به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، مرکز ملی اسیتژ ایران در نشستی به بررسی نیازمندیهای صحنهی تئاتر کودک و نوجوان پرداخت.
در این نشست منوچهر شجاع و سینا ییلاقبیگی به ایراد سخنانی با موضوعهای گوناگون در این حوزه پرداختند.
بر همین اساس، مهمترین دستآوردهای امروز در طراحی صحنه کدام است؟، چگونه میتوان به درک بهتر از مکان، فضا و اتمسفر نمایشنامه رسید، مبانی مشترکی بین طراحی صحنه بزرگسال و کودک و نوجوان وجود دارد و خلاقانهترین ویژگیهای طراحی صحنه تئاتر کودک و نوجوان برخی عنوانهایی بودند که در این نشست به بحث گذاشته شد.
به گفتهی منوچهر شجاع طراحی صحنه یک ایده، فکر و تفکر است: «از گذشته تا به امروز تخیلات در طراحی صحنه تغییر نکرده است بلکه تکنیکها تغییر کرده است. بهویژه در حوزه تکنیکهای نور و نورپردازی شاهد تغییرهای چشمگیری هستیم. طراحی صحنه در واقع به تصویر کشیدن آن چیزی است که در یک متن یا ایدهی نمایشی وجود دارد اما جسمیت پیدا نکرده است و یا به تصویر نکشیده شده است.»
سینا ییلاقبیگی دیگر سخنران این نشست بود، او به عدم خلاقیت برخی هنرمندان در این عرصه اشاره داشت: «در استفاده از رسانه و تکنولوژی ممکن است کشورهای زیادی از ما جلوتر باشند اما در امکانات و اجرای کلاسیک با هم برابر هستیم. بنابراین در همه جای دنیا مثل ایران نیز تئاترهایی هستند که از کمترین امکانات بیشترین و بهترین نمایش و طراحی صحنه اجرا میکنند. اما متاسفانه ما الان فقط به فروش تئاتر و گیشه فکر میکنیم و کسی به فکر محتوای تئاتر و ارتباط مخاطب با تئاتر نیست.»
او اضافه کرد: «آیا در طراحی صحنه فقط به دکورهای بزرگ و عظیم و فنآوری نیاز است و یا اینکه به دکورهای کوچک هم نیاز داریم؟ در جواب باید گفت که به هر دو نیاز داریم. در تمام دنیا هنرمندان فقط به یک نوع دکور و تئاتر (صحنههای پرحجم و یا ساده) بسنده نمیکنند و با قبول یکی دیگری نقض نمیشود.»
شجاع بخش دوم سخنان خود را این چنین آغاز کرد: «انتخاب زبان تصویری یکی از مهمترین قدمها برای ارتباط با مخاطب است. در طراحی صحنه آزاد گذاشتن تخیل ما را راهنمایی میکند. در ابتدا شروع کار فکر نکنیم که این اثر برای کودک است یا بزرگسال. در طراحی صحنه برای کودک نباید اجسام در ابعاد مختلف با بافتهای مختلف روی صحنه باشد در بعضی مواقع لازم نیست در صحنه چیزی داشته باشیم. نباید بترسیم که حتماً دکوری در صحنه داشته باشیم، حتی صحنه بدون بازیگر نیز میتواند مناسب کودک باشد.»
ییلاقبیگی در ادامه صحبتهای شجاع افزود: «همه خواهان صحنههای پر از رنگ و نشانههای حجیم و متنوع و تغییر دکور در طول اجرای یک نمایش هستند که این عمل یعنی تغییر زیاد صحنه باعث از بین بردن تمرکز مخاطب شده و آنان را سردرگم میکند. ما باید ذهن مخاطب را خلاق بکنیم فقط کافی است تا به مخاطب یک کد بدهیم قوه تخیل و خلاقیت آنان بیشترین تصویر را در ذهنشان میپروراند.»
در ادامه این برنامه و با موضوع تعامل بین کارگردان و طراح صحنه ییلاقبیگی گفت: «شروع به ساخت طراحی اولیه صحنه با ملزومات گران و صرف وقت زیاد و کار دقیق یک وابستگی به طرح دکور و ایده در طراحان صحنه ایجاد میکند که ناخواسته باعث قبول نکردن و گارد گرفتن در مورد ایدهی جدید کارگردان و یا گروه میشود. برای به اشتراک گذاشتن ایدهها حضور طراح صحنه در جلسههای تمرین را ایجاب میکند و این امر امکان ترکیب ایدهها را فراهم میکند.»
در این نشست محمدرضا کریمیصارمی مدیرکل امور سینمایی و تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز حضور داشت و در بخشی از آن فیلمها و عکسهایی از آثار موفق دنیا نیز به نمایش درآمد.
نشست تخصصی «تاملی بر طراحی صحنه تئاتر کودک و نوجوان» برگزار شد.