قصه، ابزاری برای تقویت مهارت‌های کودکان است

قصه‌گویی ابزاری برای درمان اختلال‌های رایج در کودکی و راه‌کاری برای تقویت مهارت‌های رفتاری اجتماعی کودکان کم توان‌تر است.

به گزارش اداره‌ کل روابط‌ عمومی و امور بین‌الملل کانون، یک روان‌شناس از تاثیرهای قصه‌گویی بر یادگیری و تقویت مهارت‌های اجتماعی کودکان سخن گفت.

عطیه میرزاامیری گفت: «سال‌های زیادی است که در علم روان‌شناسی از قصه‌گویی به عنوان یک ابزار درمانی، آموزشی و تشخیصی استفاده می‌شود. در جلسه‌های مشاوره، قصه‌گویی برای کودک و همچنین در خواست ساختن قصه‌ از سوی او، باعث می‌شود نیازهای تلنبار شده‌ی کودک در قالب سرگرمی روشن شود و درمان‌گر به حالات درونی کودک پی ببرد.»

این کارشناس ادامه داد: «در سال‌های گذشته از قصه‌گویی به عنوان یک فن برای درمان اختلال‌های رایج در کودکی، استفاده شده است. به‌طور مثال کودکانی که دارای اختلال در یادگیری بودند بعد از این‌که طی آزمایش‌های مختلف داستان‌های اجتماعی را شنیدند، توانستند مهارت‌های اجتماعی خود را افزایش دهند.»

او افزود: «یک روان‌شناس در سال 2011 طی تحقیق‌هایی به این نتیجه رسید که داستان‌درمانی در کودکان با ناتوانی یادگیری از چند جهت موثر است. نخست آن‌ها را تشویق به استفاده و ترکیب حواس چندگانه‌شان می‌کند. دیگر آنکه این کودکان به دلیل این‌که زیاد صحبت نمی‌کنند، از طریق داستان می‌توانند به فضای درون‌شان دست پیدا کرد. در پایان داستان‌درمانی نقاط ضعف کودک را شناسایی می‌کند و مدیریت مشکلات را به او آموزش می‌دهد.»

میرزاامیری که کارشناس ارشد روان‌شناسی کودکان با نیازهای خاص است در مورد تاثیرهای قصه‌گویی بر کودکان اوتیسم نیز سخن گفت: «به منظور آموزش‌های اجتماعی، آموزش رفتار مناسب، تقویت مهارت‌های عاطفی و مهارت‌های ارتباطی، از روش مداخله‌ی داستان‌گویی برای کودکان مبتلا به اوتیسم استفاده می‌شود. از آن‌جایی‌که داستان‌های اجتماعی در کاهش رفتارهای نامناسب موثرند، از این نوع داستان‌ها برای بهبود ارتباط چشمی در کودکان هاستفاده می‌شود تا باعث رشد ارتباط در این کودکان شود. قابل ذکر است که حتی دیکته کردن داستان‌ها از کتاب‌های متنوع نیز اثر بخش است و می‌تواند باعث اجتماعی کردن، گسترش دانش واژگان، استفاده از کلمات اکتسابی کودک، آموزش معانی کلمات و دادن اطلاعات در مورد کلمه‌ای خاص به کودکان پیش دبستانی شود.»

وی در آستانه‌ی برگزاری بیستمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی گفت: «قصه‌گو یک درمان‌گر است، درمان‌گران نیز از این هنر بهره می‌برند. بعد از گفتن قصه برای کودکانی که فاقد توانایی لازم در یادگیری هستند، می‌توان از آن‌ها خواست خود قصه‌گوی بعدی باشند. این کار باعث رشد روانی ِکلام، درک مطلب خواندن، تشخیص احساسات و اعتماد به نفس کودک در مقابل دیگران و بهبود ارتباطاتش می‌شود.»

وی در پایان گفت: «باید بدانیم شنیدن قصه به طور کلی موجب افزایش امیدواری در کودکانی می‌شود که سوگ را تجربه کرده‌اند، در چند روند درمانی، کودکان شرکت کننده توانستند مفاهیم امیدواری و ناامیدی را در داستان‌ها درک کنند. به این صورت که آن‌ها، امیدواری و ناامیدی را موضوع‌هایی قابل تغییر و شخصیت امیدوار داستان را شادتر از همتای ناامیدش می‌دانستند. به همین دلیل است که شنیدن قصه تحت هر شرایط جسمانی، جغرافیایی و فرهنگی بر رشد کودک موثر بوده و خواهد بود.»

گفتنی است بیستمین جشنواره‌ی بین‌المللی قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از اول تا پنجم بهمن میزبان قصه‌گویانی از سراسر کشور و مهمانان قصه‌گو از نقاط مختلف دنیا خواهد بود.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 12 =