به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، حامد علامتی در نشست خبری سومین روز از جشنواره همام در فرهنگستان هنر که با حضور جمعی از هنرمندان، مربیان، خانواده‌ها و فعالان حوزه توان‌یابی برگزار شد، اظهار داشت: «محصولات و آثار این کودکان، چه در حوزه ادبی و هنری و چه در زمینه‌های فکری و فرهنگی، جلوه‌ای از تلاش و توانایی انسان‌هایی است که با وجود محدودیت‌های جسمی، از استعدادهای خود برای خلق اثر بهره گرفته‌اند. این حرکت‌ها نشان می‌دهد که تفاوت‌ها، نه مانع، بلکه سرچشمه خلاقیت‌اند.»
وی با اشاره به ضرورت دیده‌شدن این گروه از کودکان و نوجوانان گفت: «بزرگ‌ترین کمکی که می‌توان به کودکان با نیازهای ویژه کرد، دیدن و درک کردن آن‌هاست. اگر این کودکان احساس کنند در جامعه دیده می‌شوند و استعدادشان به رسمیت شناخته می‌شود، اعتمادبه‌نفس‌شان افزایش پیدا می‌کند و در مسیر رشد و موفقیت قرار می‌گیرند.»
مدیرعامل کانون با بیان اینکه کانون از گذشته‌های دور به‌طور جدی به حوزه کودکان با نیازهای ویژه پرداخته است، گفت: «در مراکز فرهنگی هنری کانون پرورش فکری، بخش‌هایی ویژه برای کودکان و نوجوانانی طراحی شده که با شرایط خاص جسمی یا ذهنی زندگی می‌کنند. در این مراکز، خانواده‌ها در کنار فرزندان خود حضور دارند و مربیان متخصص، آموزش‌ها و فعالیت‌های متناسب با توانایی هر کودک را هدایت می‌کنند.»
او افزود: «در طراحی فضاهای فیزیکی مراکز، جزییاتی مانند ارتفاع میز و صندلی‌ها، مسیرهای تردد، و ابزارهای آموزشی با دقت و بر اساس نیاز این عزیزان پیش‌بینی شده است. همچنین، در حوزه تولید کتاب و محصولات فرهنگی نیز کانون آثاری را عرضه کرده که هم برای این گروه قابل‌استفاده است و هم درباره زندگی، احساسات و توانایی‌های آنان نوشته شده است.»
معرفی کتاب «من دختر قدرتمندی هستم»
علامتی در بخش دیگری از سخنان خود به معرفی کتاب تازه‌منتشرشده‌ی کانون با عنوان «من دختر قدرتمندی هستم» پرداخت و گفت: «این کتاب نوشته‌ی فاطمه محمدی‌مغستان، از اعضای قدیمی کانون در استان یزد است که از دوران کودکی در فعالیت‌های فرهنگی و هنری کانون حضور داشته است. خانم محمدی در اثر یک خطای پزشکی دچار معلولیت جسمی شده و سال‌هاست که از ناحیه نخاع دچار محدودیت حرکتی است، اما با وجود شرایط دشوار جسمی، با اراده و پشتکار مثال‌زدنی به نویسندگی روی آورده و اثری ارزشمند خلق کرده است.»
او ادامه داد: «این نویسنده جوان با وجود ناتوانی حرکتی، هوش، حواس و ذهنی پویا دارد. او ۱۰ سال است که در بستر بیماری زندگی می‌کند، اما علاقه‌اش به مطالعه و نوشتن باعث شده صدها کتاب بخواند، یادداشت بنویسد و گاه حتی برای نوشتن یا خواندن کتاب از روش‌های خلاقانه استفاده کند. او کتاب‌ها را کوچک‌سازی می‌کند تا بتواند در بستر مطالعه کند یا یادداشت‌هایش را با کمک مادر و مربیان ضبط می‌کند.»
