صحنه در حکم یک شخصیت در داستان حضور دارد

به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری ،معصومه موسویان نویسنده کودک و نوجوان و میهمان بیست و پنجمین نشست انجمن نویسندگان نوجوان آفرینش استان یزد، صحنه پردازی بسیار در داستان اهمیت دارد و گاه صحنه آن قدر اهمیت پیدا می کند که در حکم یک شخصیت در داستان حضور دارد.

وی ادامه داد: یکی از تمرین های خوب برای تقویت مهارت در صحنه پردازی این است که مشاهده گر دقیق باشیم و در محیط هایی که قرار می گیریم سعی کنیم، تمام جزئیاتی که دیده ایم را یادداشت کنیم تا مهارت صحنه پردازی را در خود تقویت کنیم.

کارشناس فرهنگی اداره کل کانون استان خراسان رضوی در خصوص اهمیت شخصیت پردازی تصریح کرد: شخصیت پردازی یکی از عناصر مهم داستان است. برای اینکه شخصیت پردازی کنیم، باید روانشناسان خوبی باشیم. چنانکه یونگ می گوید: کهن الگوهایی چون کهن الگوی معصوم، یتیم، پرستار، مکتشف، یاغی، عاشق، دلقک، فداکار و... وجود دارد که شخصیت های ساده براساس یکی از کهن الگوها شکل می گیرد و شخصیت های پیچیده تلفیقی از کهن الگوهای مختلف هستند.

موسویان افزود: باید در شخصیت پردازی مخاطب را با ابعاد مختلف شخصیت آشنا کنیم و توجه داشته باشیم که شخصیت حاصل وراثت و محیط است.

وی در خصوص  یکی از تمرین های خوب برای شخصیت پردازی گفت:   ابعاد مختلف شخصیت خودمان را در دفترچه ای یادداشت کنیم و لایه های عمیق شخصیتمان را کشف کنیم تا در داستان نویسی هم بتوانیم چنین نگاهی در شخصیت پردازی داشته باشیم.

لازم به ذکر است در این نشست الهه چاکریان، امیررضا انتظاری و حدیث زحمتکش سه عضو انجمن نویسندگان نوجوان آفرینش استان یزد به ترتیب داستان های خود را با عنوان "خاک انداز خرابکار" ، "مرغ" و "اینجا اکسیژن نیست" را خواندند و در ادامه اعضا مربیان و در نهایت میهمان برنامه به نقد آثار پرداختند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 6 =