به گزارش اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، مهرناز شهرکی در این باره گفت قصه‌گویی ارتباط کلامی بین کودک و مربی و یا والدین را بیشتر و قوی‌تر می‌کند و هرچه این ارتباط میان کودک و نوجوان با والدین بیشتر باشد؛ فرزندان در خصوص مطرح کردن مشکلات، خواسته‌ها و دغدغه‌های خود با پدر و مادر، تواناتر و در نتیجه ایمن‌تر می‌شوند و از این‌رو قصه‌گویی می‌تواند کمک شایانی به حفظ و تقویت ارتباطات خانوادگی کند.
وی افزود: با توجه به این موضوع که بسیاری از آموزه‌های دینی ما در قرآن و در قالب قصه بیان شده و خداوند در بسیاری از آیات قرآن؛ به زبان قصه با بندگانش سخن گفته است؛ می‌توان به اهمیت قصه و تأثیر آن بر انسان پی برد.
قصه‌گوی راه‌یافته به مرحله‌ی رقابتی جشنواره‌ی بین‌المللی با اشاره به این‌که در هر داستان و روایت، نکته و پیامی نهفته است که انتقال و درک و به یاد سپاری آن با زبان قصه و مَثَل، بسیار سریع‌تر، راحت‌تر و ماندگارتر است خاطرنشان کرد: به همین خاطر؛ از قصه‌ها می‌توان به‌عنوان ابزاری قدرتمند در جهت انتقال مفاهیم تربیتی بهره جست و قصه‌گویی را یکی از بهترین ابزار در این زمینه بر‌شمرد.
شهرکی معتقد است: با در نظر گرفتن قابلیت و غنای بالای ادبیات کهن ایران؛ باید از ویژگی مهم این متون که داشتن قصه‌های چندلایه و چندبعدی است، استفاده کرد و اگر این مساله نادیده گرفته شود؛ می‌تواند عواقب جبران ناشدنی و تلخی را برای فرهنگ کهن ایرانی به همراه داشته باشد.
قصه‌گوی خوزستانی شرکت‌کننده در هجدهمین جشنواره‌ی بین‌المللی در ادامه با بیان این‌که، گفتن قصه‌های ملی، حس غرور و هویت ملی را در مخاطبان پرورش داده و باعث می‌شود نسبت به سرزمینشان، حس خوبی در آنان القا شود و از آن چیزی که هستند؛ احساس سرافرازی کنند، اضافه کرد: قصه‌های بومی و محلی نیز در مقیاسی کوچک‌تر، اما به همان اندازه مهم و تأثیرگذار؛ ضمن زنده نگه‌داشتن گویش‌ها و لهجه‌های بومی و اصیل ایرانی؛ می‌تواند موجب حفظ آداب و سنن و خرده‌فرهنگ‌هایی شود که در گوشه گوشه‌ی این مرز پرگهر وجود دارند و یکی از سرمایه‌های گران‌بهای تاریخ، ادب و فرهنگ ایران به شمار می‌آیند.
وی با اشاره به این‌که در میان ملل جهان، فرهنگ ناب ایرانی، در همه‌ی افسانه‌ها و قصه‌هایش، همواره در خط مقدم مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی و تلاش برای دستیابی به آزادی و صلح بوده است، تأکید کرد: قصه‌گو با بیان قصه‌های ایرانی از داستان رستم و کاوه آهنگر در شاهنامه گرفته؛ تا تمام مَتل‌های کودکانه، شنوندگان یک قصه را به هم‌ذات‌پنداری با قهرمان داستان و تصور کردن خود در فضای قصه همراه می‌کند و شجاعت، جوانمردی، مهربانی و صلح‌دوستی شخصیت‌های داستان را در ضمیر ناخودآگاه شنوندگان ثبت و ضبط می‌کند و در نهایت، باعث ترویج فرهنگ صلح و دوستی در بین اقوام ایرانی می‌شود.
قصه‌گوی «فیل در خانه تاریک» در ادامه اشاره‌ای به حضور قصه‌گویان خارجی در این جشنواره کرد و گفت: مهم‌ترین نتیجه‌ی حضور قصه‌گویان خارجی در جشنواره‌های قصه‌گویی؛ همان آشنایی با فرهنگ سایر ملل و تبادل اطلاعات فرهنگی با آنان است. موضوعی که می‌تواند یک معادله‌ی دو سر بُرد برای همکاران و هم‌وطنان و نیز میهمانان خارجی باشد.
وی یادآور شد: آشنایی با داستان‌های ملی سایر فرهنگ‌ها و نیز اطلاع از روش‌ها و فنون انتقال پندهای داستانی از سوی سخنوران سایر زبان‌ها، می‌تواند علاوه بر بازتر کردن حوزه‌ی دید مربیان؛ به آنان کمک کند تا از شیوه‌های مناسبی که در قصه‌گویی شرکت‌کنندگان خارجی وجود دارد؛ آگاه و از آن‌ها استفاده کنند. ضمن این‌که در این میان فرهنگ ناب قصه‌گویی ایرانی هم می‌تواند در سطح وسیع‌تری شناسانده و منتشر شود.
گفتنی است: هجدهمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون از 27 تا 30 بهمن در تهران با حضور 34 قصه‌گوی ایرانی و 11 قصه‌گوی خارجی برگزار می‌شود.
