-
فرصتی برای گپ و گفت با ژرژ شوئیزگبل از بزرگان انیمیشن اروپا؛
شبیه چارلی چاپلین‌ام!/ آرزو دارم فیلمی بسازم که همه دنیا عاشقش باشند
ژرژ شوئیزگبل فیلمساز سوییسی است که با انیمیشن «مردی بدون سایه» در سال ۲۰۰۴ شناخته شد. این انیمیشن که با تکنیک نقاشی روی شیشه ساخته شده بود، موفق به کسب جایزه از جشنواره‌های مختلفی شد. شوئیزگبل فیلم اولش «پرواز ایکاروس» را در سال ۱۹۴۷ ساخت.
-
اشکان رهگذر و ۱۲ سال حضور مستمر در انیمیشن؛
فقط عاشقان وارد شوند
اشکان رهگذر، نویسنده، کارگردان و موسس استودیو هورخش است. رهگذر در سال‌های اخیر بیشتر به دلیل کارگردانی انیمیشن سینمایی «آخرین داستان» شناخته می‌شود که حضور جشنواره‌ای موفقی در سطح بین‌المللی داشت، ولی شاید کمتر کسی توجه کند که حدود ۱۰ سال پیش، او برای اولین بار از جشنواره پویانمایی تهران برای انیمیشن‌های کوتاهی که تولید کرده بود، جایزه گرفت؛ آن هم نه یک جایزه. رهگذر برای تولید آثار خلاقانه در سال ۱۳۸۹ از هفتمین دوره جشنواره پویانمایی سه جایزه گرفت؛ دیپلم افتخار، تندیس نقره‌ای آثار تجربی و جایزه ویژه آسیفا، اما در سال ۱۳۹۷ بار دیگر با «آخرین داستان» موفق به کسب تندیس طلایی بهترین اثر در بخش مسابقه ملی و بین‌الملل شد. با او درباره این تجربیات صحبت کردیم.
-
گپی با مهرداد شیخان از خاطرات دور تا «انیمیشن ایرانی»؛
پرویز نادری همه را به خرج جشنواره مهمان کافی‌شاپ کرد!
مهرداد شیخان از فیلمسازانی است که در کارنامه او هم می‌شود نام فیلم‌های مستند دید و هم انیمیشن. به نظر می‌رسد برای شیخان مرز زیادی بین انیمیشن و مستند وجود ندارد؛ دو مدیایی که تفاوت آن‌ها پرداختن به خیال و واقعیت است. نتیجه حضور شیخان در این دو حوزه متفاوت یک مستند با عنوان «انیمیشن ایرانی» است که تاریخچه انیمیشن ایران را روایت می‌کند و در دوازدهمین جشنواره پویانمایی تهران هم نمایش ویژه‌ای دارد. این مستند پیش از این هم در جشنواره سینماحقیقت به نمایش درآمده بود. با او درباره این انیمیشن و اولین خاطراتش از جشنواره پویانمایی تهران گفت‌وگو کردیم.
-
محمدعلی صفورا:
اولین بار با یک نسخه وی‌اچ‌اس در جشنواره پویانمایی شرکت کردم
محمدعلی صفورا، استاد شناخته‌شده رشته انیمیشن است. او که دارای مدرک دکترای پژوهش با گرایش انیمیشن از دانشگاه هنر تهران است، سال‌هاست که با تدریس انیمیشن در دانشگاه تربیت مدرس به رشد این هنر کمک می‌کند. صفورا عضو هیات علمی رشته انیمیشن و سینماست.
-
محمدرضا کریمی‌صارمی:
مردم «انیمیشن ایرانی» را باور دارند
محمدرضا کریمی‌صارمی دبیر و بنیان‌گذار جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران به تشریح رویکردها و برنامه‌های این دوره و تاثیر برگزاری چنین رویدادهایی در تولید و توزیع آثار پویانمایی پرداخت و حضور در بازار جهانی پویانمایی و زمینه‌سازی برای افزایش تولید در این حوزه را از اهداف و رویکردهای اصلی جشنواره امسال دانست.
-
داور بخش مسابقه بین‌الملل دوازدهمین جشنواره پویانمایی:
در انیمیشن هنری حرف برای گفتن داریم
نازنین سبحان‌سربندی عضو هیات داوران بخش مسابقه بین‌الملل دوازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی درباره کیفیت آثار دریافتی این بخش و نحوه داوری آن‌ها توضیح داد.
