نبود سینماهای کودک، تولید فیلم را با مشکل روبرو کرده است

نبود سالن‌های ویژه نمایش فیلم برای کودکان و نوجوانان و فروش پایین این فیلم‌ها، ساخت آثار سینمایی این رده سنی را تا حدودی با مشکل روبرو ساخته است.

به گزارش اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ابراهیم فروزش کارگردان باسابقه و نخستین مدیر سینمایی کانون در گفت‌وگویی با خبرنامه کانون دیدگاه‌های خود را درباره‌ی پنجاهمین سال تاسیس این سازمان باسابقه و سینمای کودک ایران مطرح کرده است.
وی در این مصاحبه که در دومین شماره سری جدید خبرنامه کانون منتشر شده سینمای ایران را وام‌دار سینمای کودک می‌داند و با شاره به فعالیت‌های سینمایی کانون در آخرین سال‌های دهه چهل و ابتدای دهه 50 - که خود این مسوولیت را بر عهده گرفت - می‌گوید: واقعیت این است که عده‎ای جوان با احساس که می‎خواستند رشد کنند و بیش از همه‌چیز به بُعد فرهنگی قضیه اهمیت می‌دادند، در این مرکز سینمایی گرد هم آمده بودند و با همدلی و همفکری باعث رشد این مرکز شدند. در میان این افراد هم فارغ‌التحصیلان رشته‌های هنری و هم افرادی که به‌طور تجربی وارد عرصه‌ی سینما شده بودند، حضور داشتند. این موضوع باعث همین رشد و موفقیت بود.
کارگردان فیلم خمره در بازخوانی خاطرات خود در کانون به آموزش فیلم‌سازی به کودکان نیز اشاره‌ای دارد و توضیح می‌دهد: به دنبال موفقیت‌های مرکز سینمایی کانون در تولید و نمایش فیلم، به فکر افتادیم تا اصول سینما را به کودکان نیز یاد دهیم، به همین دلیل تعدادی از فارغ‌التحصیلان این رشته را به عنوان راهنما جذب و آموزش ساخت فیلم 8 میلیمتری به کودکان را شروع کردیم. در این میان افرادی مانند محمدعلی سجادی و محمدعلی طالبی در رشته‌های کارگردانی، محمدرضا علیقلی در بخش موسیقی و حسن حسندوست در بخش مونتاژ جزو نخستین دانش‌آموختگان کلاس‌های کانون بودند که بعدها به‌طور حرفه‌ای وارد دنیای سینما و فیلم شدند.
فروزش در این گفت‌وگو از چهره‌های جوان آن روزها و البته نامدار امروز سینمای ایران نیز نام می‌برد و می‌گوید در مجموع 6 آتلیه در کانون داشتیم که در آن افرادی همچون علی‌اکبر صادقی، نورالدین زرین‌کلک، نفیسه ریاحی، فرشید مثقالی، آراپیک باغداساریان و پرویز نادری حضور یافته و با همت بیش‌تری شروع به تولید انیمیشن کردند.
کارگردان فیلم بچه‌های نفت در این میان ظهور تلویزیون و شبکه‌های ماهواره‌ای و در دست‌رس بودن انواع و اقسام فیلم‌ها برای کودکان شهرها و روستاها را از جمله مشکلات حوزه تولید فیلم کودک می‌داند و یادآور می‌شود: در گذشته خوراک تصویری کودکان در روزهای نخست فعالیت کانون پرورش فکری از این سازمان و بخش‌های مشابه تامین می‌شد، اما در شرایط اشباع تغذیه‌ی خوراک تصویری، طبیعی است که ایران با مشکل ساخت فیلم مواجه می‌شود. البته این مشکل تنها در سینمای کودک مطرح نیست بلکه سینمای بزرگ‌سال نیز به آن مبتلا شده است. از سوی دیگر بودجه‌ی بخش سینمایی کانون محدود است و این نیز چالش دیگری در راه فیلم‌سازی کانون به شمار می‌آید.