به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری استان همدان، با توجه به دستور استاندار همدان حمید ملانوری شمسی بر نامگذاری نام شهدا در ادارات، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان همدان بنا را بر این گذاشت که هر ماه فعالیت‌های خود در تمامی مراکز با نام یک شهید نوجوان آغاز و متبرک کند و مربیان در مراکز باید در خصوص آن شهید برای اعضا مطالبی را بیان کنند و در خصوص زندگی و رفتار و منش شهید با هم بحث و گفت و گو داشته باشند.

از این رو شهید حسین سپهر به عنوان شهید شاخص اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان همدان در شهریور ماه ۱۴۰۴ معرفی شد.

حسین سی و یکم شهریور ۱۳۴۹، در همدان چشم به جهان گشود. تا سوم متوسطه در رشته ریاضی درس خواند و بعد به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت.

وی از شهدای مفقودالجسد گردان تخریب لشکر۳۲ انصارالحسین(ع) است که در ۲۶ دی  ماه سال ۶۵ به عنوان بسیجی در عملیات کربلای ۵ در شلمچه شرکت کرده و درجه رفیع شهادت نایل آمد.
پدر حسین نسبت به درآمد و رزق حلال  و پرداخت وجوهات بسیار توجه داشت و ریزبین بود و این در پیمودن مسیر اهل بیت و بدست آوردن توفیق شهادت حسین بسیار موثر بوده است مادر حسین می‌گوید من براساس اینکه شنیده بودم هر مادری در دوره بارداری سوره یوسف و مریم را بخواند فرزندش زیبا و صبور می‌شود در خواندن این دو سوره زمانی که حسین را باردار بودم مداومت داشتم.

حسین در سن ۱۳ سالگی اولین بار همراه گروهی از دوستان هم سن و سال خود (کانون نوجوانان حافظین قران)  جهت امور تبلیغی عازم جبهه‌های نبرد شد و بار دیگر نیمه فروردین ماه سال ۶۵ عازم  جبهه‌های غرب کشور شد و پس سه ماه حضور در آن منطقه، بار دیگر مهر  65  در حالیکه  دانش‌آموز ممتاز سال سوم ریاضی بود درس و مدرسه را رها کرد  و به عنوان تخریب چی  در قالب گردان تخریب لشگر انصار الحسین ع استان همدان عازم جبهه جنوب شد.

پیکر حسین پس از ۳۱ سال با کمک بچه‌های تفحص پیدا شد و در گلزار شهدای بهشت زهرا س به خاک سپرده شد.

این شهید بزرگ در وصیتنامه خود آورده است: 

بسم رب الشهداء و الصدیقین

قال الرسول (ص)

فَوقَ کُلِّ ذِی بِرٍّ بِرٌّ حتّی یُقتَلَ الرجُلُ فی سبیلِ اللّه ِ ، فإذا قُتِلَ فی سبیلِ اللّه ِ فلیسَ فَوقَهُ بِرٌّ .

بالای هر نیکوکاری، نیکوکار [دیگری ]است تا آن گاه که مرد در راه خدا کشته شود. پس، چون در راه خدا کشته شد، بالاتر از آن نیکی (ارزشی) وجود ندارد.

سلام، سلام بر عاشورا، سلام بر کربلا، سلام بر قطره قطره اشک سرخ لاله‌های گلگون وطن که در سر حدات پر می‌شوند. سلام بر آن عاشقانی که می شهادت را حسین گونه به کام خویش آشنا ساختند. سلام بر آن بوی باروتی که از لوله سلاح بسیجی‌های شیر دل بر می‌خیزد، آن رزمندگانی که خاک آشنا به کفشهایشان توتیای چشم ماست. سخن از عشق است سخن از حماسه است. خدایا چه توانم گفت، کوله بار معاصی را بر دوش می کشم.

از باران به درازای عمر آفتاب فاصله گرفته‌ام. مادیات چشم دلم را کور ساخته است. جوانه انسانیت در شوره زار معصیت دلم خشکیده است. برایم شهادت ظاهرا ملموس‌ترین واژه است و باطناً واژه‌ای نا آشنا.

خدایا!یاریم فرما که تا از منجلاب گندیده این دنیای دُنیی و فرومایه رهایی یابم و مسیر سعودی عرفانی را بسوی فلاح در پیش گیرم تا که شاید جبران معاصیم باشد. نمی‌دانم نمی‌دانم چه در انتظار است و در آخر سر به کجا خواهم سپرد.

خدایا! از تو می‌خواهم که مرا آنچنان هادی باشی که جز تو نبینم، نگویم و نشنوم. مرگ برایم بمنزله پلی باشد که مرا از زندانی دردناک به جایگاه آباد و باغ زیبایی رهنمون سازد.

خدایا! لیاقت شهادت را از تو می‌خواهم. لیاقت صعود به معراج، زندگی حقیقی، پرواز به ملکت اعلی.

خدایا چه خوش است در راهت چون حسین (ع) سر باختن و چون علمدارش ابوالفضل دو دست از کف دادن و چون حمزه قلب شکافتن و مظلومانه شهید شدن.

بار الها! گنهکارم، عفوم کن و مرا به کرم عظیمت ببخش. دلم را عارفگونه ساز، عشق و عاشقیت را چاره عمرم قرار ده و ایمانم را معنا بخش، زندگیم را ثمر بخش و شهادت را خاتمه‌اش قرار ده.

بار الها! اگر چه لیاقت شهادت ندارم اما تو کریم و رحمانی و اینگونه از کرمت بعید نیست. یا ستار العیوب و یا غفار الذنوب.