به گزارش ادارهکل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، نمایش «شب اسرارآمیز» به کارگردانی و نویسندگی مهدی حبیبی در سیامین جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان همدان درخشید و توانست تندیس و دیپلم افتخار بهترین طراحی فضا، بهترین طرح و ایدهپردازی، بهترین کارگردانی، همچنین تندیس بازیگری زن برای نرگس خاککار و لوح قدردانی بازیگری مرد برای سجاد عبدلی را از آن خود کند.
حبیبی دغدغه اصلی نمایش را هشدار نسبت به وابستگی نوجوانان به فضای مجازی عنوان کرد و توضیح داد: داستان درباره دختری کلاس سومی به نام ستاره است که شب امتحان ریاضی، بهجای درس خواندن، همچنان درگیر موبایل و فضای مجازی است. او در خواب با کابوسی روبهرو میشود و به کمک چراغ جادوی پدربزرگش سعی میکند از این وضعیت بیرون بیاید. این روایت در اصل بازتاب یک واقعیت اجتماعی است؛ امروز کافی است سوار مترو شوید یا به مهمانی بروید، میبینید که نه فقط کودکان بلکه والدین هم درگیر فضای مجازیاند.
او گفت: این ایده از تجربه شخصی و مواجهه با مسئله در خانواده خودم شکل گرفته است. پسر خودم هم تا حدی با فضای مجازی درگیر است. تکفرزندی و نبود فرصت تعامل واقعی باعث میشود بچهها ناخواسته به سمت گوشی و تبلت کشیده شوند. به نوعی این نمایش میخواهد خانوادهها را نسبت به این موضوع آگاه کند.
حبیبی درباره علت انتخاب قالب خیابانی توضیح داد: موضوعی مثل اعتیاد دیجیتال یک مسئله عمومی است و نمیشود پیامش را محدود به سالن کرد. از سوی دیگر در نمایش خیابانی با طیف گستردهتری از مخاطبان روبهرو هستیم؛ مردمی که شاید بلیت نخرند اما درگیر این بحران هستند. بنابراین انتخاب خیابانی بودن نمایش، آگاهانه بود.
این کارگردان با اشاره به این که «شب اسرارآمیز» یک تولید جدید است و بهجز چهار اجرای جشنواره، اجرای عمومی نداشته است، تاکید کرد: امیدواریم این کار در تهران یا شهرستانها حمایت شود و روی صحنه برود. پنج جایزه بینالمللی گرفتن باید فرصتی باشد برای دیده شدن، نه نقطه پایان.
حبیبی همچنین نقش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را پررنگ توصیف کرده و گفت: حمایت کانون برای ما حیاتی بود. بهطور مثال دکور نمایش ما حجیم بود و هزینه تولید بالا بود. صریح بگویم اگر حمایت کانون پرورش فکری نبود، این نمایش با این کیفیت روی صحنه نمیرفت. این حمایت برای ما مثل پشتوانهای محکم بود.
او که سابقه ۱۹ دوره حضور در جشنوارهها و تولید بیش از ۳۰ اثر کودک و نوجوان را دارد، درباره چرایی کمتوجهی به تئاتر نوجوان اظهار کرد: کار کردن برای نوجوان سخت است. او نه کودک است که هر چیزی را بپذیرد و نه بزرگسال که جهان را کامل بشناسد. حرفزدن با نوجوان روش و زبان خاص خودش را میخواهد. همین دشواری باعث شده بسیاری هنرمندان کمتر سراغ این ژانر بروند.
بااینحال او روند فعلی را امیدوارکننده دانست و بیان کرد: وجود بخش مستقل نوجوان در جشنواره کودک و نوجوان باعث شده تولید در این حوزه تقویت شود. اگر نسبت به گذشته متون تخصصیتر نوشته شود و جشنوارههای نمایشنامهنویسی ویژه نوجوان برگزار شود، میتوان انتظار آثار بهتر و متنوعتری داشت.
حبیبی در پایان با بیان اینکه حمایتها باید ادامه پیدا کند، افزود: وقتی هنرمند بداند پشتوانه دارد، میتواند جسورتر و باکیفیتتر تولید کند. امیدوارم کانون و دیگر نهادها این همراهی را ادامه دهند تا تئاتر نوجوان به جایگاه واقعی خود برسد.
