به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان سمنان، دهمین‌جلسه‌ی اعضای انجمن نویسندگان نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سمنان، پیش از ظهر پنج‌شنبه ۳۰ اردی‌بهشت ۱۴۰۰ با دعوت از سیدمحسن حسینی شاعر، نویسنده، منتقد و مربی ادبی کانون لرستان، برگزار و ضمن گفت‌وگو پیرامون تفاوت داستان با خاطره، آثار اعضای این انجمن، نقد و بررسی شد.
حسینی در ابتدای سخنانش ضمن گرامی‌داشت روز بزرگ‌داشت حکیم عمر خیام و ابراز خرسندی از حضور دوباره در جمع اعضا و مربیان انجمن آفرینش‌های ادبی کانون سمنان پس از خوانش داستان «نقش عشق» اثر معصومه محمدی عضو نوجوان این انجمن، اظهار داشت: داستان، عنوان دارد و ماجرای دختری را روایت می‌کند که بافنده‌ی فرش است و در نگاه اول، داستان برخورد دو مقوله‌ی سنتی و تنیده‌شدن آن؛ یعنی فرش و ازدواج را به تصویر کشیده که خیلی جالب و خواندنی بود.
وی در ادامه افزود: داستان قاعده و قانون خود را دارد و فقط درون‌مایه نیست و نمی‌توان صرفاً تولید محتوا کرد و نام آن را داستان گذاشت؛ بلکه داستان نیاز به تکنیک، فضا، کنش‌ها و واکنش‌های شخصیت‌ها، خلق حادثه، تعلیق و... دارد تا نویسنده با تکنیک‌هایی که استفاده می‌کند، مخاطب را معلق نگه دارد.
داستان با خاطره فرق دارد
مهمان انجمن نویسندگان کانون سمنان یادآور شد: در داستان با روایتی خلاقه روبه‌رو هستیم؛ اما در خاطره اگرچه روایت وجود دارد، خلاقیت و نوآوری در روایت جایی ندارد و جاذبه‌ی خاطره در خودش پنهان است در حالی‌که جاذبه‌ی داستان محصول ذهن نویسنده در چهارچوب اصول داستانی است.
نویسنده و منتقد لرستانی تصریح کرد: ساختمان داستان، پیچیده و معماوار است؛ یعنی گرهی در ابتدای داستان افکنده و طی مراحل بعدی و با بهره‌گیری از شگردها و اصول و فنون داستانی گشوده می‌شود؛ اما خاطره لازم نیست پیچیده و معماگونه باشد و خاطره‌نویس حرفی یا نکته‌ای را نگفته بگذارد و آن را در آخر نوشته بیان کند تا خواننده را دچار شگفتی سازد و یا به او نشاط بخشد.
وی در تفاوت دیگر داستان و خاطره عنوان کرد: داستان نمی‌تواند به خاطره تبدیل شود؛ ولی پس از نوشتن خاطره‌های مناسب، با یک بازنویسی، جابه‌جایی صحنه‌ها، حذف زواید، بزرگ‌نمایی موارد مهم‌تر و رعایت دیگر شرایط داستانی، می‌توان خاطره را به داستان تبدیل کرد.
حسینی خاطرنشان کرد: داستان بایست طرح داشته باشد و شِمای کلی از داستان در ذهن نویسنده شکل گیرد تا به‌وسیله‌ی آن طرح و بنیان اصلی داستان، بتواند پیش برود.
نویسنده و منتقد لرستانی در بخش دیگری از سخنانش گفت: داستان بایست فضاسازی داشته باشد و نویسنده، فضای داستان را بر اساس موضوع آن، طراحی کند و شخصیت‌پردازی داشته باشد تا بتواند شخصیت‌های داستان را به مخاطب، درست نشان دهد تا او داستان را از خاطره تشخیص دهد.
گره‌ها و حادثه‌ها موتور محرک داستان هستند
مهمان انجمن نویسندگان کانون سمنان اظهار داشت: گره‌ها و حادثه‌ها به‌عنوان موتور محرک داستان، باعث کشش می‌شوند و مخاطب را به دنبال خود همراه می‌کنند تا به پایان داستان و نتیجه‌ی آن برسد و نویسنده در گره‌افکنی بایست یک شگفتی برای مخاطب خود ایجاد کند و شخصیت‌ها را به‌گونه‌ای طراحی و رنگ‌آمیزی کند تا مخاطب بتواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند.
وی هم‌چنین تأکید کرد: داستان برای این‌که تشخص و هویت داشته باشد حتماً بایست عنوانی برای آن در نظر گرفته شود.
حسینی با بیان این‌که حادثه، داستان را پیش می‌برد، گفت: حادثه‌های شگفت‌انگیز، یک اثر را به یک داستان تبدیل می‌کنند و وقتی حادثه، قابلیت چندانی ندارد، نویسنده به‌ناچار مجبور است در پرداخت داستان، غلو کند و ماجرای رئال را به سمت رمانتیک ببرد.
مهمان انجمن نویسندگان کانون سمنان در پایان سخنانش از اعضا خواست تا علاوه بر عنوان، برای داستان‌های خود حادثه تعریف کنند و این حادثه می‌تواند برگرفته از حوادثی که دیده، شنیده و یا حتی تجربه کرده‌اند، باشند.
گفتنی است؛ خوانش گروهی کتاب، پخش کلیپی با رویکرد معرفی شخصیت و سبک ادبی خیام و... از دیگر برنامه‌های این جلسه‌ی انجمن بود.