از لحاظ هنری و نمایشی بسیار هنرمندانه کار کند و بر جذابیت قصه‌گویی خود بیفزاید؛ معمولا قصه‌گویانی که مهارت هنری خوبی دارند را به قصه‌گویی خلاق تشویق می‌کند.
شعله ایل بیگی پور برقراری ارتباط را یک مهارت می داند و می‌گوید: هرچه قصه‌گو با توجه به ظرفیت قصه خود بتواند از این مهارت استفاده کند باعث موفقیت بیشترش در قصه‌گویی می‌شود، اما چگونگی کسب آن به مهارت‌های فردی قصه‌گو برمی‌گردد.
او قصه‌هایی را روایت می‌کند که خودش می‌نویسد. هر بار که قصه‌گویی می‌کند از نظرات مخاطبان برای بهتر شدن قصه کمک می‌گیرد. قصه‌ای که در جشنواره منطقه‌ای در شیراز روایت می‌کند را هم خودش نوشته است.
می‌گوید: برگزاری جشنواره‌ها بهانه‌ای‌ست برای گسترش مهارت قصه‌گویی که امتحان خود را به خوبی پس داده است و جامعه امروز، قصه و قصه‌گویی را به واسطه کانون پرورش فکری به خوبی می‌شناسد .پس خدا قوت به متولیان جشنواره‌های قصه‌گویی.
موفقیت این قصه‌گوی خوب کانون در جشنواره منطقه‌ای قصه‌گویی که 17 تا 19 آبان ماه سال جاری در شیراز برگزار می‌شود، آرزوی ماست.
مصاحبه: اعظم موسوی