به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان استان لرستان؛ محسن حسینی، نامی آشنا در عرصه شعر و ادبیات لرستان، شاعری باذوق و نویسنده‌ای تواناست که سال‌هاست با قلم خود، جان تازه‌ای به کالبد واژه‌ها بخشیده و آثار ارزشمندی را به جامعه ادبی تقدیم کرده است. او که دل در گرو آرمان‌های فرهنگی دیار خود دارد، با اشعار نغز و نوشته‌های دلنشینش، پلی میان سنت و مدرنیته بنا نهاده و گنجینه‌ای از احساس و اندیشه را در اختیار مخاطبان قرار داده است.
اما فعالیت‌های او تنها به خلق آثار ادبی محدود نمی‌شود. محسن حسینی سال‌هاست در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عنوان مربی ادبی، چراغ راه کودکان و نوجوانان این سرزمین است. او با شور و اشتیاقی وصف‌ناپذیر، تلاش می‌کند تا ذوق ادبی را در دل‌های جوان جوانه زده و نسلی از نویسندگان و شاعران آینده را تربیت کند. تعهد و عشقی که او به کار خود دارد، مثال‌زدنی است و تأثیر عمیقی بر جامعه فرهنگی لرستان گذاشته است.
به پاس قدردانی از سال‌ها تلاش و به بهانه موفقیت‌های اخیر این هنرمند گرانقدر، فرصتی دست داد تا با ایشان به گفت‌وگو بنشینیم و از زبان خودشان، در مورد دغدغه‌ها، آرزوها و دیدگاه‌هایشان در حوزه شعر و ادبیات بشنویم. در ادامه، این گفت‌وگوی صمیمانه را با هم می‌خوانیم:
*جناب آقای حسینی، ضمن تبریک بابت موفقیت‌های جنابعالی، لطفاً بفرمایید چه شد که به شعر و ادبیات علاقه‌مند شدید و چه کسانی مشوق شما در این راه بودند؟ و ارتباطتان با کانون پرورش فکری چگونه آغاز شد؟
با درود به شما و سپاسگزارم از لطفتان. علاقه‌مندی من به شعر و ادبیات به سال‌ها پیش، به دوران نوجوانی برمی‌گردد. معلم ادبیات ما با انتخاب و خوانش اشعار ناب ادبیات کلاسیک ایران و اشعاری از شاعران برجسته غرب، به ما فهماند که لذتی که در ادبیات وجود دارد، در کمتر پدیده‌ای در جهان می‌توان مانند آن را یافت. در ادامه نیز، آشنایی با آثار شاعرانی چون شاملو، اخوان، فروغ، سهراب، مرحوم امین‌پور، بکتاش و… شوق نوشتن را در من برانگیخت.
من در سال ۱۳۸۳ به عنوان مربی طرح کانون مدرسه به سازمان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ورود کردم و تا امروز به عنوان مربی ادبی در خدمت کودکان و نوجوانان شهرستان دورود هستم.
*شما علاوه بر شاعری، در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز فعالیت دارید. به نظر شما، شعر و ادبیات چه نقشی در تربیت و رشد فکری کودکان و نوجوانان می‌تواند داشته باشد؟
ادبیات تأثیر بسزایی بر رشد کودکان و نوجوانان دارد و آن‌ها را در ابعاد مختلفی توانمند می‌سازد؛ از جمله: تقویت قوه تخیل و خلاقیت و خارج شدن از چارچوب‌های معمول فکری، رشد مهارت‌های زبانی و ارتباطی مانند توانایی بیان احساسات و افکار، پرورش همدلی و درک اجتماعی و ارزش‌های اخلاقی و مدیریت احساسات. در مجموع، ادبیات می‌تواند به رشد عاطفی، اجتماعی، تفکر انتقادی و پرورش حس زیبایی‌شناسی در کودکان و نوجوانان کمک کند.
