به گزارش روابط عمومی اداره‌کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان ایلام ، همزمان با برگزاری دومین اردوی باشگاه رویش استعدادهای برتر ادبی نوجوان (قاف) با عضو ادبی کانون پرورش فکری استان ایلام گفت و گویی ترتیب دادیم .
یک بیوگرافی کوتاهی از خودت به ما میدی؟
سلام من اهورا خسروی هستم..متولد تیرماه هشتاد و شش از ایلام..رشته تحصیلیم تجربی هست و در کنارش فعالیت های هنری دارم
از چه سالی وارد دنیای نوشتن شدی؟
از زمانی که به یاد دارم کتاب همیشه برام جذاب بود،نوعی خوانش جدید از زندگی به من میداد که می‌شد در هر جهان ذهنی که مد نظرم بود تخیلش کنم..و همین شوق به خواندن کتاب رفته رفته تبدیل شد به شوق نوشتن و دوست داشتم این بار من باشم که جهان های جدید رو به دیگران معرفی می‌کند..زمان تقریبی این ذوق از آغاز عضو شدن توی کانون شروع شد که به اوایل نوجوانیم بر می‌گردد.
ایده هایت را چه طور به دست می آوری ؟
ببینید من برای ایده هایی که می‌نویسم هیچوقت تله نمی‌گذارم.. همیشه اونقدر محتاج بیان خودم از طریق این ایده ها و نوشته ها هستم که در هر حالتی احساسم رو باهاشون بیان میکنم.و این تکرر نوشتن اینقدر در من تثبیت شده که بخشی از چرخه بروز احساساتم رو در برگرفته..من هیچ ایده‌ای رو شکار نمیکنم،همه‌ی اون ها گله های من هستن.
تا به حال با اثرت گریه کردی یا شاد شدی؟
اساسا اون کار ها خودشون اشک ها و لبخندهای من هستن که به شکل نوشته در اومدن..و تا زمانی که به این نقطه احساسی گره نخورم هیچوقت هیچوقت اثری رو تمام شده نمی‌دونم
قانون خاصی داری که هر روز بنویسی؟
تقسیم بندی نوشتن من از روز مبدل شده به دقیقه و هر دقیقه امکان این انفجار کلمات در ذهنم هست..برای همین در نقاط مختلفی از اتاقم و یا کتاب هام چیزهایی نوشتم که بعدا باهاشون مواجه میشم
چه تعریفی از کانون پرورش فکری داری؟
بنظر من کانون فقط کارش پرورش فکر نیست, پرورش نسله.. پرورش جریان های فکری مختلف توی جامعه‌ی ماست..من زمانی که کارگاه های ادبی که هر هفته توی ایلام برگزار میشه و بچه ها اشعار خودشون رو میخونن رو می‌بینم، بچه های کانون از ذهنم پاک میشن،و در عوض شاعر های آینده رو می‌بینم که گمنام بودنشون تنها به علت زمان هست..کانون در دیدگاه من پرورش بلندپروازی نسل هاست