کتاب حکایت نامه ی من، اثری است که در کانون پرورش فکری به چاپ رسیده است و در مدارس یزد نیز به عنوان کتاب کمک آموزشی مورد بهره برداری معلمان و دانش آموزان قرار می گیرد.
چندی پیش نیز با حضور این نویسنده و مربیان فرهنگی کانون پرورش فکری مازندران نشستی با موضوع طنز و قصه گویی طنز در کانون پرورش فکری نشتارود برگزار شد. در همین خصوص مصاحبه ای با حسین معلم یزدی صورت پذیرفت که توجه شما را به این مصاحبه جلب می نمایم.
س: از نگاه شما طنز چیست؟
ج: طنز مقوله ای ارزشمند است که متاسفانه هنوز ارزش واقعی آن تبیین نشده است، چرا که برخی به اشتباه طنز را با مطالب کم ارزش یا جک اشتباه می گیرند. البته جک معادل هزل است و با طنز نیز فرق دارد. ولی طنز علاوه بر خنده با تعلیم وتربیت وآموزش نیز همراه است.
س: طنز امروز ایران و نویسندگی طنز امروز چگونه است؟
ج: امروزه طنز جنبه ی سیاسی پیدا کرده است و طنز نویسان هم کم شده اندو برخی هم از نوشتن طنز دست برداشتند و عمدتا طنز نویسان به جهت پرهیز از نوشتن طنز سیاسی به مسایل اجتماعی روی آوردند.
س: با توجه به این موارد، وضعیت طنز ایران را در مقایسه با طنز جهان چگونه ارزیابی می کنید؟
ج: طنز ایران نسبت به طنز جهان وضعیت بهتری دارد. نگاه برخی از کشورها به مقوله ی نویسندگی طنز بسیار ضعیف است که البته این را می توان در ادبیات و پیشینه ی یک کشور جویا شد. لذا در شوروی سابق طنز نویسان برجسته ای همچون: لئو تولستوی، آنا گاروف، میخائیل روش چنکو وجود داشته اند که از سرآمدان طنز نویس جهان اند. در مورد وضعیت ایران نیز می توان گفت، با تمام این احوال وضعیت ما از کشورهای دیگر بهتر است و این بدان جهت است که در فرهنگ و تاریخ این کشور بزرگ، طنز نویسان شهیری چون: ابو حیان توحیدی، عبید زاکانی، عبدالرحمان جامی، مجد خافی و سایر بزرگان وجود داشته اند.
این را هم باید اضافه کنم که دربرخی از طنزهایی را که لئو تولستوی روسی آنرا نوشته است، هزار سال پیش در کتاب ابوحیان توحیدی گفته شده است و این نکته بسیار مهم است.
س: نگاه مردم ایران به طنز چگونه است؟
تاریخ ایران سرشار از فرهنگ و ادبیات و داستان است و طنز نیز در این میان جایگاهی ویژه داشته است و همانگونه که گفته شد بزرگان زیادی در حوزه ی طنز قلم زده اند که تاریخ ادبیات ایران گواه این مدعاست. لذا توجه به این نکته ضروری است که طنز همانند تیغ جراحی است که با تعلیم تربیت و آموزش همراه است ، هجو تیغ سلاخی است که بدآموزی داشته و شخصیت را خرد می کندو همچنین هزل نیز یکبار مصرف است. در واقع همچنان که وجه مشترک طنز، هجو و هزل ، خنده است می بایست به پیام و نکات تربیتی و آموزشی موجود در آن توجه نمود که طنز دارای این رویکرد است.
س: با توجه به اینکه کانون پرورش فکری امسال محوریت جشنواره ی قصه گویی خود را با نگاه به طنز برگزار می نماید، توصیه شما برای مربیان این کانون در بکار گیری از طنز در قصه گویی وهمچنین بکار گیری این شیوه درمسایل آموزشی مرتبط با کودک ونوجوان چیست؟
ج: در نشستی که با مربیان کانونی داشتم صحبت شد که؛ مربیان می توانند با استفاده از تکنیک طنز و آشنایی با طنز فاخر بسیاری ازقصه ها، پیام های تربیتی و اخلاقی را به صورت مناسب تر و البته ساده تری به کودکان ونوجوانان ارایه نمایند. در این خصوص ضرورت مطالعه آثار طنز نویسان برجسته ی ایران و جهان مسئله ای اجتناب ناپذیر است. مربیان می توانند با استفاده از کتاب هایی مانند: امثال الحکم دهخدا، بهارستان عبد الرحمان جامی، روضه ی خلد مجد کافی، مثنوی مولوی، لطایف ابوحیان توحیدی و حتی آثار لئو تولستوی و امثال آن به درک جامعی از طنز و طنز فاخر نایل آیند و آنرا در روش های آموزشی خود بکار گیرند.
آخرین فعالیّت های پژوهشی استاد حسین معلم یزدی:
- طرح تهیه ی «دایره المعارف طنز» که به پایان رسیده و در مرحله ی تدوین، حروف چینی و ویرایش است.
- مجموعه ای از ده ها طرح ابتکاری جذّاب و منحصربفرد برای بهبود وضعیّت تدریس ادبیات به ویژه تقویت مهارت های «خوب گفتن، خوب شنیدن، خوب خواندن و خوب نوشتن».
- تألیف مجموعه ی منحصربفرد «هزار و یک حدیث، هزار و یک حکایت»
- تصنیف مجموعه داستان «بهترین نویسنده ی شهر»
- تهیه ی مجموعه ی تلویزیونی از روی کتاب «بهترین نویسنده ی شهر»
- بیار باده و اوّل به دست حافظ ده (حاوی آیات، احادیث، خاطرات، داستان ها، حکایات و نکته های نغز در نکوهش غیبت، سخن چینی و خبرکشی)
- خدا می بخشد و همه به بهشت می رویم!) حاوی آیات، حکایات، احادیث، اشعار و نکته های نغز در باب عفو و رحمت خداوند)
- فقط فعل (کتاب کمک درسی)
- کتاب بهترین دوست من است (حاوی جملات، نکته ها، خاطرات و حکایات و اشعار نغز پیرامون کتاب و اهمیت مطالعه)
- معلّم معلّم (حاوی اشعار، داستان ها، خاطرات، حکایات و نکته های نغز در باره ی نقش و اهمّیت شغل معلّمی، باورهای معلّمی و جایگاه و پایگاه معلّم در جوامع مختلف)
- معلّم در بهار سال 1374 در حالی که 33 سال از زندگی اش می گذشت، اوّلین کتاب کمک آموزشی خود را با عنوان «هدیه معلّم» چاپ کرد. و در سال های بعد کتاب های دیگر خود را که معمولاً توسّط یکی از انتشارات معتبر کشور مانند «کانون پرورش فکری کودکان، نوجوانان» منتشر می شد، به خوانندگان عرضه کرد. از جمله کتابِ«یک حدیث، یک حکایت» و «حکایت نامه»، که این آخری در جشنواره ی کتاب سال «بولونیا» در کشور ایتالیا حائز رتبه ی برتر شد و به زبان ایتالیایی هم ترجمه گردید.