روند انتشار کتاب و نگاه دقیق شورای عالی کتاب
مدیرعامل کانون در ادامه با اشاره به روند انتشار این کتاب گفت: «کانون در حوزه کتاب بسیار دقیق و سخت‌گیر است. ما معتقدیم هر کتابی که منتشر می‌شود، باید آن‌قدر مطمئن باشد که یک والد بتواند با خیال آسوده آن را به دست فرزندش بدهد. همین نگاه باعث شده اعتماد خانواده‌ها به کتاب‌های کانون به‌عنوان آثاری ارزشمند و تربیتی حفظ شود.»
علامتی با تأکید بر اینکه انتشار این کتاب نیز مانند دیگر آثار کانون با بررسی‌های چندمرحله‌ای همراه بوده، افزود: «کتاب خانم محمدی در شورای محتوایی و سپس در شورای عالی کتاب مورد بررسی قرار گرفت. من تأکید کردم که در روند بررسی هیچ نگاه ترحمی وجود نداشته باشد؛ معیار ما فقط کیفیت اثر و توان قلم نویسنده بود. خوشبختانه در هر دو شورا، اثر با اتفاق‌نظر تصویب شد و کارشناسان به توانایی نویسنده در خلق اثر ادبی اصیل اذعان کردند.»
او اضافه کرد: «در پایان، کتاب با تصویرگری خانم زینب قانعی‌بافقی منتشر شد و در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از آن رونمایی کردیم. یکی از لحظات بسیار تأثیرگذار این مراسم، حضور خانم محمدی پس از ۱۰ سال خانه‌نشینی بود. با هماهنگی پزشکان و خانواده‌اش، او توانست در تخت ویژه خود در مراسم حضور یابد و همین حضور، نمادی از امید، اراده و پیروزی بر محدودیت‌ها بود.»
ادبیات، بازتاب احساسات واقعی یک زندگی خاص
مدیرعامل کانون در ادامه بخش‌هایی از کتاب را برای حاضران خواند و گفت: این اثر نگاهی صادقانه به احساسات و تجربه‌های نویسنده دارد. او در بخش‌هایی از کتاب از روزهای بستری در بیمارستان، از درد، ترس، دل‌تنگی و امید می‌نویسد و در نهایت از عشقش به زندگی و دریا می‌گوید. قلم او ساده، زلال و تأثیرگذار است، چون از دل رنج و اراده برخاسته است.
علامتی افزود: خانم محمدی در کتابش از ماجرای پسر کوچولوی نابینایی می‌نویسد که قرار است پیوند چشم انجام دهد و از دل این روایت‌ها، پیام امید و زندگی را منتقل می‌کند. این همان هدفی است که کانون پرورش فکری در تولید آثار فرهنگی دنبال می‌کند؛ تربیت نسلی که با امید و اراده در برابر دشواری‌ها بایستد.
هنر؛ ابزار تربیت و دیده شدن
مدیرعامل کانون در بخش پایانی سخنان خود با تأکید بر نقش هنر در تربیت کودکان و نوجوانان گفت: در کانون، هنر فقط وسیله‌ای برای زیبایی نیست؛ هنر، ابزار تربیت است. از طریق هنر، کودکان می‌آموزند که تفاوت‌ها بخشی از هویت انسانی است. اگر جامعه یاد بگیرد که تفاوت‌ها را بپذیرد، دنیایی رنگین‌تر و انسانی‌تر خواهیم داشت.
او با اشاره به شعار چهارمین بین‌المللی همام، خاطرنشان کرد: این جشنواره فرصتی است تا کودکان با نیازهای ویژه در کنار سایر کودکان دیده شوند. هنر به آن‌ها امکان می‌دهد احساس خود را بیان کنند و دیده شوند. این دیده‌شدن، بزرگ‌ترین هدیه‌ای است که می‌توان به آن‌ها داد.
در پایان این نشست که روز شنبه ۳ آبان ۱۴۰۴ برگزار شد، محمدرضا مشهدی دبیر جشنواره همام از حامد علامتی مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با اهدای لوح یادبود قدردانی کرد.
چهارمین جشنواره بین‌المللی همام که همام رویدادی ویژه برای نمایش استعدادهای هنرمندان معلول و توان‌یاب است روز ۱ آبان کار خود را آغاز کرد و آیین پایانی آن روز ۸ آبان ۱۴۰۴ برگزار خواهد شد.
