به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان کرمان، اکبر خدادادی ۲۵ آذر ۹۹ مهمان نشست مشترک مجازی انجمن‌های شعر «پاتوق» کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سرچشمه و «آوای قلم» کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شهربابک استان کرمان شد و اشعار اعضای این دو انجمن را مورد بررسی قرار داد.
بنابر این خبر، نجمه‌خاتون خداترس معاون فرهنگی و سمیه یاوری کارشناس مسئول آفرینش‌های ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمان، زهرا جباری مربی مسئول فرهنگی کانون سرچشمه، زهرا میریان مسئول انجمن آوای قلم و زهره علیایی مسئول انجمن پاتوق سرچشمه اعضای دو انجمن را همراهی کردند.
بر همین اساس اکبر خدادادی در ابتدای نشست این طور آغاز کرد: «در تمام آثار ادبی باید به فرم و محتوا توجه کرد. فرم ظرفی است که کلمات در آن ریخته می‌شود و این ظرف‌ها در شعر شامل غزل، مثنوی، رباعی، شعر نو و ... است و این‌که راجع به چه چیزی شعر می‌گوییم محتوای ما را می سازد.»
وی در ادامه در مورد تصویر در شعر گفت: «تصویرسازی یک جمله است. برای ساختن تصویر در داستان و شعر باید از کلمه و نوشته استفاده کرد و با کلمات نقاشی کشید. شاعر هر چقدر با کلمات بیشتری آشنا باشد بهتر میتواند منظورش را بیان کند.»
کارشناس مهمان انجمن‌های شعر کانون استان کرمان درباره تفاوت نثر ادبی و شعر توضیح داد و بیان کرد: «فرق بین یک شاعر و هنرمند و کسی که اهل هنر نیست کشف زیبایی‌ها است. شاعر مشاهده می‌کند و برداشت‌های خودش را می‌نویسد و در مشاهده هم اصل مکاشفه وجود دارد. شاعر در مشاهده پدیده‌های به نظر عادی چیز جدیدی را کشف می‌کند که برای دیگران ممکن نیست.»
شاعر مهمان انجمن با اشاره به رعایت قافیه و قالب در شعر یکی از اعضا در کنار تشبیهات بسیار زیبایش درباره اشعار مذهبی اظهار داشت: «چرایی این شعرها درباره معصومین، امام حسین(ع)، امام زمان(عج) و ... است و آثار بزرگان شعر فارسی هم از این ابراز احساس و ارادت قشنگ به امامان معصوم و بزرگان دین پر است و با توجه به این که کشور ما سرزمینی دینی و اسلامی است این نوع شعر روی گروه گسترده‌ای از مردم اثر خوب خواهد گذاشت و از جنبه محتوایی بسیار محتوای ارزشمندی را داراست.»
خدادای درباره انتخاب قالب شعر گفت: «غزل، مثنوی، رباعی و ... و قالبهای شعری بر هم ارجحیتی ندارند و هر کدام ویژگی‌های خاص خودشان را دارند و شاعر با شناخت کافی از هر قالب میتواند به بهترین نحو از آن برای بیان یک‌دست و پرمایه استفاده کند.»
او برای فرار از تکرار کلمه در شعر توصیه کرد: «دوباره شعر را بخوانید و کلمات تکراری را با کلمه دیگری جایگزین کنید و همچنین برای حذف کلماتی که بودنشان ضرورتی ندارد تلاش کنید که به این کلمات زاید حشو گفته می‌شود.»
اکبر خدادادی در انتهای این نشست مجازی یک غزل از خودش را به حاضران تقدیم کرد: «ای که از حافظه مست زمان می‌آیی / کی به دیدار من سخت نشان می‌آیی/ هرم خورشیدی و از دامنه سبز ظهور/ بر زمستان بلند اخوان می‌آیی/مولوی در شب چشمان تو شاعر شده است/ عامل شور و شعوری تو به آن می‌آیی/ آن تمنای ملیح دل گنجشکی در/ خنکای دم صبح رمضان می‌آیی/ رقص شمشیر شما عشوه باد است که با / پیچ و تاب قلم فرشچیان می‌آیی/ خسته‌ایم از قفس آینه‌های زخمی / که به دیدار من زخم نشان می‌آیی.»