به گزارش اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، نشست تخصصی «هنرمند بدون سایه» با حضور ژرژ شوئیزگبل فیلمساز سوئیسی عصر چهارشنبه ۱۱ خردادماه در دوازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران برگزار شد و او در طول زمان نشست نمونه‌هایی از آثار انیمیشن و استوری بُردهای خود را برای حاضران نمایش داد.
شوئیزگبل در ابتدای این نشست عنوان کرد: از شما تشکر می‌کنم که تعداد زیادی در جلسه حاضر شدید. این جلسه را با نشان دادن مراحل ساخت تا پایان انیمیشن آغاز می‌کنم.
این انیماتور اظهار کرد: معمولا وقتی در سفر هستم ایده‌های کار به ذهنم می‌رسد و آن‌ها را یادداشت می‌کنم، یعنی کار من ابتدا با استوری بُرد آغاز می‌شود. پس از ایجاد طرح اولیه اثر علاقه‌مندم که ماکت اولیه کار را در سایز کوچک رنگی و گاه سیاه و سفید بسازم.
او در ادامه نمونه‌هایی از استوری بُردهای خود را برای حاضران نمایش داد.
این فیلمساز درباره تاثیر موسیقی در انیمیشن توضیح داد: موسیقی در انیمیشن‌هایی که دیالوگ ندارند بسیار اهمیت دارد. من در ابتدای ساخت انیمیشن از موسیقی‌های آماده استفاده می‌کنم. در قدم بعد سعی می‌کنم که تصاویر و ریتم موسیقی را با هم تطبیق دهم. گاهی سعی می‌کنم حرکت دوربین و ورود شخصیت‌ها را با موسیقی نشان دهم و بعد تصاویر، چرخش دوربین و موسیقی را با هم هماهنگ کنم. موسیقی گاهی اتمسفر کار را تغییر می‌دهد.
خالق انیمیشن «مرد بدون سایه» اضافه کرد: در تنظیم تصاویر و موسیقی تلاش دارم تا سرضرب‌های موسیقی را در نظر بگیرم که تصویر کجا قرار گیرد. البته چند مدل دیگر هم برای چیدمان تصاویر و موسیقی وجود دارد که با مدل کلاسیک آن متفاوت است.
این انیماتور سوئیسی درباره حرکت دایره‌وار دوربین در آثارش گفت: یک تفاوت مهم در سینما و انیمیشن این است که در انیمیشن حرکت دوربین آزاد و راحت است و برای گرفتن تصویر و رفتن داخل داستان دستمان باز است. در بخشی از آثار من، حرکت دوربین دایره‌وار است، بدین صورت که یک تصویر مدام درحال حرکت است.
شوئیزگبل خاطرنشان کرد: پس از مدتی فکر کردم چرا در فیلمبرداری یک کار بزرگ‌تر نکنم و با یک سیکل کار را پیش نبرم؟ در نتیجه تصمیم گرفتم فرمی را امتحان کنم که در آن چند تصویر پخش می‌شود و سپس مجدد به تصویر اول بازمی‌گردد.
او ادامه داد: ۱۴ سال بعد تصمیم گرفتم این ایده را تکمیل‌تر کنم و ۹ تصویر را در ۶ ثانیه نشان دادم.
این فیلمساز در بخش دیگری از این نشست درباره حرکت در فضا در آثار انیمیشن با بیان چند مثال گفت: برای ساخت یک انیمیشن ابژه‌های داشتم که باید برای آن‌ها حرکت طراحی می‌کردم، در نتیجه در دکوری که طراحی کرده بودم از شخصیت‌های اولیه تصویر تهیه کردم و در فضای کار قرار دادم. در یک فیلم دیگر تکنیکی زدم که حرکت شخصیت از پله‌ها را نشان دهد. برای «فیلم مرد بدون سایه» چون سایه‌های زیادی در فیلم وجود داشت، از مکعب کمک گرفتم و گاهی با سایه‌هایی برخورد کردم که حتی وجود نداشتند و این موضوع و خلق این حرکات دایره‌وار در فضا تصاویر عجیبی را خلق کرد.
او اضافه کرد: در فیلم دیگری به نام «روتوش» به این نتیجه رسیدم که نیاز نیست یک تصویر را دو بار بکشم، بلکه می‌توانم همان تصویر را پشت و رو کنم و از آن فیلم بگیرم. از این ایده می‌توان در انیمیشن استفاده کرد و مهم نیست که شخصیت کجا قرار دارد، بلکه عینا در جای دیگری از تصویر به نمایش درمی‌آید.
شوئیزگبل درباره دگردیسی در انیمیشن‌هایش بیان کرد: من دوست دارم از حالت دگردیسی و حرکت در آثارم استفاده کنم، مانند وقتی که در خواب و رویا هستید و موقعیت‌ها ناگهان تغییر می‌کند. در فیلم هم دوست دارم این تغییر ناگهانی را نشان دهم، به طور مثال در یک اثر اردک‌هایی را نشان می‌دهد که روی آب شنا می‌کنند و سپس تبدیل به اردک‌هایی می‌شوند که روی پرده تکان می‌خورند.
او اظهار کرد: هر دو حالت امکان‌پذیر است که موسیقی قبل از ساخت انیمیشن و بعد از ساخت انیمیشن تولید شود. گاهی می‌توان از موسیقی آماده برای تصاویر استفاده کرد اما در این حالت تطابق موسیقی و تصاویرکار سختی است.
این فیلمساز سوئیسی اظهار کرد: در ابتدای کار نشان دادن حرکت دایره‌وار سخت است، اما با گذشت زمان کار کردن با این نوع فرم دستتان می‌آید. من وقتی تنهایی کاری را می‌سازم آن را به کسی نشان می‌دهم تا ببینم مخاطب متوجه داستان ذهنی من می‌شود یا خیر؟
خالق «روتوش» تاکید کرد: برای من زیبایی‌شناسی فرم اهمیت دارد و این تغییرات دایره‌وار معنای بیشتری ندارد. از این ایده که بتوانم از رویاهایم در انیمیشن استفاده کنم، خوشم می‌آید و رویاهایم را یادداشت می‌کنم، اما هرگز از آن‌ها استفاده نکرده‌ام.
شوئیزگبل در پایان این نشست تخصصی از علاقه خود به ساخت انیمیشنهای دستی گفت: من همچنان به صورت دستی کار می‌کنم و از کشیدن تصاویر روی کاغذ لذت می‌برم، البته که باید بگویم خیلی کار کردن با کامپیوتر را هم بلد نیستم.
پایان این جلسه تخصصی با پرسش و پاسخ همراه بود.
دوازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران به دبیری محمدرضا کریمی‌صارمی ۸ تا ۱۲ خرداد ۱۴۰۱ در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب درحال برگزاری است.
