بیش از ۵۰۰ روز از جاخوش کردن این مهمان ناخوانده بدشگون به دنیای زلال و همیشه‌بهار کودکان سرزمین‌مان می‌گذرد. روزهایی که هر کودکی برای لمس و استشمام آن فقط یک‌بار فرصت دارد. از دست رفتن این فرصت‌های مغتنم و تکرار نشدنی را بیش از همه مربیان کانون حس کردند و برای رفع و تلطیف صدمات ناشی از این وضعیت نادر دست به کار شدند.
این گزارش به بهانه بازگشایی برخی از مراکز فرهنگی‌هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمان و حاصل گفتگو مسئول روابط‌عمومی کانون کرمان با مربیان مسئول این مراکز است.
مورد مشترکی که اکثر مربیان در پاسخ به سوال «چطور شد که تصمیم گرفتید فعالیت‌های حضوری را با وجود شرایط کرونا از سر بگیرید؟» به آن اشاره می‌کنند، معماری ساختمان‌های مراکز کانون پرورش فکری است که به خاطر داشتن سالن و فضاهای وسیع، سقف‌های بلند و پنجره‌های متعدد باعث تهویه هوا و جریان هوای سالم در هنگام انجام فعالیت برای بچه‌ها می‌شوند. همچنین قرار گرفتن اکثر مراکز کانون در کنار پارک‌ها و فضای سبز امکان برگزاری کارگاه‌ها در فضای باز و زیر سایه درختان را با فراغ بال به وجود می‌آورد.
البته مربیان مراکز فرهنگی‌هنری رعایت نکات بهداشتی و داشتن ماسک را اولین شرط حضور بچه‌ها عنوان می‌کنند و با ضدعفونی دستگیره‌ها، کف مرکز، میز و صندلی‌ها و سرویس‌های بهداشتی قبل و بعد از ورود اعضا و والدین به این مهم می‌پردازند. هیچ عضوی بدون ماسک وارد نمی‌شود. همچنین تغییر چیدمان میز و صندلی‌ها برای ایجاد فاصله بیشتر اعضا و همراه داشتن قمقمه آب و لوازم طراحی و نقاشی شخصی از دیگر قانون‌های جدید مراکز در شرایط فعلی است.
شبنم سیدی مسئول مرکز شماره چهار شهر کرمان می‌گوید: «تعدادی دم‌پایی برای مرکز خریداری شده و بچه‌ها هنگام ورود کفش‌هایشان را با آن‌ها تعویض می‌کنند.» فاطمه زمانی مسئول مرکز شماره دو رفسنجان از بسته‌های ماسکی که همیشه آماده است و اگر احیانا بچه‌ای ماسک نداشت به او داده می‌شود و گروه‌بندی بچه‌ها در گروه‌های ۱۰ نفره و سرشکن کردن گروه‌ها در روزهای هفته و کم کردن زمان فعالیت‌ها می‌گوید.
مرضیه ترابی مسئول مرکز فرهنگی‌هنری کانون بافت یادآوری می‌کند: «در همه جای مرکز تابلوهای هشداردهنده نکات بهداشتی نصب شده است و قبل و بعد از هر فعالیت بچه‌ها موظفند دست‌هایشان را ۲۰ ثانیه با آب و صابون بشویند.» مریم کاربخش مربی مسئول کانون شماره دو راور هم اعتقاد دارد بچه‌ها خیلی بهتر از بزرگترها مسایل بهداشتی را یاد گرفته و رعایت می‌کنند.
همچنین، همه مراکز کتاب‌های برگشتی را دو روز در قرنطینه نگهداری می‌کنند و بعد از ضدعفونی به قفسه‌های کتابخانه و چرخه امانت برمی‌گردانند.
این در حالی است که، بچه‌های ماسک به صورت و فاصله گرفته از هم در گروه‌های کوچک ۱۰ نفره نمایش خلاق، بازی‌های فکری، نمایش‌نامه‌خوانی، قصه‌گویی و شعرخوانی انجام می‌دهند و با رعایت فاصله در فضاهای باز و وسیع کاردستی و اوریگامی درست می‌کنند، به کتاب‌خوانی، شعرخوانی، حافظ‌خوانی و مشاعره می‌پردازند.
