به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان سمنان، سکینه پارسا کارشناس‌مسئول فرهنگی، هنری و ادبی و دبیر جشنواره‌ی استانی قصه‌گویی و نماینده انجمن قصه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سمنان از برگزاری نشست تخصصی «بازآفرینی در قصه‌گویی» با تدریس مهرناز نصیری نویسنده، منتقد و کارشناس مرکز آفرینش‌های ادبی استان، پیش از ظهر پنج‌شنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۲ هم‌زمان با ششمین‌روز از هفته‌ی ملی کودک در سالن کوثر، خبر داد و گفت: این نشست بنا به پیشنهاد اعضای انجمن قصه‌گویی به‌صورت حضوری و مجازی(در قالب ویدئوکنفرانس و پخش زنده در اینستاگرام)، برگزار و با استقبال آن‌ها روبه‌رو شد.
نصیری در ابتدای نشست، ضمن ارتباط‌گیری مؤثر با مخاطب درخصوص تعریف بازآفرینی و تفاوت آن با بازنویسی و...، مطالبی بیان کرد.
وی اظهار داشت: بازآفرینی در لغت به معنی دوباره آفریدن چیزی و خلق‌کردن اثری که قبلاً نوشته شده و در واقع یکی از انواع نوشتن است که از متون کهن الهام می‌گیرد و دوباره توسط نویسنده خلق می‌شود و نکته‌ی قابل توجه این است که بازآفرینی، شعر یا نثر کهن را با دخل و تصرف در محتوا به نثر امروزی تبدیل می‌کند و اثری مستقل و جدید می‌آفریند که با اصل متن متفاوت است.
نصیری افزود: اغلب از بازنویسی به‌جای بازآفرینی استفاده می‌شود؛ اما این دو اصطلاح کاملاً نسبت به هم متفاوت هستند؛ چون بازنویسی یعنی دوباره نوشتن یک متن، متناسب با زمان و شرایط و با حفظ ویژگی‌های کلی متن بدون کوچک‌ترین دخل و تصرف اساسی در ساختار آن است و در بازنویسی، مفهوم و محتوا به شکل اصلی خود باقی می‌ماند و آن‌چه بایست مورد توجه باشد این است که در بازنویسی، مقصود تنها ساده‌کردن متن است و تغییر فقط در محدوده‌ی زبانی انجام می‌گیرد و بازنویس، متن اصلی را تمام و کمال حفظ می‌کند بدون آن‌که چیزی به آن بیفزاید یا از آن بکاهد و در واقع در بازنویسی، مضمون متن حفظ می‌شود؛ اما در بازآفرینی، مفهوم اصلی متن دگرگون می‌شود.
کارشناس ادبی کانون استان سمنان با بیان این‌که بازآفرینی کاری سخت و پیچیده است، تأکید کرد: بازآفرینی شناختن تک‌تک اسطوره‌های ادبیات کهن و بازآفرینی آنان در دنیای مدرن است و بایست تمام نشانه و رمزهای داستان‌های ادبی ما کشف و در اسطوره‌شناسی مدرن تجزیه و تحلیل شده و در دنیای مدرن بازتعریف شود.
نصیری در بخش دیگری از سخنانش با معرفی کتاب «درآمدی بر بازنویسی و بازآفرینی» نوشته‌ی اسداله شکرانه با بیان این پرسش که «چگونه می‌توانیم با طرح چند سؤال، پایان‌بندی قصه را بازآفرینی کنیم؟» گفت: اصل داستان به‌صورت ساده بازنویسی شده؛ اما پایان قصه را بایست با کمک بازی با مخاطب با طرح یک یا چند پرسش خلافانه، بازآفرینی کرد.
مهمان انجمن قصه‌گویی کانون سمنان در پایان با ارائه‌ی دو نمونه تمرین به اعضا و بازآفرینی حکایت مورچه و زنبور برگرفته از سندبادنامه، یادآورشد: قصه‌گویی خلاق صرفاً تک‌بعدی نیست؛ بلکه بایست با کمک مخاطب انجام شود و در قصه‌گویی، مشارکت مخاطب نیاز است و تعامل دوسویه بین قصه‌گو و قصه‌شنو برقرار می‌شود.
گفتنی است، بیان اهداف و اهمیت بازآفرینی، قانون انجام بازآفرینی، چرایی و چگونگی بازآفرینی یک متن به قصه‌ای جذاب و دل‌نشین، از دیگر محورهای موضوعی این نشست بود.