-
معاون صنایع عمومی وزارت صمت:
شهرک پرند به حوزه صنعت بازی و اسباب‌بازی اختصاص یافت/ شرکت‌های ایرانی ظرفیت حضور در بازارهای جهانی را دارند
محمدرضا برادران معاون صنایع عمومی وزارت صنعت، معدن و تجارت درحاشیه بازدید از نمایشگاه و بازار فروش اسباب‌بازی هفتمین جشنواره ملی اسباب‌بازی درباره رویداد فرهنگی و هنری و اقدامات لازم برای رشد این صنعت، سخن گفت.
-
مشاور معاون علمی و فناوری رییس جمهوری عنوان کرد:
شورای نظارت بر اسباب‌بازی، مبادی شرکت‌های خلاق را برعهده دارد/ نمایشگاه اسباب‌بازی را به شهرهای دیگر ببریم
مشاور معاون علمی و فناوری رییس جمهوری با با اشاره به حمایت از شرکت‌های دانش بنیان گفت که شورای نظارت بر اسباب‌بازی مبادی شرکت‌های خلاق را برعهده دارد.
-
دبیر هفتمین جشنواره ملی اسباب‌بازی عنوان کرد:
توجه ویژه به کیفیت آثار در نمایشگاه ملی اسباب‌بازی/ برگزاری برنامه‌های فرهنگی هنری
دبیر هفتمین جشنواره ملی اسباب‌بازی درباره نمایشگاه عرضه آثار این دوره از جشنواره که از ۲۱ فروردین‌ماه آغاز می‌شود و توجه ویژه به کیفیت تولیدات در این نمایشگاه توضیح داد.
-
داور جشنواره ملی اسباب‌بازی؛
نقش کانون در تولید اسباب‌بازی قابل توجه است
داور هفتمین جشنواره ملی اسباب‌بازی معتقد است کانون پرورش فکری باید تولیدات اسباب‌بازی را در راستای سرگرمی‌های خلاقانه هدایت کند.
-
سعید حسام‌پور عنوان کرد:
نقش منتقدان در رشد دانش و توانمندی قصه‌گویان/ پیشنهاد آموزش برای دوره بیست‌وچهارم جشنواره قصه‌گویی
سعید حسام‌پور منتقد معتقد است که اگر طی یک سال آینده به قصه‌گویان آموزش داده شود که برای جذب مخاطب و ارائه درست یک قصه چه کاری باید انجام دهند، قطعا با قصه‌گویان حرفه‌ای‌تری در دوره بیست‌وچهارم جشنواره قصه‌گویی مواجه خواهیم شد.
-
گفت‌وگو با عروسک‌گردان «بیست‌وسه قار»؛
کلاغی که بالاخره به «خانه» رسید/ بچه‌ها برای «سنقرچه» گردو و صابون هدیه می‌آوردند
محبوبه محرابی هنرمند و عروسک‌گردان با عروسک «بیست‌وسه قار» اجراهای قصه‌گویی بیست‌وسومین جشنواره قصه‌گویی را همراهی می‌کند.
-
گفت‌وگو با ریحانه رمضان‌زاده معلم و عضو مرکز شماره ۱۱ پارک شفق تهران
با مرغک کانون به هر مقصدی می‌توان رسید
چشم هایت را که می‌بندی و به روزهای دور و نزدیک سفر می‌کنی، دنیایی از خاطرات رنگارنگ در نظرت جلوه می‌کند. بعضی‌ها پررنگ و برخی شاید کمی کم رنگ. روزهای خوب کودکی و نوجوانی لبریز از خاطره‌هاست.
-
داور جشنواره قصه‌گویی کانون:
پادکست، هنر قصه‌گویی را فراگیر می‌کند
قصه‌ها داستان‌هایی مملو از مردان و زنان قهرمان، ماجراهای پندآموز و عبرت گونه و تجربه‌های ارزشمند زندگی است که در دل قصه‌گویی ضمن آموزش به کودکان و نوجوانان، خوابهایی آرام و مملو از رویاهای کودکانه و قهرمانانه را به ما هدیه می‌کنند، خوابهایی که تصویرهای ذهنی ما را از قهرمانان اخلاق مدار و شخصیت‌های حکیم ماندگار می‌کنند.
-
حامد آخوندی یکی از جوانترین مدیران کانون؛
سرمایه‌هایی به نام نیروهای جوان
حضور جوانان در عرصه‌های مدیریتی در کنار مدیران با تجربه می‌تواند زمینه‌ساز شکوفایی، بالندگی و ارتقاء هر جامعه‌ای را درپی داشته باشد و بهره‌وری و راندمان مثبت را هم افزایش دهد.