*با توجه به اینکه شما خودتان شاعر هستید و با شعر کودک و نوجوان هم سروکار دارید، به نظر شما ویژگی‌های یک شعر خوب برای کودکان و نوجوانان چیست؟
به نظر من، مهم‌ترین ویژگی‌های یک شعر خوب برای کودکان و نوجوانان، در درجه اول شگفت‌انگیز بودن آن به واسطه نوع نگاه و دید متفاوت و همچنین کشف‌هایی است که می‌تواند مخاطب را به وجد بیاورد. چنین شعری باید بعد از پایان، اتفاق‌های مکرری را در ذهن مخاطب رقم بزند و او را وادارد که بارها آن را بخواند و لذت ببرد.
*شما تاکنون چند مجموعه شعر به چاپ رسانده‌اید؟ آیا امکان دارد کمی درباره آثار خود و مضامین آن‌ها توضیح دهید؟
من یک مجموعه شعر نوجوان دارم به نام «در گلوی ساعت شنی» که انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آن را منتشر کرده است. در این مجموعه سعی کرده‌ام به موضوعاتی بپردازم که برای دوره نوجوانی می‌تواند مهم باشد؛ مانند صلح، امید، طبیعت و…
*به نظر شما، وضعیت شعر کودک و نوجوان در ایران امروز چگونه است؟ آیا شاعران و نویسندگان به اندازه کافی به این حوزه توجه می‌کنند؟
شعر کودک در ایران ریشه‌های قوی تری دارد، و در نسبت با شعر نوجوان، شاعران بیشتری در این حوزه فعالیت می‌کنند و توانسته‌اند کیفیت بالاتری را به مخاطب عرضه کنند. پرداختن به نوجوانی و مخصوصا ادبیات مربوط به آن، عمر زیادی در کشور ما ندارد و سال‌های زیادی نیست که وجود آن در زندگی نوجوان پدیدار شده است؛ پس به نظر من، این حوزه نوپا و در مرحله آزمون و خطاست.
*چه توصیه‌هایی برای نوجوانانی دارید که علاقه‌مند به شعر و شاعری هستند؟ چگونه می‌توانند استعداد خود را در این زمینه پرورش دهند؟
انس با ادبیات و جهان فکری انسان‌هایی که می‌اندیشند و این اندیشه را با چیدمان هنرمندانه کلمات به ما عرضه می‌کنند، می‌تواند به زندگی ما عمق بیشتری ببخشد. به علاقه‌مندان ادبیات توصیه می‌کنم حتماً به مراکز کانون پرورش فکری مراجعه کنند، چرا که در این مراکز مربیان متخصص و کاربلدی وجود دارد که می‌توانند راه را برای ما روشن‌تر کنند و در کنار ما باشند تا به فهم دقیق‌تری از ادبیات برسیم.
*آیا در حال حاضر مشغول نوشتن اثر جدیدی هستید؟ اگر پاسخ مثبت است، می‌توانید کمی درباره آن صحبت کنید؟
بله، مشغول جمع‌آوری مجموعه دوم شعر نوجوان هستم. در این مجموعه هم سعی دارم به موضوعاتی بپردازم که دغدغه نوجوان امروز باشد و هم جهانش را به چالش بکشد. شاید پرداختن به وطن یکی از این موضوعات باشد.
*به عنوان سوال آخر، لطفاً بفرمایید مهم‌ترین دغدغه‌های شما در حوزه شعر و ادبیات چیست و چه آرزوهایی برای آینده شعر ایران دارید؟
مهم‌ترین دغدغه من علاقه‌مند کردن کودکان و نوجوانان به ادبیات و اعجازی است که فقط از ادبیات برمی‌آید. همیشه در کارگاه‌ها به بچه‌ها گوشزد می‌کنم که ادبیات می‌تواند به انسان‌ها کمک کند همدلی بیشتری داشته باشند و جهان اطراف ما را زیباتر ببینند. انسانی که با ادبیات پیوند می‌خورد، به سختی می‌تواند به دیگران آسیب برساند.
گفت‌وگو: کمال گلمرادی فرد
