به گزارش روابط عمومی ادارهکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان، اظهار داشت: داود ریحانی ناظر مرحله استانی بیستوپنجمین جشنواره بینالمللی قصهگویی، اظهار داست: هنر قصه و قصهگویی از بدو وجود انسان بوده، هست و خواهد بود و اولین قصهگو خدا است.
وی با اشاره به اینکه قصه، قصهگو و مخاطب از ارکان مهم قصهگویی هستند، افزود: سطح قصه و قصهگویی پس از کرونا رو به رشد است و در دوران کرونا از لحاظ کیفیت کاهش داشت چراکه یکی از ارکان مهم قصهگویی که حضور مخاطب است، در آن نبود و قصهها با گوشی ضبط و ارسال میشد و حسی که از مخاطب منتقل میشد در آن نبود اما طی دو الی سه سال اخیر روند افزایشی داشته است.
ناظر بیستوپنجمین جشنواره بینالمللی استانی قصهگویی با اشاره به ارزیابی جشنواره، بیان داشت: قصه در استان چهارمحال و بختیاری کیفیت مناسبی داشت و حضور تعداد 95 قصهگو نشان از شور و اشتیاق زیاد قصهگویان این استان دارد و تعداد زیادی از قصهگویان مربیان هستند که این امر میتواند در ارتقای سطح قصهگویی بسیار اثرگذار باشد.
داودی با اشاره به اینکه عصر دیجیتال بر روی کیفیت قصهگویی تاثیرگذار بوده، عنوان داشت: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سردمدار قصهگویی در کشور است و این جشنواره جزو فستیوالهای سوم و چهارن جهانی است اما نمیتوان کیفیت قصه را اندازهگیری کرد چون قصه نسل به نسل از پدربزرگ و مادربزرگها انتقال پیدا میکند یا به صورت فولکلوریک بوده است و قابل اندازهگیری نیست.
وی با تاکید بر کیفیتبخشی به جشنواره بیستوپنجم، تشریح کرد: امسال مسئولین کانون یکی از بخشهای قصهگویی که مرحله منطقهای آن است را در راستای افزایش کیفیت قصهها حذف کردهاند و شرکتکنندگان از مرحله استانی با ارزیابیهای سطح بسیار بالا به مرحله کشوری راه پیدا میکنند و به این ترتیب قصههایی که در مرحله استانی کیفیت بالایی دارند به مرحله بعدی راه پیدا میکنند که این امر در کیفیتبخشی به آثار جشنواره بسیار کمک میکند.
ناظر مرحله استانی بیستوپنجمین جشنواره بینالمللی قصهگویی توضیح داد: یکی از وظایف قصهگویی انتقال ادبیات شفاهی کشور به نسلهای جدید است تا آثاری همچون شاهنامه فردوسی، کلیله و دمنه و... سینه به سینه منتقل شوند و تجربیات گذشتگان به ما انتقال پیدا کند که این روند مانند یک زنجیر است و باید حلقههای آن به هم متصل شوند تا فرهنگ گذشته به فرهنگ جدید وصل شود.
وی اضافه کرد: پدر و مادرهای امروزی به لحاظ شرایط اقتصادی و معیشتی مشغله بسیار زیادی دارند و فرصت کافی برای قصهگویی برای فرزندانشان را ندارند و بیشتر مادران نیز به کار و کسب درآمد میپردازند و مانند گذشته نیست که مادران خانهدار باشند و از قصه برای ارتباط با فرزندشان استفاده کنند به همین سبب فرهنگ قصه و قصهگویی کمرنگ شده است اما میتوان با روشهای سادهای همچون بازگو کردند رویددادهای روزمره نیز به فرزندان درس زندگی داد که نوعی روایتگری و قصهگویی محسوب میشود.
ریحانی با تاکید بر اینکه برای هشیاری و بیداری کودک و نوجوان در امور زندگی باید برای آنان قصه گفت نه فقط هنگام خواب، خاطرنشان کرد: در گذشته تعداد افراد خانواده زیاد بود و خانواده شامل مادربزرگ و پدربزرگ نیز بود که این موضوع نیز در ترویج و انتقال قصهها بسیار با اهمیت بود و قصه در تربیت غیرمستقیم کودکان و نوجوانان نقش مهمی داشت، اما با کوچک شدن خانواده این مقوله هم کمتر به چشم میخورد.
وی با بیان اینکه کانون با رویکرد عمومیسازی می تواند کودکان و نوجوانان را به سوی فرهنگ قصه و قصهگویی سوق دهد افزود: از اپلیکیشنهای مختلف نیز میتوان برای ترویج قصهگویی استفاده کرد اما باید زیرساخت این اپلیکیشنها در کشور تقویت شود.