-
گفت‌وگو با طاهره ایبد؛
وقتی متل‌ها داستان می‌شوند
در نگاه اول و پیش از ورق زدن کتابها سفری به دل تاریخ را تصور می‌کنیم. سفری که با دیگر بازآفرینی‌ها و بازنویسی‌ها هم تجربه کرده‌ایم. اما بعد از کمی دقت متوجه عنوانی متفاوت می‌شویم، مجموعه متل‌واره‌ها. گویا که این سفر شبیه سفرهای قدیمی‌مان با کتابها نیست.
-
گفت‌وگو با عباس پویان، استاد هنر نقاشی و عضو قدیمی مرکز کانون محلات
من و آن جعبه مداد رنگی ۳۶ تایی
بیش از ۶۰ مرتبه، چهار فصل رنگارنگ را به چشم دیده و ده‌ها مرتبه روی بوم نقاشی، جلوه‌هایی از آفرینش را به تصویر کشیده اما آن‌قدر مبهوت روزگار خوش دوران کودکی‌اش هست که هنوز در سن ۶۵ سالگی، می‌گوید من همچنان عضو کتاب‌خانه کانون پرورش فکری هستم، آن‌قدر که از کانون با شوق و ذوق تعریف می‌کند، انگار اصلا یادش نیست، مدرسه رفته باشد.
-
متخصص روانشناسی تربیتی:
توسعه مهارت‌های ارتباطی کودکان با آگاهی عمومی میسر است
یک متخصص روانشناسی تربیتی معتقد است آموزش مهارت‌های زندگی به کودکان نیازمند آموزش فراگیر و سیستماتیک والدگری است.
-
گفت‌وگو با مهندس رامین خشنود، عضو قدیمی مرکز چهارصد دستگاه
طراحی کتاب‌خانه مدرسه با الگوی کانونی
هر وقت ماشین جیپ محمد آقا آن طرف ها آفتابی می‌شد، رامین با شوق و ذوق سراغش را می‌گرفت. رامین می‌دانست که محمد آقا، چه با جیپ آهو بیاید چه با آن اتوبوس، همیشه تعدادی کتاب همراهش هست. محمد جعفرزادگان شوهر عمه‌اش بود و در کانون پرورش فکری کار می‌کرد. گاهی با گروه فیلمبرداری و گاهی با سایر همکارانش به این طرف و آن طرف ماموریت می‌رفت ولی همیشه داخل ماشین مقداری کتاب داشت که رامین را سر ذوق می‌آورد. آن روزها رامین داخل ماشین می‌نشست و کتابها را ورق می‌زد. بعد از مدتی این شوق و اشتیاق کاری کرد تا این پسر، به عضویت کتاب‌خانه شماره 22 کانون پرورش فکری در منطقه چهارصد دستگاه در بیاید و کمی بعد از آن هم این عضویت را در کتاب‌خانه دیگری همراه با دیگر بچه‌های محله در محدوده همان خیابان یعنی محله صددستگاه ادامه بدهد.
-
فاطمه سالاروند از جزییات مجموعه گزیده «شعر ما» می‌گوید
در حال و هوای «شعر ما» که ماندگار می‌شود
انتشار مجموعه کتاب‌های « شعر ما» یکی از اقدام‌های فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سال گذشته است. مجموعه‌ای که تلاش دارد مخاطبان را با شاعران معاصر ایران آشنا کند. شاعرانی که در قالب‌ها و سبک‌های مختلف به سرایش شعر پرداخته‌اند و مرور آثارشان دیدگاه‌های متنوعی در اختیار نوجوانان قرار می‌دهد.
-
گفت‌وگو با راوی داستان‌های عاشورایی؛
پرده‌خوانی عاشورایی با صفحه‌ی دیجیتال
محمدرضا معجونی دانش‌آموخته تئاتر است و از همین طریق، پا به دنیای روایت‌گری گذاشته و به خاطر علاقه‌ی بسیارش به اهل بیت، نقل‌های بسیاری از واقعه‌ی کربلا و دیگر وقایع تاریخی مربوط به خاندان پیامبر را می‌داند و در محافل مذهبی به شیوه‌ی نقالی و پرده‌خوانی روایت می‌کند.
