به گزارش روابط عمومی ادارهکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان چهارمحال و بختیاری، دکتر موسوی با تأکید بر اهمیت شاهنامه در شکلگیری شخصیت کودک و نوجوان ایرانی، اظهار داشت: اگر نوجوان امروز بخواهد عدالت، شجاعت، هویت و درک اصیل از زن و مرد بودن را در وجود خود نهادینه کند، باید شاهنامه را بخواند و با قهرمانان آن همزیستی کند. وی در ادامه گفت: شاهنامه را نه صرفاً یک مجموعه داستان، بلکه بازتابی از واقعیتهای زندگی انسانی دانست که در لایههای مختلف آن، کودک با مفاهیم عمیقتری از هستی و تقدیر آشنا میشود.
این استاد ادبیات داستانی با اشاره به شخصیتهایی چون زال، سهراب، کیخسرو، داراب و فرزندان اسفندیار، شاهنامه را بستری برای آموزش مفاهیم تربیتی، اجتماعی و روانشناختی دانست. او گفت: «کودک در زال، محرومیت از مهر پدری را میبیند و در سیمرغ، امید و نجات را میآموزد. در سهراب، نوجویی و تغییر را تجربه میکند، هرچند با تلخی تقدیر روبهرو شود. و در کیخسرو، رنجهای کودکی را پلی برای رسیدن به کمال میبیند.»
دکتر موسوی همچنین به نقش شاهنامه در آموزش تجربههای اجتماعی اشاره کرد و گفت: «همراهی کودکان خردسال با اسفندیار در میدان نبرد، نمادی از تربیت اجتماعی و مشارکت در سرنوشت جمعی است. داستان داراب نیز نشان میدهد که تقدیر چگونه میتواند مسیر زندگی یک کودک را دگرگون سازد و او را به جایگاه بلند سلاطین برساند.»
شایان ذکر است دکتر موسوی مقالات متعددی در زمینه تحلیل روانشناختی شخصیتهای شاهنامه منتشر کرده است؛ از جمله بررسی شخصیت رستم، رودابه، منیژه، تهمینه، سودابه، زال، فریدون و ضحاک بر اساس نظریههای آبراهام مزلو. این پژوهشها نشاندهنده نگاه عمیق و تخصصی ایشان به ظرفیتهای تربیتی و روانی شاهنامه در ارتباط با نسل کودک و نوجوان است.