به گزارش اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، حسین علیجانی با تاکید بر این موضوع افزود: کانون از پشتوانه تجربه‌ی 50 سالهای در حوزه فعالیت‌های فرهنگی برای کودکان برخوردار است و در دور افتاده‌ترین نقاط که سایر نهادهای بزرگ فرهنگی کشور هیچ پایگاهی ندارند، چراغ کانون روشن است.
وی اضافه کرد: با توجه به برگزاری 18 دوره‌ی جشنواره قصهگویی، امروز کانون می‌تواند قصهگویی را با صدای بلند به نام خود ثبت کند و از تمامی مردم در جای جای ایران اسلامی دعوت کند تا با حضور در مراکز فرهنگی‌هنری قصهگویی کنند و این قصه‌ها را که گنجینه‌ی ارزش‌مند فرهنگی کشوراست، ضبط و نگه‌داری کند.
علیجانی با اشاره به داوری 316 قصهگویی برگزیدگان مرحله نخست جشنواره از سراسر کشور، از آن به عنوان تجربه ایرانگردی پرشور و حرارت بر ستون ادبیات و هنر کشور یاد کرد و ادامه داد: یکی از نقاط مثبتی که در داوری‌های این دوره شاهد بودیم قصهگویی مربیان کانون بود که از سیر مناسبی در خلق قصه برخوردار بود که شاید دلیل آن نزدیکی و همسایگی آن‌ها با کتاب‌های خوب، قابل اعتماد و اعتنا در مراکز فرهنگی‌هنری باشد.
وی با بیان این‌که تاریخ اجتماعی جامعه همواره قصه را به عنوان سند معتبری می‌داند، یادآور شد: سرگذشت قصه برای اقوامی که حتی خط هم نداشتند به صورت سینه به سینه منتقل شده است و تاریخ ادبیات داستانی کهن ایران هم سرشار از داستان‌های زیبای گیلگمش و خشت‌نوشته‌هایی است که بیش از 5هزار سال قدمت دارد و می‌تواند نقطه قوتی برای قصه‌گویان به شمار آید تا از گنجینه غنی آن بهره ببرند.
داور هجدهمین جشنواره بین‌المللی قصهگویی با اشاره به انتخاب خوب قصه‌ها از ادبیات کهن، عامیانه و نو از سوی مربیان کانون گفت: شاید عمده‌ترین دلیل این موضوع ارتباط نزدیک مربیان با کودکان و شناخت علایق، درک و نگاه بچه‌ها بوده که موجب تشخیص درست آن‌ها شده است.
وی هم‌چنین خاطر نشان کرد نکته دیگری که در داوری آثار وجود داشت و به نظر من و همکارانم بسیار حایز اهمیت بود، این‌که وجوه اشتراک سه‌گانه قصه یعنی روایت، خلاقیت و استفاده از عناصر داستانی و ضدداستانی در شیوه‌ی اجرا‌ها گاهی دچار فراز و فرودهایی بود که به اعتقاد من اگر جشنواره عمومی‌تر باشد این تجربه گسترش خواهد یافت و همه از آن سود می‌برند.
مدیرکل آفرینش‌های ادبی و هنری کانون با بیان این‌که اقیانوس تولیدات عرصه‌های مختلف فرهنگی، هنری، تجسمی و... کشور در جشنواره فجر خلاصه می‌شود، افزود: کانون پس از 18 سال تجربه ارزش‌مند و گران‌بها در عرصه قصهگویی باید به سمتی حرکت کند که جشنواره بین‌المللی قصهگویی را با همان شکل و سیاق برگزار کند تا قصه و قصهگویی حفظ شود.
وی ادامه داد: وظیفه کانون تنها راه‌اندازی و حفظ کتاب‌خانه و مراکز فرهنگی‌هنری نیست افزود: این مجموعه‌ی فرهنگی امروز به قطب مهم قصهگویی تبدیل شده و شاید سیاست‌گذاران جشنواره در سالهای آینده باید به سمتی بروند که شکوه ملی را در سطوح مختلف به جشنواره اختصاص دهند.
علیجانی احترام و حرمت‌گزاری قصه‌گویان به ادبیات فولکور را از دیگر نقاط قوت آثار این دوره دانست و اظهار داشت: با توجه به این‌که امروزه بیشتر رسانه‌ها بر فارسی‌گویی با لهجه تهرانی تاکید می‌کنند اما در آثار جشنواره شاهد بودیم که مربیان کانون به سمت گویش‌ها و لهجه‌های سرزمین مادری خود بیشتر گرایش داشتند که این خود به نوعی هم صداقت قصهگویی را می‌رساند و هم به پاس‌داشت زبان مادری اقوام مختلف کشور کمک می‌کند.
وی محور هم دلی و هم‌زبانی را از دیگر نکات برجسته جشنواره قصهگویی امسال عنوان کرد و یادآور شد: در آثار این دوره بسیار به آموزه‌های اصیل ایرانی‌اسلامی پرداخته شده بود که به اعتقاد من از نکات حیاتی در قصهگویی است، چرا که در کنار لذت‌بخشی و مرور رویدادهای گذشتگان همواره توجه به اصول انسانی و اخلاقی در هر زبان و ملیتی ارزش‌مند است.
داور این دوره از جشنواره حضور قصه‌گویان خارجی را در تبادل تجربه‌ها ارزش‌مند دانست و گفت: پی‌بردن به جهان‌شمول بودن قصه‌ها و این‌که قصه در تمامی ملل یک بن‌مایه مشترک دارد که با زبان‌های مختلف بیان می‌شود بسیار با اهمیت است.
وی در پایان ضمن قدردانی از مربیان کانون که برای ترویج و نگه‌داری هنر قصهگویی تلاش می‌کنند، یادآور شد: مربیان کانون به مثابه همسایگان ملائکه‌اند که از کودکان - معصوم‌ترین آفریده‌های خداوند - مراقبت می‌کنند و از نتایج قصهگویی همین بس که این فرصتی که در اختیارشان قرارگرفته را غنیمت شمارند.
هجدهمین جشنواره بین‌المللی قصهگویی از 27 تا 30 بهمن 94 با حضور قصه‌گویان داخلی و خارجی در مرکز آفرینش‌های فرهنگی‌هنری کانون در خیابان حجاب تهران برگزار می‌شود.
