به گزارش روابطعمومی ادارهکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمان، سیدمحمدعلی گلابزاده نویسنده، پژوهشگر و خوشنویس و بنیانگذار مرکز کرمان شناسی در گفتوگویی درباره جایگاه قصه و قصهگویی گفت: قصه و داستان به عنوان بخشی از زندگی هر فرد به شمار میآید و از زیباترین بخشهای ادبیات و فرهنگ هر جامعه محسوب میشود. در قصه اگرچه مسیر راه گاه سنگلاخ و دشوار است، اما معمولاً پایانی خوش برای شخصیتها رقم میخورد.
او با اشاره به اینکه در جهان قصه هیچ چیز عجیب و دور از ذهنی وجود ندارد، افزود: به قول ارفع کرمانی، در شهر قصه هیچ عجیبی عجیب نیست. در حالی که در واقعیت بسیاری از رویدادها ممکن نیست، در عالم قصه، ساده و روان اتفاق میافتند و همه چیز رنگ و بوی زیبایی دارد، بهویژه زمانی که قصهپرداز بتواند نتیجهگیری مطلوب و آموزندهای ارائه کند.
گلابزاده با بیان اینکه قصههای مذهبی و اخلاقی بخش مهمی از متون دینی و ادبی ما را تشکیل میدهند، گفت: قرآن کریم نمونهای از این آثار است که در بسیاری از سورههای آن قصههای پیامبران آمده و هر یک نتیجهای اخلاقی و تربیتی دارند. در آثار بزرگی چون کلیله و دمنه، گلستان و بوستان سعدی نیز همین روح حاکم است و قصهها در نهایت پیام اخلاقی و انسانی خود را به خواننده منتقل میکنند.
او افزود: قصه از دوران کودکی با انسان همراه است. مادران با لالایی و داستانهای ساده، نخستین آموزههای اخلاقی و رفتاری را به فرزندان خود منتقل میکنند. همین روایتهاست که در ذهن کودک میماند و مسیر زندگی او را شکل میدهد. کودکی که از داستان گرگ و بزغاله میآموزد نباید از پند مادر غافل شود، در واقع درس اعتماد، احتیاط و عبرت را از طریق قصه دریافت کرده است.
این نویسنده و پژوهشگر تأکید کرد: قصه بخش اصیل و بنیادین هر جامعه است و تمثیلی از اندیشه و تفکر مردم آن جامعه به شمار میرود. نباید تصور کنیم که در دنیای ماشینی امروز از قصه بینیاز شدهایم. درست برعکس، اکنون که شبکههای مجازی انبوهی از پیامهای سطحی را به جامعه تزریق میکنند، نیاز به قصه و قصهگویی و حفظ سنتهای روایی گذشته بیش از هر زمان دیگر احساس میشود.
گلابزاده در پایان با اشاره به آثار جدید خود گفت: این روزها با مراجعه به کتابفروشیها میبینم که داستان و رمان بیش از همیشه رونق دارد. به همین دلیل تصمیم گرفتهام همانند استاد باستانی پاریزی، تاریخ را به زبان قصه روایت کنم. مجموعهای با عنوان فراز و فرودهای تاریخ در دست نگارش دارم که با نثری داستانی و روایتمحور، واقعیتهای تاریخی را برای عموم مردم قابل درک و جذاب خواهد کرد. به امید اینکه هم قصهخوانی رونق گیرد و هم مردم با واقعیتهای تاریخی کشور خود بیش از پیش آشنا شوند.
او سخنانش را با این جمله به پایان رساند: همه بدانند که زمانه را قلم و دفتری و دیوان است.