به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان همدان، هفتمین‌جلسه انجمن نویسندگان نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان همدان با حضور کارشناس و مربی آفرینش‌های ادبی کانون با موضوع چگونگی پرداخت ساختار و اجزاء داستان برگزار شد.
کارشناس آفرینش‌های ادبی کانون اظهار کرد: تنها راه رسیدن به آینده دلخواه برای هر انسان، تلاش‌های اثرگذار در زمان حال و بهره برداری در آینده است.
محمد تقی توکلی در ادامه به نقد اثر اعضا پرداخت و گفت: داستان کوتاه با رمان تفاوت دارد. داستان‌های پست‌مدرن چهارچوب خاص خودش را دارد که باید رعایت شود و مخاطب با یک‌بار خواندن داستان، متوجه ماجرای آن شود. داستان با شخصیت پردازی و شناخت واقعی شخصیت‌ها شکل می‌گیرد.
در ادامه مربی ادبی حاضر در این انجمن بیان کرد: در داستان کوتاه مانند داستان‌های بلند باید پرداخت خوبی داشته باشیم و نمی‌توانیم به‌خاطر اینکه فقط کوتاه است، از عناصر داستان بزنیم و در واقع آنچه که در داستان کوتاه، خیلی مهم می‌شود، شخصیت‌پردازی‌ها و صحنه‌پردازی‌های نویسنده است.
معصومه کریمی ادامه داد: فرمول داستان‌نویسی برای داستان‌های بلند و رمان با داستان کوتاه فرقی نمی‌کند و پایه و اساس هر داستانی، شخصیت آن است؛ یعنی نویسنده، شخصیت را انتخاب می‌کند و به آن بال و پر می‌دهد که موقعیت اجتماعی، فردی، خانوادگی و... آن چیست.
وی تأکید کرد: لایه‌های پنهان شخصیت در رمان پرداخت می‌شود؛ اما در داستان کوتاه، نویسنده با استفاده از همان صحنه‌پردازی‌ها، دیالوگ‌ها و زاویه دیدی که در نظر گرفته آن را پرداخت می‌کند.
این نویسنده کودک ابراز داشت: داستان کوتاه، برشی از یک زندگی است، کوتاهی و فشردگی این نوع ادبی باعث می‌شود که نویسندگان مقیّد شوند تا در زمانی کوتاه، فضای قابل باور و ملموس برای خواننده فراهم کنند و باید دقت داشته باشند تا در این فرصت کم، صحنه‌پردازی‌ها و شخصیت‌پردازی‌های خوبی داشته و خصوصیات و ویژگی‌های خلقی، رفتاری و عاطفی شخصیت‌ها را به‌خوبی تصویر بکشند.
وی خاطرنشان کرد: در داستان کوتاه به‌طور عمومی نوع رفتار و عکس‌العمل یک شخصیت در موقعیت، حادثه و یا اتفاقی خاص هست که شخصیت را به‌خوبی می‌تواند نمایش دهد.
و در ادامه نشست اعضای نوجوان در خصوص داستان‌های خوانده شده نظرات خود را بیان کردند و به این جمع بندی رسیدند که سیر داستان نویسی، باید بر اساس قائده و فضای داستان ادامه یابد و متن ادبی و احساسی نباید بر سیر اصولی داستان تاثیر بگذارد تا خواننده از فهم درست ماجرا مغفول شود.