قرنطینه بودن در بهار 1399 برای اعضای انجمن ادبی رازاوه معنایی متفاوت دارد.این بهار را با امید و شادی شعر می گویند و از زیرباران قدم زدن و کنار درختان بهاری شعرخواندن، داستان می نویسند و مجالی می جویند برای فرونشاندن عطششان در نوشتن و خواندن و هم صحبتی با دوستان و صاحب نظران.
این حس و حال ناب بهاری اعضا و ما را برآن داشت تا دومین جلسه ی مجازی را باحضور فرزانه رحمانی نویسنده ی کودک و نوجوان برگزار نماییم. حضور ارزشمندی که بچه ها را بیشتر سر ذوق آورد و البته مربیان ادبی را نیز با خود همراه کرد.
دومین جلسه ی مجازی انجمن ادبی رازاوه با ارائه ی رزومه ی کاری مختصری و اشاره به آثار مهمان ویژه جلسه رأس ساعت هفده آغاز شد. بچه ها پس از اینکه مهمان دیدن یک کلیپ بهاری شدند، به ترتیب و با حفظ قوانینی که برای گروه وضع شده بود، آثارشان را ارائه دادند. اعضا که از قبل آثار را مطالعه کرده بودند چراغ بحث و گفت و گو را روشن کرده و نظرات خود را در رابطه آثار مکتوب می کردند. با طرح سوالات ساده اما اساسی در داستان از طرف کارشناس مدعوی جلسه، بحث و گفت و گو چالش برانگیز شدو پرسش و پاسخ شکل جدی تری به خود گرفت.
سوال از عدم تعادل در آثار آغاز گردید و تا بررسی لایه های پنهان در آن ها تیز پیش رفت.
فرزانه رحمانی بررسی آثار را از ارائه ی تعریف قالب داستانی و ویژگی های آن برای بچه ها آغاز کرد و گفت:ما در نقد و مواجهه با یک اثر باید به آن نور بپاشیم و این نور در واقع سوالاتی است که ما از خودمان می پرسیم. سوالاتی از این دست که شخصیت اصلی داستان چه کسی است؟ چه کاری می خواهد انجام بدهد؟ داستان در کجا و چه زمانی اتفاق می افتد و مانع سر راه شخصیت اصلی داستان چه چیزی است؟!
وی همچنین در رابطه با شکل گیری داستان برای بچه ها صحبت کرد و گفت: داستان وقتی شکل می گیرد که تعادلی به هم ریخته باشد و ما با یک عدم تعادل مواجه باشیم
وی همچنین با بررسی قلم اعضایی که آثارشان در این جلسه ارائه شده بود گفت: کسی که قلم به دست می گیرد و دست به نوشتن می زند بدون شک آدم شجاعی است که پا در جاده ی ماجراجویانه ی داستان می گذارد.
فرزانه رحمانی در ادامه از مؤلفه های داستان مدرن بر بررسی اثر یکی از اعضا صحبت کرد و گفت: در داستان های مدرن راوی نامشخصه، مکان و زمان نامعلومه و داستان با سوال آغاز می شود لذا برای نزدیک شدن به یک داستان مدرن باید صبور باشیم تا بتوانیم وارد جهان داستان بشویم.
وی همچنین با ارایه ی تعبیری زیبا در استفاده واژگان گفت:کلمه ها مثل گربه اند که دوست دارند ما با آن ها بازی کنیم. بنابراین آنقدر با آن ها بازی کنید که به گوش خوشایند بیایند و البته در خدمت متن باشند.
وی در ادامه به بچه ها در رابطه با اهمیت زبان آثارشان تأکید کرد و با آوردن مثالی ملموس برای اعضا گفت : به زبان آثار خودتان خیلی اهمیت بدهید.زبان یک اثر مانند نمک و مزه ی اثر است که می تواند مخاطب را جذب کند و باعث می شود که شما و اثر شما به واسطه ی آن شناخته شود.
اعضای خوب انجمن بعد از گذشت دوازده جلسه به قلم هم آشنا شده اند و با طرح مباحثی ساده به آثار دوستانشان نزدیک می شوند و خیلی راحت به ارائه ی نظرات و انتقادات و پیشنهاداتشان به یکدیگر می پردازند.
فرزانه رحمانی در خاتمه ی جلسه به بچه ها چند پیشنهاد ارائه داد و گفت: داستانتان را بارها و بارها بخوانید و بازنویسی کنید و نگاه منتقدانه ای به آثار خودتان داشته باشید و برای نوشتن خودتان اهداف تعیین کنید. اهدافی زمانی و اهدافی تمرینی و همواره در ذهن داشته باشید که رسیدن به اهدافتان ملزم صرف انرژی است و مطالعه و مطالعه و مطالعه.
در این جلسه تعدادی از همکاران استان نیز حضور داشتند که در طول برگزاری جلسه مجازی رازواه را همراهی کردند ، و دفتر دومین جلسه ی مجازی انجمن ادبی رازاوه در این روزهای قرنطینه ای بسته شد.