یلدا پاشائی، نویسندهی نوجوان همدانی که فعالیت خود را از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شروع کرده است با خانه فرهنگ و هنر خاتم در خصوص زمینه فعالیت و حضورش در کانون گفت و گو کرده که در این گزارش به آن اشاره شده است.
– خودتان را برای مخاطبان معرفی میکنید؟
من یلدا پاشائی هستم، متولد ۱۳۸۴ و اهل همدان. از کودکی به تخیل و قصهپردازی علاقه داشتم و نوشتن برایم راهی بود تا دنیای ذهنیام را به دیگران نشان بدهم.
– چه زمانی نوشتن را بهطور جدی آغاز کردید؟
از ۹ سالگی، با شرکت در کلاسهای نوشتن خلاق خانم مهین سماواتی در کانون پرورش فکری شروع کردم. بعدتر در ۱۲ سالگی در کارگاههای داستان خانم معصومه کریمی شرکت کردم و مسیرم حرفهایتر شد.
– به چه ژانرهایی علاقه دارید؟
بیشتر در ژانر طنز و رئال فعالیت میکنم. نوشتن داستانهای کوتاه برایم بسیار جذاب است، چون هم فرصت خلاقیت میدهد و هم امکان میدهد ایدههای مختلف را در قالبی فشرده و پرچالش بیان کنم.
– تا امروز چه آثاری از شما منتشر شده است؟
دو اثرم به چاپ رسیده: داستان فیصله در مجموعهی «ماهی میان مه» که دربارهی سنت خونبس است، و داستان قلب محمد در کتاب «بیبی نوبر» که پیوند زندگی و مرگ را روایت میکند. چند داستان دیگر هم در دست انتشار دارم.
– تجربهی تدریس برای کودکان و نوجوانان را هم داشتهاید. کمی برایمان بگویید.
بله، در سال ۱۴۰۳ به عنوان عضو ارشد در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کلاسهای داستاننویسی برگزار کردم. تلاش کردم مفاهیم پایهای مثل روایت، شخصیتپردازی و دیالوگنویسی را به زبان ساده آموزش بدهم. این تجربه برای من فقط یک کار آموزشی نبود، بلکه فرصتی بود برای دیدن خلاقیت بچهها و یاد گرفتن از نگاه تازهی آنها.
– اهداف آیندهی شما در حوزهی نویسندگی چیست؟
دوست دارم مجموعهداستان مستقل منتشر کنم و بهسمت رماننویسی بروم. برایم مهم است که آثارم بازتاب دغدغههای اجتماعی و انسانی باشند و با نسل جوان ارتباط عمیق برقرار کنند.
– در زمینهی جشنوارهها و افتخارات چه تجربههایی داشتهاید؟
از سال ۱۳۹۷ در جشنوارههای مختلف شرکت کردهام. برخی از مهمترین مقامهایم اینها هستند:
۱۳۹۹: رتبهی دوم جشنواره ادبیات داستانی بسیج – بخش نوجوان
۱۴۰۰: نفر اول کوچهی خاطرات (خاطرات زنان شهید همدان)
۱۴۰۲: نفر اول جشنواره «افتخار من» در بخش خاطرهنویسی
۱۴۰۳: رتبهی اول بخش دانشآموزی جشنواره خاتم
۱۴۰۴: رتبهی سوم بخش نوجوان جشنواره خاتم
– و در پایان…
نوشتن برای من نه فقط یک فعالیت، بلکه راهی برای زیستن و گفتوگو با جهان است. امیدوارم در ادامهی مسیر بتوانم با آثارم به دغدغههای اجتماعی و انسانی بیشتر بپردازم.