به گزارش روابط عمومی ادارهکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان، در این نشست ۲ ساعته که روز دوازدهم تیرماه با حضور مریم عرب، مدرس حوزه و دانشگاه، مدرس کارگاههای شعر و داستان، دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی و مربی فرهنگی مرکز شماره ۱ شهرستان اردستان استان اصفهان، به صورت حضوری و مجازی در مرکز فرخشهر برگزار شد، اعضا به ارائهی اثر پرداختند و مولف کتاب "زبان صوفیانه عینالقضات در تمهیدات" ضمن نقد دقیق آثار، مواردی را نیز در خصوص داستان و داستاننویسی مطرح کرد.
وی توجه به آداب و سنن و رسوم و کاربرد آنها در داستان را جزو نقاط قوت یک اثر قلمداد کرد و در خصوص سوژهیابی اظهار داشت: برای شکلگیری یک اثر داستانی قبل از هر چیز به دنبال سوژه یا موضوع هستیم و فلشبک به گذشته یا نوستالوژی که بخشی از خاطرهها را تشکیل میدهد میتواند موضوع مناسبی برای نوشتن باشد.
مدرس کارگاههای شعر و داستان یادآور شد: موضوع، بذر اولیه را در ذهن نویسنده تشکیل میدهد و این دغدغهی ذهنی در نهایت، موضوع کلِ فضای داستان را می آفریند و برای یافتن موضوع معمولا یا در محیط اطراف و پیرامونمان به جستجو میپردازیم یا از مرور خاطرات بهره میگیریم، نکتهی مهم این است که در موضوع داستان به دنبال رد یا اثبات یک نظریه نیستیم بلکه همراه ساختن مخاطب با خود تا پایان داستان هدف اصلی ما به عنوان نویسنده بوده و باید از پراکندگی در موضوع اجتناب شود.
عرب در ادامه صحبتهایش به طرح در داستان اشاره کرد و گفت: طرح داستان، چارچوب، اسکلت یا فشردهی داستان است که باید قبل از نوشتن داستان در ذهن نویسنده به صورت روشن و واضح آماده شده باشد چرا که کمترین توقعی که خواننده دارد این است که وقتی داستان را می خواند بتواند آن را برای خود یا دیگران تعریف کند، طرح باید دارای نقطهی آغاز و پایان بوده و در صدد پاسخ گفتن به " چراهای" خواننده باشد.
نویسندهی کتاب " مرد بینام و نشان " در خصوص زمان در داستان افزود: هیچ داستانی بدون زمان نیست؛ تنها مدت زمان است که در داستانهای مختلف فرق می کند، گاه اتفاق در یک ثانیه رخ میدهد و گاه در یک سال؛ در هر صورت خواننده متوجه حضور زمان در داستان میشود و نیاز نیست که به همهی زمانها در داستان اشاره شود.
وی در ادامهی مباحث به شیوههای شخصیتپردازی به شکل مستقیم و غیرمستقیم اشاره کرد و بیان داشت: نویسندگان عمدتا از طریق گفتار یا کردار یا خصوصیات ظاهری و اخلاقی یا جدال با خود، جدال با طبیعت یا جدال با دیگران به معرفی شخصیتهای داستانی میپردازند.
عرب خاطرنشان کرد: زاویه دید اول شخص با هدف ایجاد روابط عاطفی و صمیمیت با مخاطب و پرهیز از به کاربردن عناوین تکراری و کلیشهای برای داستانها از دیگر موارد مهم است که باید به آن توجه داشت.
قابل ذکر است؛ در اولین نشست انجمن نویسندگان نوجوان(آفرینش) در سال ۱۴۰۱ آثار نیلوفر موسویان، فاطمه طاهری و سونیا هاشمی نقد و بررسی شد.