شنونده در قصه‌ها به پرواز در می‌آید

«نشست قصه ما چه رنگی است؟»، از سری نشست‌های تخصصی انجمن قصه‌گویی استان هرمزگان ویژه مربیان و اعضا انجمن، با حضور فرشته مجیب مدرس قصه‌گویی کشوری برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان هرمزگان؛ نشست تخصصی انجمن قصه‌گویی  با حضور مدیرکل کانون، معاون فرهنگی و اجرایی، مربی مسئولان و مربیان فرهنگی، هنری، ادبی و اعضا انجمن قصه‌گویی برگزار گردید.

الهام اشرافی جاسکی مسئول انجمن قصه‌گویی هرمزگان گفت: نشست‌های انجمن قصه‌گویی هرمزگان در راستای شعار معاونت فرهنگی(آینده را باید ساخت) با هدف ترویج و توسعه قصه‌گویی در سال۹۹ برگزار گردید.

«نشست قصه ما چه رنگی است؟»،  آخرین نشست انجمن قصه‌گویی سال ۹۹ به صورت مجازی در اسکای روم برگزار گردید.

فرشته مجیب مدرس نشست گفت:در قصه‌گویی به آستانه‌ها توجه زیادی شود. آستانه‌ها علامت‌هایی هستند که در قصه تغییراتی ایجاد می‌کنند و شنیدن قصه را برای شنونده جذاب‌تر می کنند.

وی افزود:آستانه‌ها دو دسته داخلی و خارجی هستند. آستانه‌های داخلی شامل ورود و خروج قصه می‌شود،که می‌تواند کوتاه، شعر گونه و ریتمیک باشد.

 مجیب گفت: آستانه داخلی یکی از مهمترین عناصری است که باید در قصه رعایت شود. باید با آرامش و  تانی باشد و فرصت مزه کردن کلمات را به شنونده بدهد.

این مدرس قصه‌گویی گفت: آستانه‌های خارجی در طی قصه وارد می‌شود و فضاهایی را ایجاد می‌کند که هم شامل زمان، مکان و شخصیت‌ها می‌باشد.

وی اظهار داشت: آستانه‌ها به یک نقطه ختم می‌شود که اگر توسط قصه گو برنامه‌ریزی شود به یک چتری ختم می‌شود که با آن می‌تواند به سلامت فرودآید.

مجیب افزود: تمام آستانه‌ها باید به گونه‌ای طراحی شود که مطمئن باشیم در بیان قصه شنونده را با خود همراه کرده باشیم و این با تمرین کردن به دست می‌آید و تمام آستانه‌ها فضاهایی را ایجاد می‌کند که تخیلات در آن شکل می‌گیرد.

مجیب در ادامه گفت: همه قصه‌ها دارای رنگ هستند در قصه‌ها باید از پنج حواس استفاده کنیم.

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: اولین گام در قصه‌گویی انتخاب قصه است که باید آگاهانه باشد و به ساختار قصه توجه شود یعنی قصه را با توجه به روحیات خود انتخاب کنیم.

وی گفت: بایستی طرح قصه را بنویسیم برای نوشتن طرح به جزئیات نیاز نداریم. 

گام بعدی که مجیب بدان اشاره کرد نقشه کشی قصه بود که قصه‌گو می‌باید فضای قصه را مانند یک پرنده از بالا نگاه کند و فضای قصه ی خود را مجسم کند.

 وی گفت: در مرحله بعد باید در طول قصه حرکت کنیم از کجا شروع کنیم و به کجا برسیم.

وی در ادامه نشست گفت: در قصه‌گویی باید خودمان باشیم از کپی کردن بپرهیزیم و مدام باید روی قصه کار کنیم تا احساسات درون قصه را به  شنونده بشناسانیم.

 مجیب تاکید کرد: باید روی رنگ قصه کار کنیم بوها را در قصه‌ها بیاوریم و از آن به درستی استفاده کنیم و روشی بکار بگیریم که چطوری بتوانیم  بوها را در قصه بیاوریم که شنونده آن را از روی میمیک صورت تشخیص دهد.

این هیات علمی دانشگاه افزود: در قصه‌گویی باید سوالاتی را مطرح کنیم سوالات باز باشند و آماده پاسخگویی به سوالات را داشته باشیم.

وی گفت: در قصه‌گویی باید روزنه‌ها را بزرگ و بزرگتر کنیم تا بیشتر در ذهن مخاطب جای بگیرد. یک قصه‌گو باید گنجینه قصه کامل باشد ما می‌توانیم قصه‌ها را تغییر بدهیم و آن را از آن خود کنید.

 این مدرس قصه گویی افزود: می‌توان تکنیک‌های متفاوتی در قصه‌گویی به کار ببریم؛ اوریگامی بسازیم، کیسه جادوی درست کنیم ، از بدنمان استفاده کنیم یا عروسک‌های میله‌ای استفاده کنیم از ابزارهای بومی استفاده کنیم و ... ؛ آن وقت است که حس واقعی ما در قصه، شنونده را با ما همراه می‌کند و او در قصه ما به پرواز درمی‌آورد.

در پایان نعیم اسدی معاون فرهنگی اداره کل کانون پرورش هرمزگان ضمن تشکر ازهمراهی مجیب با انجمن قصه‌گویی هرمزگان گفت: استان هرمزگان سرزمین قصه‌هاست از این رو غنی از قصه های اصیل و بومی است و یکی ازمسئولیت‌های ما احیا قصه‌ها و انتقال آن به نسل‌های آینده است.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 17 =