به گزارش روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، طاهره حمیدی مدیر کل کانون استان در ابتدای این نشست مجازی طی سخنانی از قصه گویی به عنوان امری حرفهای در کانون یاد کرد و گفت: روشهایی با قابلیت های بصری و استفاده از قابلیتهای نمایشی در قصه گویی لازم است و مربیان کانون باید با توجه بیشتر به این روشها، برای انتقال مفاهیم تربیتی از قصه استفاده کنند.
وی توجه بیشتر به زبان بدن در قصه گویی را لازمه هنرقصه گویی دانست و افزود: قصه گوها همیشه تلاش میکنند راهی سرشار از تخیّل را از میان فن آوری های نوینی که زندگی امروز کودکان و نوجوانان را احاطه کرده است ،باز کنند.
مدیر کل کانون استان هدف از برگزاری این نشستهای آموزشی را در آستانه برگزاری بیست و سومین جشنواره قصه گویی کانون، توسعه و ترویج فرهنگ قصه گویی به عنوان یک واسطه تربیتی، ارتقای کمی و کیفی فعالیت قصه گویی در مراکز کانون وایجاد زمینه لازم برای افزایش سطح دانش نظری و تبادل تجربیات مفید و موثر میان قصه گویان ، مربیان، کارشناسان و اساتید حوزه قصه و قصه گویی دانست و ابراز امیدواری کرد این روند منجر به پیشرفت و پویایی هر چه بیشتر قصهگویی در استان شود.
در ادامه این نشست که با حضور مربیان، کارشناسان و جمعی از علاقهمندان به هنر قصه گویی با موضوع زبان بدن در قصه گویی برگزار شد، وحید خسروی کارشناس و مدرس قصه گویی زبان بدن را مهم تر از واژهها و کلمات دانست و ادامه داد: می توان گفت زبان بدن به صادقانهترین شکل ممکن تأثیر خود را برمخاطب میگذارد.
وی افزود: شناخت زبان بدن مخاطب و طرف مقابل نیز از اهمیّت بالایی برخوردار است چرا که نگرشها را انتقال میدهد و قصهگو برای ارایهی بهتر قصه به مخاطب به زبان بدن نیاز دارد و از روی عکسالعمل مخاطب به درستی و یا نادرستی کار قصه گویی خود پی می برد.
این قصهگوی بین المللی به تفاوتهای زبان بدن و زبان کلامی پرداخت و اظهار داشت: زبان بدن از بخش ناهوشیار بدن به صادقانه ترین شکل ممکن خود را ارایه می دهد در صورتی که زبان کلامی از بخش هشیار بدن میآید و کلمات کاملاًٌ گزینشی است و زمانی تاثیر گذاری قصه گویی بر مخاطب زیاد می شود که ارتباط کلامی و زبان بدنش با هم در یک راستا باشند.
خسروی زبان بدن را در دو نوع ذاتی و اکتسابی دانست و ادامه داد: زبان بدن ذاتی در ضمیر ناخود آگاه انسان وجود دارد و قابل تغییر نیست اما در نوع اکتسابی که بیشتر قصه گو با آن سرو کار دارد زبان بدن انتخابی است و می توان آن را فرا گرفت و اولین مولفهی آن اقلیم و موقعیّت جغرافیایی زندگی قصه گو است که در هر اقلیم و فرهنگی متفاوت است.
وی ادامه داد: قصه گوی موفق باید شناخت کافی از مخاطب خود داشته باشد و زبان بدن طرف مقابل را نیز به خوبی بشناسد.
بازیگر و کارگردان و فعال هنرهای نمایشی با اشاره به میزان استفاده از زبان بدن اظهار داشت: زبان بدن زمانی که از دایرهی صداقت بیرون بیاید و بیشتر از حد معمول استفاده شود تأثیر گذار نخواهد بود.
در ادامه این نشست مجازی که همزمان با 30 تیر ماه 1399 و در آستانه بیست و سومین جشنواره بینالمللی قصهگویی برگزار شد، تمرینات عملی از قبیل فیلم گرفتن از خود و یا نگاه کردن به آینه، تمرین و تکرار قصه که نکات مثبت و منفی کار را نمایان می کنند به عنوان بهترین روشهای آماده سازی قصه معرفی شد.