به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون استان تهران، روز سه‌شنبه ۱۴ مرداد ۱۴۰۴ نشست «روایت‌گری واقعه سفر امام حسین(ع) و یارانش از مدینه به کربلا و اتفاق‌های هر منزلگاه» با حضور محمدرضا سنگری به همت واحد کارشناسی آموزش و پژوهش و فرهنگی استان تهران و با همکاری اداره کل آموزش و پژوهش به‌صورت برخط برگزار شد.
محمدرضا سنگری، عاشوراپژوه و مدرس دانشگاه در این نشست گفت: امام حسین(ع) یکی از اهداف خود را امر به معروف و نهی از منکر، حرکت به سمت راستی و زنده کردن سیره و روش زندگی پیامبراکرم(ص) و امام علی(ع) به عنوان چراغ راه جامعه اعلام کردند.
سنگری در این نشست به بررسی حرکت امام حسین(ع) از مدینه به کربلا که ۲۴ روز طول کشید، پرداخت و اقدام‌های امام(ع) در منازل حرکت از مدینه به کربلا را شامل ۹ اقدام از جمله شتاب در حرکت، نقل قصه حضرت یحیی، هدایت و روشن‌گری، پالایش مدام همراهان، آماده کردن روحی و فکری همسفران، کسب خبر و اطلاعات، صراحت و شفاف‌سازی، جذب و دعوت نیرو و همراه داشتن طومار و کتب برشمرد.
این مدرس دانشگاه تصریح کرد: اولین منزلی که امام حسین(ع) به آن وارد شدند، «ابطح» بود. در آنجا یزیدبن‌ثبیط همراه دو پسرش به امام حسین(ع) می‌رسد و امام از دیدن آنها ابراز خرسندی می‌کند. اسم منزل دوم «بوستان‌ابن‌محمر» بود که امام(ع) در آنجا استراحت کوتاهی داشتند. امام(ع) در منزل سوم با نام «تنعیم» با کاروان بزرگی از یمن مواجه می‌شوند که حاوی هدایای بسیاری برای یزید بودند. ایشان می‌فرمایند: «هر کس قصد دارد با من بیاید، همراه شود و کسی که می‌خواهد برگردد، پول لباس و کرایه برگشت را به او می‌دهیم.»
سنگری خاطرنشان کرد: امام(ع) در منزل چهارم، صفاح، با فرزدق شاعر روبرو می‌شود و او می‌گوید که دل مردم کوفه با امام نیست. امام می‌فرمایند: «آنها کسانی هستند که اطاعت شیطان می‌کنند، تبهکارند، اهل نوشیدن شراب هستند و اموال بیچارگان را مصادره می‌کنند.» در منزل پنجم به نام «وادی عقیق» شخصی از قبیله بنی‌اکرم ابن‌زیاد به امام می‌رسد و می‌گوید: «نامه‌نگاران اولین کسانی هستند که با شما می‌جنگند. امام می‌فرمایند: «خدا شما را پاداش دهد که برای من خیرخواهی می‌کنید اما امکان برگشت وجود ندارد.»
این نویسنده ادامه داد: در این منزل یحیی‌بن‌سعید بن‌عاص با سپاهی تازیانه به دست به امام(ع) می‌رسد و جنگ کوتاهی رخ می‌دهد و یحیی شکست می‌خورد. همچنین عبدالله‌بن‌جعفر، همسر حضرت زینب(س) به همراه دو فرزند خود به امام(ع) می‌رسد و حضرت زینب(س) بسیار خوشحال می‌شوند. در منزل ششم، ذات عرق، بشربن‌غالب اسدی دعوت امام(ع) را برای همراهی نمی‌پذیرد و بعدها پشیمان می‌شود.
سنگری با اشاره به اینکه امام (ع) در منزل هفتم به نام «عیون» با عبدالله‌بن‌مطیع که بزرگ قریش بود، مواجه می‌شوند، گفت: عبدالله می‌گوید: «به کوفه نروید.» و امام قسمتی از آیه ۵۱ توبه را قرائت فرمودند که اگر قرار باشد مصیبتی به من برسد هر چه خدا اراده کند آن خواهد شد. امام(ع) در منزل هشتم با نام «غمره» صحبتی با یاران می‌کنند و می‌گویند که شرایط سخت است و هر کس می‌خواهد، می‌تواند، برود.
این پژوهشگر با بیان اینکه امام حسین(ع) در منزل نهم با عنوان «رهیمه» با ابوغره مواجه شدند و علت سفر را توضیح دادند، افزود: امام(ع) در منزل دهم با نام «حاجر» نامه مسلم‌بن‌عقیل را دریافت می‌کنند که بر آمادگی مردم کوفه و بیعت سران کوفه دلالت دارد. امام(ع) جواب نامه را می‌نویسند و به نامه‌رسان می‌دهد.
او اظهار داشت: حضرت زینب(س) در منزل یازدهم با عنوان «خزیمیه» صدایی از بین زمین و آسمان می‌شنوند: «ای چشمان لبریز از اشک شوید. آیا پس از این، کسانی برای شهدا گریه خواهند کرد؟ برای چه کسانی اشک بریزیم؟ برای این گروهی که آرام آرام به سمت مرگ پیش می‌روند؟»
سنگری با اشاره به اینکه در منزل دوازدهم با نام شقوق، شخصی از عراق از اوضاع نامناسب کوفه به امام می‌گوید، افزود: امام می‌فرماید: «اگر آنچه ما می‌خواستیم شد، شکر. اگر نشد، می‌گوییم شکر که آنچه ما می‌خواستیم و با اراده خدا سازگار نبود، نشد.» در این منزل خبر شهادت حضرت مسلم و هانی‌بن‌عروه به امام می‌رسد و عده‌ای از سپاه امام حسین(ع) جدا می‌شوند.
نشست«روایت‌گری واقعه سفر امام حسین(ع) و یارانش از مدینه به کربلا و اتفاق‌های هر منزلگاه» به مناسبت فرا رسیدن اربعین حسینی برگزار شد.