-
گفت‌وگو با محبوبه کلایی عضو قدیمی کانون قم و انیماتور؛
جهان را با کتاب‌های کانون تجربه می‌کردم
برای‌مان نوشت: من کوچک‌ترین دختر خانواده‌ام، آن زمان خواهرانم همگی عضو کانون بودند و حسابی فعالیت می‌کردند. یکی در خوشنویسی درخشیده بود، دیگری در تئاتر و آن یکی در شعرخوانی. من که وارد شدم آچار فرانسه بودم. بعد از من برادران کوچک‌ترم هم وارد شدند و هر کدام بسته به علایق‌شان در فعالیت‌های هنری و ادبی تجربه‌هایی کردند. اما ویژگی مشترک همه‌مان مطالعه و تغذیه از کتاب‌های کانون بود. با هم قرار می‌گذاشتیم، که چه کتاب‌هایی را امانت بگیریم. همیشه تعداد زیادی از کتاب‌های کانون توی خانه ما بود. هر کدام که دوتا امانت می‌گرفتیم روی هم می‌شد، ده، دوازده کتاب. بعد در همان بازه امانت، همگی کتاب‌های هم‌دیگر را می‌خواندیم و در باره کتابها حرف می‌زدیم.
-
کاپیتان محمد سیفی، عضو قدیمی کتاب‌خانه خوانسار؛
کانون، ستاره راهنمای زندگی
از کودکی عاشق کارهای هیجان‌انگیز بود. فعالیت‌هایی را دوست داشت که در آن‌ها شور و شوق چنان موج بزند که چشمانش از خوشحالی بدرخشد. در نخستین سال‌های مدرسه در شهر خوانسار به عضویت کانون پرورش فکری درآمد و از میان تمام فعالیت‌ها دلباخته کاردستی بود. با همین عشق و علاقه وارد دبیرستان شد و سپس قدم در مسیری گذاشت که به جای حرکت روی خشکی، در دل آب‌های خروشان با آسمان، دریا، خورشید و ستارگان مانوس باشد.
-
گفت‌وگو با یاسمن عباسی، مربی پیشین کانون میناب و موسس کتاب‌خانه روستایی
از روزه گرفتن برای خرید کتاب تا قصه‌گویی در نخلستان
خودش این‌طور می‌گوید: من یاسمن عباسی هستم در اولین روز مهرماه ۱۳۶۶ در روستای دومشهر، روستایی نُقلی در جنوب شرق هرمزگان به دنیا آمدم. تمام دوران تحصیلاتم تا دبیرستان را در روستا سپری کردم و با قبولی در کنکور وارد دانشگاه هرمزگان شدم. لیسانس و فوق لیسانسم را در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه هرمزگان گرفتم و در دوره کارشناسی به عنوان دانشجوی ممتاز در رشته ادبیات دانشگاه هرمزگان شناخته شدم.
-
علی خوش‌جام مربی کانون پرورش فکری؛
نقشی از عشق روی دیوار مهربانی
اولین بار در یکی از شبکه‌های اجتماعی تصاویری از کارهای او را دیدم بچه‌ها با شور و شوق مشغول نقاشی روی دیوارها بودند و مربی آن‌ها را هدایت می‌کرد. وقتی تصاویر این فعالیت قشنگ او را در ذهنم مرور می‌کردم یاد فصل تابستان افتادم فصلی که می‌تواند بهترین زمان برای نوعی از فعالیت‌های فرهنگی و هنری باشد که بچه‌ها نیز در آن مشارکت کنند. همین را بهانه قرار دادم و با علی خوش جام به گفت‌وگو نشستم. کسی که در هنرستان، نقاشی خواند و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آن را تا مقطع لیسانس ادامه داد.
-
حامد حق‌نژاد، مهندس برق پالایشگاه آبادان و عضو قدیمی مرکز رشت:
کانون، مجموعه‌ای سالم و شخصیت‌ساز
شوق خواندن از همان روزهای اول مدرسه در وجودش شعله‌ور بود. کتاب و درس و مدرسه به کنار، اما عاشق روزهای سه‌شنبه بود. از مدرسه که می‌آمد، سراغ دکه روزنامه فروشی می‌رفت و مشغول ورق زدن مجله کیهان بچه‌ها می‌شد. ۵۰ ریال از پول‌های توجیبی‌اش را با شوق و ذوق به دکه‌دار می‌داد تا یک هفته بتواند سرگرم مطالب این مجله باشد. یکی دو سال این ماجرا ادامه داشت تا این‌که یکی از همسایه‌ها متوجه این همه شوق و ذوق مطالعه در وجودش شد. او ساختمانی را در یکی از پارک‌های اطراف به او معرفی کرد که بچه‌ها در آن‌جا کتاب می‌خواندند، بازی می‌کردند، کاردستی می‌ساختند و خلاصه کلی تفریح و سرگرمی داشتند. تصور اولیه‌اش آن بود که این‌جا هم چیزی شبیه مدرسه است اما وقتی وارد شد و مدتی با بچه‌ها در ارتباط بود فهمید این‌جا خیلی به نظرش متفاوت است. مثلاً مربی، بچه‌ها را با اسم کوچک صدا می‌کند. این گرمای محبت و صمیمیت چنان در جانش نشست که تا امروز همچنان به این مجموعه یعنی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان عشق می‌ورزد. با کانون در شهر محل تولدش یعنی رشت شروع کرد اما اکنون در آبادان زندگی می‌کند و همچنان کانون را بخشی از زندگی خود می‌داند.
