به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان سمنان، نهمین و آخرین جلسه‌ی اعضای انجمن شاعران نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سمنان در سال ۱۳۹۹، پیش از ظهر پنج‌شنبه ۱۴ اسفند با دعوت از سیده‌محدثه حسینی شاعر، مدرس و منتقد ادبی از استان گلستان، برگزار و ضمن بررسی قالب‌های شعری، شاعرانه‌های اعضای این انجمن، نقد و بررسی شد.
مدیرکل کانون استان سمنان در ابتدای جلسه ضمن قدردانی از مهمانان انجمن شاعران و نویسندگان نوجوان و خداقوت به کارشناسان، مربیان و اعضای مرکز آفرینش‌های ادبی که طی سال ۱۳۹۹ علی‌رغم کمبودها با بهره‌گیری از فضاهای موجود رسانه‌ای، فعالیت در این عرصه را گرم نگه‌داشتند، اظهار داشت: همه‌ی شما فعالان پر شور و شعور فرهنگ و ادب فارسی این سرزمین هستید و همیشه خواهید درخشید و بی‌شک این سخت‌کوشی شما همواره مورد ستایش است.
نبی‌اله خدابخشی در ادامه افزود: امیدواریم با برطرف شدن موانع سال جاری، فعالیت‌ها و جلسه‌های ادبی در سال ۱۴۰۰، به‌صورت حضوری پایدار شود و از نزدیک در کنار محفل‌های روحیه‌بخش شما انرژی مضاعف بگیریم.
قالب شعر؛ اولین عنصر شعری
مهمان انجمن شاعران نوجوان کانون استان سمنان ضمن ابراز خرسندی از حضور دوباره در جمع اعضا و مربیان این انجمن اظهار داشت: اولین عنصری که در نگاه نخست، یک شعر را با آن می‌شود، تعریف کرد قالب آن شعر است.
حسینی در ادامه افزود: محتوای شعر، ابزاری مهم به نام زبان دارد و زبان شعر نیاز به منطق و دستور زبان که با خود حسن تعلیل و حسن تألیف و آرایه می‌آورند.
وی با تأکید بر این‌که ارتباط افقی در شعر و بیان یک بیت محکم و مصراع‌های مکمل، مهم است، گفت: ضعف تالیف؛ یعنی حرف یک بیت مشخص نباشد و با این تعریف، سیر افقی ضعیف در شعر می‌تواند به معنا آسیب برساند.
حسینی در نقد اثر یکی از اعضای انجمن کانون استان سمنان یادآور شد: اگر شاعر وزن شعر را با واژه‌های زاید پر کند، شعرش درجا می‌زند؛ یعنی نه جلو می‌رود و نه عمق و گسترش پیدا می‌کند و این همان ضعف زبان شاعر است و در واقع همین ریزه‌کاری‌ها فرق یک شعر آماتور و یک شعر حرفه‌ای را رقم می‌زنند و همه در فرایند کوششی شعر متولد می‌شوند.
حسن تعلیل، غنای بیش‌تری به شعر می‌دهد
شاعر و منتقد گلستانی هم‌چنین تأکید کرد: تناسب کلمات و تصاویر و ارتباط عمودی شعر می‌تواند نقطه‌ی قوت آن باشد؛ اما سؤالی که پیش می‌آید این است که شاعر قرار است با این تصاویر متعدد چه‌کار کند و این سؤال‌ها همان کشمکش‌های علمی در شعر هستند که شاعر باید آن‌ها را جدی گرفته و در کنار عاطفه‌ی سرشاری که به شعر بخشیده، اندیشه، پیام و زبان شعرش را هم تقویت کند.
وی در نقد اثر یکی از اعضای انجمن کانون استان سمنان با تأکید بر این‌که حسن تعلیل و روابط علت و معلولی در شعر، ارتباط عمودی کار را تقویت کرده و غنای بیش‌تری به شعر می‌دهد، یادآور شد: چرخه‌ی معنا با درست‌نشاندن کلمه‌ها کنار هم اتفاق می‌افتد و این یعنی دستور زبان و حسن تألیف هم چیزی درست مخالف ضعف تألیف است؛ یعنی معنای منطقی و زیباشناسانه در شعر و در دستور زبان فارسی، «حشو» هم به کلمه یا عبارت زایدی گفته می‌شود که جمله از جهت معنی به آن نیازی ندارد و تعادل لفظ و معنی را در جمله به‌هم می‌زند و گاه می‌تواند باعث فساد معنی شود.
واژه‌ها مثل تکه‌های پازل هستند
حسینی در ادامه افزود: واژه‌ها مثل تکه‌های پازل هستند که اگر در جای درست خود قرار نگیرند، تصویر کامل و درستی تشکیل نمی‌شود و گاهی در چیدن پازل بعضی تکه‌ها به نظر می‌آید جای خودشان نشسته‌اند؛ اما آن چیزی که کمک می‌کند متوجه اشتباه خود شویم ناجور بودن تصویر است.
شاعر و منتقد گلستانی در بخش دیگری از سخنانش خطاب به اعضای انجمن گفت: هر شعر کوتاهی، جهانی از تفکر در سینه دارد، درست مثل یک سنگ کوچک که در برکه می‌افتد و هزاران موج ایجاد می‌کند و یا مثل جرقه‌ای که آتش بزرگی راه می‌اندازد، پس اگر شعر کوتاه می‌نویسید، حتماً شعرهای کوتاهِ خوب، زیاد بخوانید و کشف شاعرانه را از یاد نبرید.
مهمان انجمن شاعران نوجوان کانون استان سمنان در پایان تصریح کرد: یک نکته‌ی مهم برای شاعری که می‌خواهد حرفه‌ای کار کند این است که هرکدام از قالب‌های شعری در کنار ساختمان بیرونی معین و تعریف شده‌ای که دارند، به لحاظ محتوایی هم، چیزهایی را به نام خودشان سند زده‌اند؛ مثل قالب مثنوی که از قدیم‌ترین قالب‌های شعر فارسی و مخصوص زبان فارسی است و در همه‌ی دوره‌ها از آن استفاده می‌شده، به سبب امکان نو کردن قافیه در هر بیت برای سرودن منظومه‌های بلند مناسب‌تر است.
گفتنی است؛ پخش کلیپ کوتاهی از فعالیت اعضای انجمن شاعران نوجوان، تبریک سال نو و... از دیگر بخش‌های این جلسه بود.