نشست پژوهشی «آشوب دو راهی» در کانون دامغان

نشست پژوهشی «آشوب دو راهی» با رویکرد عزت نفس و خودشکوفایی دوران نوجوانی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دامغان برگزار شد.

به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان سمنان، فاطمه‌سادات امیرفخریان مسئول مرکز فرهنگی‌هنری شماره دو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دامغان از برگزاری نشست پژوهشی «آشوب دو راهی» با دعوت از سیدمحمد شاهچراغ جامعه‌شناس و کارشناس رسانه، خبر داد و گفت: این نشست با رویکرد «نوجوانی، عزت نفس و خودشکوفایی» ویژه اعضای نوجوان پیش‌بینی و در هفته‌ی پژوهش اجرا شد.

شاهچراغ در ابتدای برنامه ضمن ابراز خرسندی از حضور در جمع اعضا و مربیان و تبریک هفته‌ی پژوهش اظهار داشت: انسان، موجودی اجتماعی است و به دلیل تأمین نیازهای جسمانی ازجمله خوراک، پوشاک و نیاز اجتماعی مانند میل  به توجه، تعلق، تحسین، احترام و حمایت، نیازمند ارتباطات است و ورای این‌ها نیازهای فرااجتماعی هم بخشی از نیازهای انسان است که عزت نفس مهم‌ترین آن به‌شمار می‌آید.

وی در ادامه با اشاره به تفاوت‌های عزت تفس و خودخواهی و طرح چند پرسش خودشناسی و خودارزیابی از اعضای نوجوان خواست تا ضمن پاسخ‌گویی در نشست مشارکت داشته باشند.

شاهچراغ یادآور شد: عزت نفس؛ یعنی خودم برای خودم احترام قائل هستم و اگر به این باور درونی برسیم بسیاری از مسائل برای ما حل می‌شود و ‌می‌توانیم به یک استقلال کامل شخصیتی برسیم؛ اما خودخواهی میل به برتربینی است که نه‌تنها باعث ضربه‌زدن به خود شخص می‌شود؛ بلکه دیگران نیز به‌خاطر خودخواهی شخص آسیب می‌بینند.

وی تأکید کرد: عزت نفس، احترام به خود است و وقتی ما به عزت نفس برسیم از درون‌ به خودشکوفایی می‌رسیم و آنجا است که می‌توانیم هم روی زندگی شخصی و اجتماعی خود و هم بر دیگران، تأثیر مثبتی داشته باشیم.

شاهچراغ در بخش دیگری از سخنانش، تمرین رسیدن به مرحله‌ی خودشکوفایی را امری ضروری دانست و گفت: یک نوجوان متعالی می‌تواند با تمرین به پختگی شخصیتی برسد و در این مرحله، نیاز به مهارت‌های کلامی و غیر کلامی یا همان زبان بدن دارد.

این جامعه‌شناس هم‌چنین با بیان ویژگی‌های مهارت‌های ارتباطی، درخصوص اهمیت ارتباط مؤثر با والدین سخن گفت و نوجوانان را به ضرورت دوستی و همراهی با والدین خود تشویق کرد.

شاهچراغ در ادامه با اشاره به دو برنامه‌ی ‌درسی مدارس مبنی بر آشکار و پنهان، تصریح کرد: برنامه‌ی درسی آشکار یا رسمی، برنامه‌ای است که نوجوانان با دوستان و معلمان خود، زمان‌های مشخص‌شده‌ای را در آن می‌گذرانند و بر اساس عناصر خاصی طراحی شده و برای رسیدن به اهداف آموزشی گام برمی‌دارد؛ یعنی در مراکز آموزشی اجرا شده و مورد ارزشیابی قرار می‌گیرد تا میزان دست‌یابی به اهداف مشخص شود.

کارشناس رسانه اظهار داشت: برنامه‌ی درسی پنهان یا غیر رسمی در واقع روابط بین دانش‌آموزان است که از هم‌دیگر بسیار الگو می‌گیرند و بایست بیش‌تر مراقب این نوع برنامه باشیم؛ چون سن نوجوانی، سنی بسیار حساس و بحرانی است و نوجوانان در این دوره از زندگی از هم‌سالان خود تأثیر می‌گیرند و هر کلمه یا جمله‌ای می‌تواند مسیر زندگی آن‌ها را تغییر دهد و در بیانی دیگر، به دانش‌آموزان نقش زندگی می‌آموزد که موقعیت خود را تشخیص دهند و یا آن را بسازند.

شاهچراغ در پایان تأکید کرد: این برنامه، مجموعه‌ای از یادگیری‌ها در نظام آموزشی است که در بستر فرهنگ حاکم بر محیط آموزشی و بدون آگاهی مدیران و مربیان برای فراگیران حاصل می‌شود و در واقع انتقال ضمنی و غیر آگاهانه‌ی آن‌دسته از هنجارها، ارزش‌ها و طرز تلقی‌ها که منتج از روابط اجتماعی مدارس و کلاس درس است که می‌تواند در خانواده، محله، مدرسه و اجتماع شکل گیرد و بهترین مکان برای رشد آن مدارس و دانشگاه‌ها است.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 0 =