-
محمد ناصری‌فرد، باستان‌شناس و عضو قدیمی کانون؛
مطالعه کتابِ امانتی زیر نور ماه
در روزگارانی که ترکه انار حرف اول تعلیم و تربیت را در برخی مدارس می‌زد، مربی کانون دست‌های سرد و یخ‌زده کودک تازه وارد را در دستان پر مهر خود می‌گرفت و او را روی صندلی کنار بخاری می‌نشاند، بی آن‌که کودک سرمازده، هنوز نامش در فهرست اعضا ثبت شده باشد. خانم مربی ابتدا صفحه مهر و مهربانی را از کتاب عشق و معرفت می‌گشود و بعد با لبی خندان دلیل حضور کودک در کتاب‌خانه را جویا می‌شد. همین رفتار سرشار از عاطفه، چنان در روح و جان محمد ناصری‌فرد رسوخ کرده که امروز بعد از گذشت نیم قرن و بیشتر، این باستان‌شناس، استاد دانشگاه، مولف، مترجم و پژوهش‌گر کشورمان با نهایت احترام از بانو عفت مشایخی مربی گرانقدر کانون پرورش فکری یاد می‌کند.
-
روان‌شناس کودک و نوجوان و عضو قدیمی کانون:
کتاب‌خانه یعنی لبخند مربی
از کودکی با کتاب و مطالعه انس و الفت داشت. در خانواده‌ای دیده به جهان گشود که کتاب‌خانه، بخش مهمی از آن به شمار می‌رفت و این نگاه نه تنها کم نشده بلکه وسعت نیز پیدا کرده است. در مدرسه با معلمی سر و کار پیدا کرد که دلش برای کتاب، کتاب‌خوانی و کتاب‌خانه می‌تپید. همین معلم بود که باعث شد پای او و دیگر کودکان به کتاب‌خانه باز شود و به عضویت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دربیاید. این عشق چنان در جانش رسوخ کرد که تا امروز همچنان عضو یک کتاب‌خانه است. از کتاب‌خانه کانون آغاز کرد و کتاب‌خانه‌های دیگر را به فراخور موقعیتش تجربه کرد و امروز هم عضو کتاب‌خانه ملی کشور است. روانشناسی را به عنوان رشته تحصیلی برگزید و امروز با تجربه و تخصصی که دارد در حوزه روان‌درمانی تحلیلی در خدمت کودکان و نوجوانان این سرزمین است. با مریم محسنی به گفت‌وگو نشستیم تا از آن روزها و خاطراتش بیشتر بدانیم.
-
مدیرکل امور سینمایی و تئاتر کانون:
موفقیت یدو در جشنواره فیلم فجر دستاوردی برای سینمای کودک و نوجوان است
مدیرکل امور سینمایی و تئاتر کانون گفت: موفقیت فیلم یدو در سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر دستاورد مهمی برای کانون و عرصه‌ی سینمای کودک و نوجوان است و نشان داد که می‌توان در داوری جشنواره‌ها بین فیلم‌های این حوزه و بزرگ‌سال تفاوتی قایل نشد.
-
پژوهش‌گر مجموعه «فرهنگ قصه‌شناسی یلدا»:
قصه‌ها به سراسر جهان سفر می‌کنند
کارشناس و راهنمای پژوهش‌گران مجموعه ۱۶ جلدی «فرهنگ قصه‌شناسی یلدا» گفت: قصه‌ها از دیرباز در کنار خاصیت سرگرم‌کنندگی و تربیتی که داشته‌اند مدام از نقطه‌ای به نقطه دیگر سفر کرده‌اند و شاید همین موضوع باعث شده است که مثلا یک قصه ساده مثل «بز زنگوله پا» با چندین روایت نقل شود.