به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون استان کردستان، در این گارکاه یک ساعته شفیع زاده در سخنانی گفت: زبان مشترک همه انسانها عاطفه و احساسات و تعاملات روحی صادقانه است و هر آنچه از دل برخیزد لاجرم بر دل نیز می نشیند، مانند پدربزرگها و مادر بزرگها در گذشته قصه هایی را تعریف می نمودند که خود به آن باور و ایمان داشتند و قصه هایشان سرشار از پند و اندرزهای عاطفی، اخلاقی و احساسی بود .
شفیع زاده افزود: راز و جادوی قصه گویی در به وجود آوردن تصویرسازی ذهنی مناسب در ذهن مخاطب است، به همین دلیل قصه های قدیمی ماندگار هستند و تصویر سازی ماندگاری در ذهن مخاطب از خود به جای می گذارند. در نتیجه ابزاری که قصه گو مورد استفاده قرار می دهد، نباید ارتباط و تصویر سازی ذهنی مخاطب را مختل کند، بلکه باید به پر رنگ تر نمودن آن کمک نماید و بر جان قصه گویی بنشیند.
وی همچنین خاطر نشان ساخت: ابزار در قصه گویی دارای دو بخش می باشد، ابزار وجودی قصه گو و ابزار بیرونی. قصه گو در ابتدا باید از بیان قوی برخوردار باشد و بر بیان و فرمهای بیانی مسلط باشد و به شکل درست ادای کلمات توجه کند. همچنین تمرینهای تاثیرگذاری صدا انجام گیرد تا ریشه صدا، سرعت کلام و حجم صدا شناسایی گردد. باید دقت شود که حروف الفبا با غلو ادا شود و بیان حاوی علائم اختصاری باشد .
نماینده انجمن قصه گویی کانون استان تهران در ادامه گفت: دستها یکی از قوی ترین ابزارها برای قصه گو می باشد و باید سعی شود از دستها به درستی استفاده شود تا قدرت تجسم و تمرکز را در مخاطب تقویت نماید. یکی دیگر از ابزارهای وجودی قصه گو حالت بدن است که ساختار آن باید شخصیتهای قصه را به درستی نمایان سازد .
مریم شفیع زاده در ادامه افزود: ابتدا باید ابزار وجودی توسط قصه گو تقویت گردد و بعد در صورت نیاز ابزار خارجی مورد استفاده قرار گیرد. ابزار باید با متن قصه تنیده شود به گونه ای که یاریگر قصه گو باشد و نباید بصورت جداگانه ذهن مخاطب را به خود معطوف کند ، بلکه تلفیقی منسجم از شناخت قصه گو از خودش، قصه، مخاطب و ابزار، پیش روی مخاطب قرار گیرد. از دیگر ویژگی های ابزار قصه گویی قابل حمل بودن آن است به گونه ای که استفاده از آن قصه گو را دچار استرس نکند .
وی در پایان ضمن پاسخگویی به سوالات مربیان گفت: قصه گو باید همیشه وهمه جا وبرای مخاطبان مختلف قصه بگوید تا به شناخت کاملی از خودش برسد و سعی کند گنجینه ای از قصه های گوناگون را در ذهن خود داشته باشد و آنرا برای مخاطبان قصه گویی نماید، زیرا عکس العمل مخاطب است که به قصه گو قدرت بداهه پردازی و تسلط بر قصه را می دهد و در ادامه قصه گو می تواند با استفاده از ابزار به جا و به موقع و متناسب با قصه بر تاثیرگذاری قصه اش بر مخاطب بیفزاید.
لازم به ذکر است، بیستوسومین جشنواره بینالمللی قصهگویی در بخشهای ملی، بینالمللی، قصهگویی برتر، ۹۰ ثانیهای و پادکست برگزار میشود.