بر اساس این گزارش، به گفته مربیان مراکز کانون پرداختن به فعالیت‌هایی چون طراحی، نقاشی، سفال‌گری، پته‌دوزی، داستان‌نویسی و شعرسرایی، عروسک‌سازی، ظریف‌بری با چوب، بازیگری، نقالی و پرورش نگاه جستجوگر، کلاژ، نمایش فیلم، آشنایی با قرآن و احادیث، بحث آزاد و ... با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی باعث ابتلا به کرونا نشده و نخواهد شد.
شهلا وزیری مربی مسئول مرکز فرهنگی‌هنری کانون رستم‌آباد می‌گوید: «والدین به خاطر جلوگیری از تنبلی و بی‌تحرکی بچه‌ها از کلاس‌های حضوری کانون استقبال کردند.» و فردوس ابوالحسن‌زاده مربی مسئول مرکز فرهنگی‌هنری کانون ماهان بیان می‌کند: «وقتی والدین رعایت مسایل بهداشتی با نظارت دقیق مربیان را می‌بینند و از تعداد کم بچه‌ها در هر کلاس مطلع می‌شوند احساس اعتماد و آرامش بیشتری دارند و با اطمینان بچه‌هایشان را به کانون می‌سپارند. همچنین والدین خواستار برگزاری کلاس‌های «روان‌خوانی» و «کار با کلمه و حروف» و «جمله‌سازی» برای بچه‌های سال‌های اول ابتدایی و جبران کمبودهای کلاس‌های مجازی طول سال هستند.»
مریم فیض‌الینی مربی مسئول کانون ریگان تاکید کرد: «والدین از فعالیت‌های مجازی گریزان هستند و بچه‌ها را به شرط کلاس حضوری ثبت‌نام می‌کنند و نوجوان‌های مرکز هم آرزوی پیدا کردن کلید قفل کرونا را در سر می‌پرورانند.»
مربیان پرمهر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان استان کرمان تغییر آرزوها و خواسته‌های بچه‌ها بعد از سپری کردن روزهای طولانی قرنطینه و بازگشت موقتی به فضاهای عمومی را این چنین توصیف می‌کنند: «جباری مربی مسئول کانون سرچشمه بچه‌ها را پرنده‌های از قفس آزاد شده می‌بیند. ابوالحسن‌زاده می‌گوید بچه‌ها از ته دلشان آرزو می‌کنند به مراکز کانون بیایند و با دوستانشان مراوده داشته باشند. تابنده نخعی مربی مسئول کانون شماره یک راور اینگونه ادراک کرده که، بچه ها آرزو دارند ماسک نزنند، بدو بدو کنند، کنار دوستانشان بنشینند، با هم و گروهی فعالیت انجام دهند و خوراکی بخورند. حتی بتوانند دوستانشان را بغل کنند. ترابی اطمینان دارد که دورهمی مثل قبل، اردو و بازی‌های پر تحرک، ماسک نزدن، مدرسه رفتن، بدون ترس در کنار هم نشستن، مهمانی رفتن و مهمانی دادن و واکسن زدن خواسته‌های از روی قناعت بچه‌های امروز است.
وقتی از آرزوی خود مربیان سوال شد، دیدن چهره ملکوتی و بدون ماسک فرشتگان زمینی عضو در مراکز فرهنگی‌هنری پاسخ یک صدا و بی‌تردید همه آن‌ها بود.
کرونا هم قطعا چون بسیاری از بیماری‌های واگیردار مهمان این کره خاکی، بار سفر را می‌بندد و می‌رود، اما باید دلسوزانه و سختگیرانه روزها و سال‌های تاثیرگذار و تکرارنشدنی در حال گذار کودکان را دریابیم. شاید یک راه‌حل آن تصمیم مربیان کانون، یعنی هم‌زیستی با کرونا و بازگشت به زندگی با حضور کرونا باشد.
یادآور می‌شود با شروع همه‌گیری ویروس کرونا، کارگاه‌های برخط(مجازی) کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سراسر کشور از طریق سایت www.kpf.ir راه‌اندازی و با استقبال کودکان و نوجوانان روبرو شده است و تابستان ۱۴۰۰ پنجمین دوره خود را در کنار کارگاه‌های تخصصی حضوری برخی از مراکز سپری می‌کند.