حسین مرادی زاده از اعضای هیئت انتخاب هفتمین جشنواره بین المللی پویانمایی درباره سطح کیفی فیلم های رسیده به جشنواره گفت: پیشرفته بودن کشورهای غربی در زمینه هنر پویانمایی مساله ای نیست که بتوان انکار کرد. پر واضح است که از میان فیلم های رسیده، در بخش بین الملل درصد آثار شاخص و درخشان، بیش تر از فیلم های ایرانی بود. وی ادامه داد: از میان 800 فیلم رسیده در بخش بین الملل، 600 فیلم واقعا خوب دیدم که به دلیل محدودیت زمانی فقط 130 فیلم به جشنواره راه یافتند. شایسته است تلاش هنرمندان ما آن قدر در این هنر چشم گیر باشد که داوران را در مرحله انتخاب با دشواری روبه رو کند. مرادی تصریح کرد: فیلم های انیمیشن ایرانی در حوزه تکنیک و ایده درخشیده اند. ما نویسندگان و طراحان بسیار باهوش و خلاقی داریم، اما این ایده ها هنگام پردازش جدی گرفته نمی شوند. یک دستی در کار مهم ترین شرط است که در فیلم های ایرانی لزوم رعایت آن بیش تر احساس می شود. کارگردان فیلم کوتاه "بوف" تصریح کرد: مساله ایده پردازی و انسجام اثر آسیب شناسی جدی می خواهد که برگزاری دوسالانه جشنواره فرصت خوبی برای این کار است. باید اذعان کنم معدود هنرمندانی که مستقل کار کرده اند و از طرف کانون حمایت شده اند، روبه پیشرفت هستند. وی درباره اکران فیلم های انیمیشن برای عموم اظهار کرد: با اکران عمومی ضعف و قوت اثر برای سازندگان آن معلوم می شود. هم چنین انگیزه بیش تر برای کارهای بعدی نیز یکی دیگر از تاثیرات اکران عمومی است. این داور در پایان گفت: اکران عمومی به شرط تداوم، ثمربخش است چراکه ما حصل کار هنری یک گروه بعد از مدتی طولانی مشخص می شود، نه با یک یا دوبار اکران آن هم در جشنواره ها.